تهران، این کلانشهر پرهیاهو، روزهای سختی را پشت سر میگذارد. آلودگی هوا، این میهمان ناخوانده، سالهاست که بر زندگی شهروندان سایه افکنده و نفس کشیدن در آن به دغدغهای جدی بدل شده است. در چنین شرایطی، حملونقل عمومی نهتنها ابزاری برای جابهجایی، بلکه راهکاری کلیدی برای بهبود کیفیت زندگی و کاهش آلودگی هواست.
داستان ساخت قطار شهری در تهران به زمان ناصرالدینشاه قاجار بازمیگردد. تراموای شهری از جمله بندهای پیشبینیشده در قرارداد رویتر بود. بر اساس قرارداد مزبور، بارون ژولیوس دورویتر، اختیار استخراج و بهرهبرداری از تمام معادن و منابع طبیعی را در سراسر خاک ایران به دست میگرفت و اجازه داشت برای احداث راهآهن سراسری ایران اقدام کند که تاسیس ترامواهای شهری نیز از آن جمله بود. امتیازنامه فوق بر اثر مخالفتهایی که با آن شد پس از یک سال ملغی شد و عملی نشد.
متروسوارهای پایتخت این روزها از دو جهت در مضیقه هستند. آنها از یکسو به دلیل کمبود ناوگان باید زمان انتظار بیش از استاندارد را روی سکوهای مترو سپری کنند و افزون بر این اتلاف وقت اجباری، از سوی دیگر هنگامی که سوار قطار میشوند نیز بابت مواجهه با ازدحام جمعیت داخل واگنها و کاهش کیفیت سفر در تنگنا هستند. به گزارش دنیای اقتصاد، به این ترتیب سفر با مترو بهویژه در ساعات اوج مسافرگیری صبح و عصر از دو جنبه مهم مطلوبیت لازم و کافی را برای شهروندان ندارد و این روزها تنها گروهی که از مترو برای سفرهای روزانه درونشهری خود استفاده میکنند، کسانی هستند که به هیچ گزینه مناسب دیگری دسترسی ندارند یا اینکه با توجه به تنها مزیت فعلی مترو نسبت به سایر مدهای حملونقلی یعنی ارزان تمام شدن سفر با مسافتهای طولانی آن را انتخاب کردهاند. در حال حاضر میانگین زمان انتظار در برخی از خطوط مترو تهران نزدیک ۱۰ دقیقه است و در این میان فقط برخی خطوط قدیمی مثل خط یک هستند که سرفاصله حرکت قطارها در آن زیر پنج دقیقه است. به این ترتیب میانگین سرفاصله حرکت قطارهای مترو تهران در حال حاضر سه برابر حد استاندارد حاکم در شبکههای مترو منظم موجود در شهرهای توسعهیافته است.
آیین آغاز فعالیت خط تولید انبوه قطار ملی مترو و مراسم آغاز عملیات طرح توسعه و افزایش ظرفیت تولید در کارخانه واگنسازی تهران روز شنبه ۲۴ آذرماه ۱۴۰۳ با حضور علیرضا زاکانی، شهردار تهران؛ مهدی چمران، رئیس شورای شهر تهران؛ مالک شریعتی، نماینده مجلس شورای اسلامی، علی آقامحمدی، رئیس گروه اقتصادی دفتر رهبری و عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام؛ سیدعلی یزدیخواه، نماینده مجلس؛ حسین افشین، معاون علمی فناوری ریاستجمهوری و جمعی از مدیران شهری در محل کارخانه واگن سازی تهران (پایانه فتحآباد) برگزار شد.
«فرسودگی ناوگان مترو پایتخت»، «عقبماندگی در اورهال واگنهای مترو تهران» و «تخصیص بخش کمی از بودجه اورهال به مترو تهران»؛ اینها فقط چند مورد از انبوه انتقادها و درخواستهایی است که در چند سال اخیر از سوی مسئولان مختلف برای رسیدگی به قطار این شهر زیرزمینی مطرح شده؛ موضوعاتی که به گفته دبیر کمیسیون عمران و حملونقل شورای شهر تهران «به دلیل تلنبارشدگی اقدامها که ناشی از تحریمهای بینالمللی است به نسبت برنامه چهارم تحول پیشرفت، عقبماندگی قابل ملاحظهای در تعمیر و نگهداری مترو تهران رخ داده است.»
در حالی که سیستم حملونقل عمومی تهران با کمبود ناوگان مترو و افزایش روزافزون تقاضای سفرهای شهری مواجه است، شهرداری تهران از چند سال پیش برای بهبود شرایط و کاهش بار ترافیکی به دنبال خرید واگنهای مترو از شرکتهای چینی است؛ موضوعی که رئیس کمیسیون عمران و حملونقل شورای شهر تهران درباره آن به «دنیای اقتصاد» میگوید: «شهرداری تهران اعلام کرده طبق توافقی که با شرکت چینی داشتهاند دو رام از این قطارها یعنی ۱۴ واگن برای بهمنماه امسال به شهرداری تهران تحویل داده میشود؛ در واقع اگر این تعهد عملیاتی شود به معنای آغاز تولید خواهد بود.»
امروز پایتخت تهران در نتیجه تلاشهای مدیریت شهری در حوزه مترو و حملونقل عمومی در حال حرکت به سمت شرایط مطلوب است. در مترو در حال حاضر حدود ۱۱۰۰ واگن داریم که حدود ۱۰۰ واگن از رده خارج شدهاند و حدود هزار واگن در حال خدمترسانی به مردم تهران، پرند و البرز هستند. قطعاً این تعداد برای خدمترسانی دودقیقهای که مترو تهران برای آن طراحی شده، مناسب نیست و ما به سه هزار واگن دیگر نیاز داریم تا خطوط فعلی را به سرفاصله دودقیقهای برسانیم. با توجه به اینکه در این زمینه اقداماتی از سوی دولت با پیگیریهای شهرداری انجام شد که ۱۰۷۱ واگن از طریق خرید خارجی و ساخت داخلی صورت بگیرد، قطعاً با رسیدن این واگنها تحول قابل قبولی رخ خواهد و سرفاصلهها کاهش پیدا میکند که البته به معنی سرفاصله دودقیقهای نیست.
بعد از ۱۸ سال از شروع مطالعات احداث مترو پرند، این مسیر به طول ۱۹ کیلومتر ۹ آذرماه سال گذشته افتتاح شد. خط مترو پرند به طول ۵۰ کیلومتر از ایستگاه شاهد در خط یک به سمت شهر پرند امتداد مییابد و بر همین اساس شهروندان میتوانند از تجریش تا پرند و برعکس را مستقیم و با مترو طی کنند. البته این خط طی یک سال گذشته به دلیل کمبود واگن مترو به بهرهبرداری کامل نرسیده است.
در زمان تنظیم این گفتوگو خبر آمد که بر اساس اطلاعات شرکت سوئیسی IQAir، تهران در حال حاضر با شاخص آلودگی ۱۸۴ ششمین شهر آلوده جهان محسوب میشود. این خبر با موضوع سوال اول ما از محسن هرمزی، معاون حملونقل و ترافیک شهرداری همسویی داشت. او یکی از حامیان برقیسازی حملونقل شهری است. اگر این ایده به صورت کامل و به نحو احسن اجرایی شود میتوان گفت تهران در سالهای آینده با این حجم از آلودگی مواجه نخواهد بود و از رتبه ششم به دستآمده خداحافظی خواهد کرد.
ناوگان اتوبوسرانی به عنوان یکی از ارکان اصلی سیستم حملونقل عمومی در شهرهای بزرگ، نقش بسیار مهمی در بهبود کیفیت زندگی شهروندان ایفا میکند. با افزایش جمعیت شهرها و گسترش شهرنشینی، نیاز به سیستم حملونقل کارآمد و پایدار بیش از پیش احساس میشود. اتوبوسها به دلیل ظرفیت بالا، انعطافپذیری و پوشش گسترده مناطق شهری، نقش مهمی در کاهش ترافیک، آلودگی هوا و بهبود دسترسی شهروندان به خدمات و امکانات شهری دارند.
ورود اتوبوسهای برقی به ناوگان حملونقل عمومی تهران به صورت ساختار جدید از سال ۱۴۰۲ در دستور کار قرار گرفت. این اقدام بخشی از تلاشها برای کاهش آلودگی هوا و بهبود کیفیت زندگی شهری بود. اتوبوسهای برقی به دلیل عدم تولید آلایندهها و هزینههای عملیاتی پایینتر نسبت به اتوبوسهای دیزلی، گزینهای مناسب برای تهران به شمار میآیند.
ناوگان اتوبوسرانی تهران یکی از مهمترین اجزای سیستم حملونقل عمومی پایتخت بهشمار میرود. با وجود تلاشهای صورتگرفته برای بهبود این ناوگان، هنوز با چالشهای جدی دست به گریبان است. در حال حاضر، تعداد اتوبوسهای فعال در تهران حدود ۳۳۰۰ دستگاه است، در حالی که برآوردها نشان میدهد برای پاسخگویی به نیازهای واقعی شهر تهران بهطور میانگین به ۹ هزار اتوبوس نیاز است.
مشکلات رانندگان تاکسیها مانند همدیگر است و مانند همدیگر نیست. تولستوی در آغاز کتاب معروف آناکارنینا میگوید؛ «همه خانوادههای خوشبخت شبیه هم هستند، اما هر خانواده شوربختی به شیوه خود شوربخت است». ماجرای رانندههای تاکسی هم همینطور است. آنها هر کدام مشکلات خود را دارند، اما اگر درباره یکی از معضلات آنها پیش دیگری سخن بگویید حتماً تایید آنها را دریافت میکنید. در این گزارش سعی کردیم پای صحبتهای شش راننده تاکسی بنشینیم و از دغدغههای آنان باخبر شویم. بیشتر آنها از مشکلاتی نظیر ارزان بودن کرایه، کیفیت بد آسفالت، رانندگی بد دیگر رانندگان و نبود خدمات بیمه رنج میبرند، اما به دلیل اینکه از اطناب و زیادهگویی دوری کنیم، از دوبارهگویی مشکلات تکراری در این مجال پرهیز کردیم. نکته جالب توجه هم اینکه برخلاف تصور عمومی، یکی از رانندگان تاکسی از افزایش قیمت بنزین استقبال کرد. البته او تنها فردی بود که چنین واکنشی نسبت به قیمت حاملهای انرژی داشت، اما همین یک نفر بین شش نفر نیز آمار قابلتوجهی است.
تهران به عنوان پایتخت و یکی از پرجمعیتترین شهرهای خاورمیانه با چالشهای جدی در حوزه حملونقل عمومی، آلودگی هوا و ترافیک سنگین روبهرو است. در چنین شرایطی، طرح استفاده از تراموا به عنوان راهحلی پایدار و زیستمحیطی دوباره مورد توجه قرار گرفته است. این ایده که در بسیاری از کلانشهرهای جهان به موفقیت رسیده، در تهران نیز میتواند به عنوان گزینهای جذاب مطرح باشد. اما شرایط ویژهای مانند جغرافیا، تراکم جمعیت و زیرساختهای فعلی، پرسشهایی را درباره امکانپذیری و تاثیرگذاری آن ایجاد کرده است.
توسعه سیستمهای حملونقل عمومی همچون بیآرتی میتواند به عنوان یک راهحل موثر برای کاهش مشکلات ترافیک و آلودگی هوا در تهران عمل کند. با این حال، برای رسیدن به یک حملونقل عمومی کارآمد و پایدار، لازم است سیاستگذاران به بهبود زیرساختها، افزایش ظرفیت سیستم و فرهنگسازی در میان شهروندان توجه ویژهای داشته باشند. گسترش سیستمهای حملونقل عمومی، بهویژه سامانههای اتوبوسهای تندرو (BRT)، میتواند به عنوان یک کاتالیزور برای توسعه شهری پایدار عمل کند.
ورود خودروهای برقی به تهران میتواند به عنوان یکی از راهکارهای کلیدی برای حل چالش آلودگی هوای پایتخت مطرح شود. این خودروها، به دلیل عدم انتشار گازهای گلخانهای و آلایندههای هوا، میتوانند نقش موثری در کاهش آلودگی و بهبود کیفیت زندگی شهروندان ایفا کنند. در این میان، شهرداری تهران تلاش دارد با توسعه ناوگان تاکسیهای برقی، گامی موثر در راستای کاهش آلایندهها و ارتقای سیستم حملونقل عمومی بردارد. یکی از مهمترین برنامهها در این راستا، واردات تاکسیهای برقی از چین است. چین به عنوان یکی از پیشروترین کشورها در تولید خودروهای برقی، محصولات متنوعی با کیفیت و قیمت مناسب ارائه میدهد. با این حال، واردات این خودروها با چالشهای متعددی مواجه است که باید از هماکنون برای حل آنها تدابیر لازم اندیشیده شود. تامین سرمایه اولیه برای خرید این خودروها یکی از اصلیترین موانع است که نیازمند حمایتهای مالی دولت و شهرداری است.
به مناسبت روز ملی حملونقل مهدی علیزاده، مدیرعامل سابق شرکت واحد اتوبوسرانی تهران، در مورد تحول در حملونقل عمومی تهران با رویکردی نوین، میگوید، با برنامهریزی دقیق و جذب بودجههای لازم، هزینههای حملونقل عمومی مدیریت شده و خدماترسانی به شهروندان با کیفیت مطلوب ادامه دارد. علیزاده همچنین در مورد تراموا که یکی از سیستمهای حملونقل عمومی است نیز سخن گفت. به اعتقاد مدیرعامل شرکت واحد اتوبوسرانی تهران، تراموا در بسیاری از شهرهای بزرگ جهان مورد استفاده قرار میگیرد. ایده راهاندازی تراموا در تهران بارها مطرح شده است، اما تاکنون اجرایی نشده است. برای راهاندازی تراموا نیاز به زیرساختهای خاصی همچون ریلگذاری، ایستگاهها و سیستم برقرسانی وجود دارد که هنوز در تهران فراهم نیست. از اینرو با توجه به ترافیک سنگین تهران، راهاندازی تراموا ممکن است موجب افزایش ترافیک شود مگر اینکه برنامهریزی دقیقی انجام شود تا مسیرهای آن با دیگر وسایل نقلیه همخوانی داشته باشد. پذیرش عمومی نیز یکی دیگر از عوامل موثر در موفقیت سیستم ترامواست. در زیر مشروح این گفتوگو را میخوانید. در روزهای اخیر احمد قیومی به عنوان سرپرست جدید شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه منصوب شده و پیش از این، مهدی علیزاده مدیرعامل شرکت واحد اتوبوسرانی تهران بود.
آلودگی هوا روزهای متمادی است که در تهران رکورد جدید به جای میگذارد، اما شهرداری و حتی شورای شهر تلویحاً و گاه صراحتاً گفتهاند که برای مهار آلودگی هوای پایتخت دستشان بسته است. آنها به چالشهای متعددی اشاره میکنند که گاهی از حیطه اختیارات نهاد شهرداری خارج است و مهار آلودگی هوا را برای شهرداری با چالشهای عمیق و متعدد مواجه کرده است. شاید بتوان یکی از مصادیق این موضوع را واردات پرحاشیه ناوگان حملونقل عمومی برقی به تهران دانست که با سنگاندازیهای متعددی مواجه شده است. سنگاندازیهای متعددی که از حواشی گسترده برای انعقاد قرارداد واردات تاکسیهای برقی شکل گرفت تا بوروکراسی پرپیچوخم اداری که واردات، ترخیص و تزریق این تاکسیها را به شهر گرفتار مصائب متعدد و این روال را گرفتار کندی کرده است.
نیاز به جابهجایی سریع و کارآمد همواره یکی از دغدغههای اصلی بشر بوده است. با ظهور وسایل مختلف حملونقل، این حوزه به بخش جداییناپذیری از زندگی روزمره تبدیل شده است. امروزه حملونقل مدرن تاثیر عمیقی بر زندگی انسانها دارد و با رویکردی سیستماتیک، قدرت انتخاب زیادی برای جابهجایی فراهم میکند. با این حال، اوضاع همیشه به این شکل نبوده است. اگر حملونقل در اوایل قرن نوزدهم را با شرایط کنونی مقایسه کنیم، بهبود چشمگیری را مشاهده میکنیم. حملونقل که وسیلهای حیاتی برای جابهجایی افراد و کالاهاست، طی قرنها تحولات چشمگیری را پشت سر گذاشته است.
مهمترین مشکل تهران از منظر مدیریت محیط زیستی، آلودگی هواست. این معضل، که ناشی از ترکیبی از عوامل طبیعی و انسانی است، سلامت میلیونها نفر را تهدید میکند و به بحرانهای اقتصادی و اجتماعی دامن زده است. دلایل کلیدی این مشکل شامل تراکم جمعیت و تمرکز فعالیتها در پهنه تهران میشود. جمعیت بالا و تمرکز اقتصادی، صنعتی و خدماتی در تهران باعث افزایش مصرف انرژی، تولید زباله و انتشار آلایندهها شده است. از سویی ضعف در سیستم حملونقل ناکارآمد طی چند دهه بر بحران آلودگی هوا و محیط زیست افزوده است.
بررسیها و شواهد حاکی از این است که سیستم حملونقل در ایران و بهویژه تهران ناکارآمد است. این ناکارآمدی تبعات متعددی همچون، نارضایتی عمومی با توزیع ناعادلانه منابع عمومی و فرصتها، افزایش هزینههای حملونقل در سبد هزینههای خانوار، چرخه معیوب توسعه شبکه معابر و افزایش ترافیک معابر را به دنبال دارد.
تهران به عنوان بزرگ کلانشهر ایران، با چالشهای جدی در حوزه حملونقل روبهرو است. این شهر از لحاظ سرانه تعداد، میانگین مسافت و زمان سفرها، تفاوت معناداری با شهرهای توسعهیافته دنیا دارد که ناشی از عواملی مثل ساختار توزیع فعالیت و سکونت در شهر و تمرکز جمعیت است.
تهران، شهری که قلب تپنده ایران است، امروز در مواجهه با چالشهایی چون ترافیک، آلودگی هوا و زیرساختهای ناکارآمد، نیازمند تحولی بنیادین است. مدرن شدن این کلانشهر تنها با ساختوسازهای بزرگ محقق نمیشود، بلکه مستلزم بازنگری در مدیریت شهری، حملونقل، خدمات عمومی و محیط زیست است.
صنعت تاکسی، که به مدت طولانی با خودروهای سنتی بنزینی مرتبط بوده است، اکنون با افزایش استفاده از خودروهای الکتریکی دچار تغییرات قابل توجهی میشود. این تغییر نهتنها وعدهدهنده مزایای زیستمحیطی است، بلکه پیامدهای عمیقی برای خود صنعت تاکسی و همچنین چشمانداز کلی حملونقل شهری دارد.
مشکل آلودگی هوای تهران به عنوان یکی از کلانشهرهای بزرگ جهان، به یک معضل پیچیده و چندوجهی تبدیل شده است. پایتخت ایران، سالهاست با چالش جدی آلودگی هوا دستوپنجه نرم میکند. این معضل پیچیده، ریشه در عوامل متعددی از جمله ترافیک سنگین، فعالیتهای صنعتی، ساختوسازهای بیرویه و شرایط اقلیمی خاص این منطقه دارد. آلودگی هوا در تهران به عنوان یک بحران زیستمحیطی، سلامت میلیونها نفر را به خطر انداخته و به اقتصاد کشور نیز آسیبهای جدی وارد کرده است. این در حالی است که تلاشهای متعددی برای کاهش آلودگی هوا صورت گرفته است، اما همچنان این معضل به عنوان یکی از چالشهای اصلی پایتخت باقی مانده است.
تهران علاوه بر آنکه مهمترین شهر محسوب میشود، در زمینه تعداد تاکسیها نیز یکی از بالاترین رتبهها را دارد. اما باید توجه داشت که تهران در رتبهبندی تعداد تاکسیها، دومین شهر پرتاکسی ایران است، که این نشاندهنده تقاضای بالای حملونقل عمومی و نیاز مداوم به تاکسی در این شهر است. به گزارش دنیای اقتصاد، تهران با توجه به جمعیت زیاد، تردد بالا و مشکلاتی چون ترافیک و آلودگی هوا، یکی از بزرگترین بازارهای حملونقل شهری در ایران است. به عبارت دیگر، تهران با توجه به وسعت و جمعیت خود، یکی از بیشترین تعداد تاکسیها را در میان شهرهای ایران داراست. در تهران، علاوه بر تاکسیهای معمولی، انواع مختلفی از خدمات تاکسی آنلاین و اپلیکیشنهای هوشمند هم وجود دارند که سهم بزرگی در جابهجایی مسافران دارند. تاکسیهایی مانند «تپسی» و «اسنپ» که بهطور گسترده در سطح شهر فعالیت میکنند، بهطور قابل توجهی بر تعداد تاکسیها در تهران افزودهاند. در نهایت، این رشد تعداد تاکسیها در تهران بهطور مستقیم به شرایط خاص این شهر، مانند جمعیت زیاد، مشکلات ترافیکی و نیاز به حملونقل سریع و راحت مرتبط است. شادی مالکی، مدیرعامل سازمان مدیریت و نظارت بر تاکسیرانی شهر تهران در گفتوگو با «دنیای اقتصاد» درباره کمبود تاکسی در تهران، مشکلات این صنف و همچنین ورود تاکسی برقی به تهران صحبت کرده است که در ادامه مشروح آن را میخوانید.
آینده تهران، یکی از مهمترین پرسشهایی است که ذهن بسیاری از کارشناسان، سیاستگذاران و شهروندان را به خود مشغول کرده است. تهران به عنوان پایتخت ایران و یکی از بزرگترین کلانشهرهای منطقه، با چالشهای جدی مانند آلودگی هوا، ترافیک سنگین، کمبود منابع آب و... روبهرو است. از سوی دیگر، این شهر پتانسیلهای فراوانی برای رشد و توسعه دارد.
ماجرای خرید واگنهای چینی برای مترو تهران، یکی از پربحثترین موضوعات در حوزه حملونقل عمومی این کلانشهر بوده است. این پروژه که با هدف نوسازی ناوگان مترو و بهبود کیفیت خدماترسانی به شهروندان آغاز شد، با چالشها و پیچیدگیهای متعددی روبهرو شده است. از یکسو تغییر مداوم مدیران شهری و دولتی، باعث ایجاد وقفه در روند اجرای پروژه و تغییر در اولویتها شده است. از طرف دیگر نوسانات نرخ ارز، تحریمها و محدودیتهای بودجهای، تامین منابع مالی لازم برای خرید و واردات واگنها را با مشکل مواجه کرده است. همچنین برخی از کارشناسان نسبت به کیفیت واگنهای چینی و تطابق آنها با استانداردهای مورد نظر ابراز نگرانی کردهاند. تحریمها و روابط بینالمللی ایران هم، تاثیر مستقیمی بر روند اجرای این پروژه داشته است.
مترو به عنوان یکی از اصلیترین عناصر زیرساخت حملونقل عمومی در شهرهای بزرگ، نقشی بیبدیل در کاهش مشکلات زیستمحیطی، اجتماعی و اقتصادی دارد و در شهری مانند تهران، که با چالشهای متعددی همچون ترافیک سنگین، آلودگی هوا، و عدم دسترسی عادلانه به خدمات شهری مواجه است، میتواند نقش تعیینکنندهای در بهبود کیفیت زندگی ایفا کند. اما این دستاوردها تنها زمانی تحقق مییابد که این سیستم بهطور کامل و کارآمد عمل کند؛ بهویژه در شرایطی که توسعه زیرساختها و افزایش تعداد واگنهای مترو با مشکلات متعددی، نظیر تحریمهای بینالمللی و محدودیتهای مالی، روبهرو است.
سازمان حملونقل و ترافیک شهرداری تهران در راستای به انجام رساندن وظایف ذاتی خود در مورد پایش مستمر شبکه حملونقل همگانی شهر و تعیین نقشه راه توسعه آن، مطالعه حملونقل همگانی یکپارچه (مسیر، ناوگان، ایستگاهها و پایانه) با هدف بازبینی مدل طراحیشده شبکه حملونقل همگانی شهر و تعریف سناریوهای جدید توسعه خطوط شبکه حملونقل همگانی وضع موجود در ذیل تدوین طرح جامع حملونقل و ترافیک شهر تهران را در دستور کار خود قرار داد.
گسترش روزافزون جمعیت کلانشهرها و موضوعاتی نظیر ناهنجاریهای بصری و زیستمحیطی، ترافیک و آلودگی هوا مدیریت شهری را در این مسیر قرار میدهد که راهکارهای کارآمدی نظیر توسعه پایدار را اتخاذ کنند. در کشورهای در حال توسعه نظیر ایران به دلیل نارسایی و کمبود سرمایهگذاریهای انجامشده در امور زیربنایی جامعه، نیاز به سرمایهگذاری در بخش حملونقل به موازات توسعه اقتصادی بیشتر احساس میشود. به طور کلی حملونقل معمولا یکدهم ارزش افزوده اکثر اقتصادها را به صورت مستقیم شامل میشود و اگر به طور غیرمستقیم به آن بنگریم، توسعه سیستمهای حملونقل جزء پایههای رشد اقتصادی بوده و نقش اساسی را برای پروسههای توسعه ایفا میکنند.