هزینه واقعی غذا
به عنوان مثال، روان آبی مزارع یکی از دلایل اصلی شکوفایی جلبکها و مناطق مرده در رودخانهها، دریاچهها و خلیجهاست، یا اینکه ضایعات مواد غذایی یکچهارم فضای دفن زبالههای ایالات متحده را اشغال میکند، جایی که پوسیده میشوند و متان تولید میکنند که آب و هوای زمین را گرم میکنند. بررسی این هزینههای کمتر شناخته شده، اولین گام در جهت کاهش آنهاست. نکته کلیدی، روشی به نام حسابداری هزینه واقعی است که اثرات اقتصادی، زیست محیطی، اجتماعی و بهداشتی تولید و مصرف مواد غذایی را بررسی میکند تا تصویر وسیعتری از هزینهها و مزایای آن ایجاد کند.
تریلیونها دلار هزینههای بیشمار
از سال ۱۹۴۷، سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد، هرساله گزارشی مهم و پرخواننده به نام وضعیت غذا و کشاورزی منتشر میکند که در بخش مواد غذایی با نام SOFA شناخته میشود. این گزارش بررسی میکند که هزینه غذای ما نسبت به آنچه مصرفکنندگان در فروشگاه مواد غذایی میپردازند، چقدر بیشتر است. این گزارش با استفاده از محاسبه بهای تمام شده واقعی، نشان داد که هزینه جهانی سیستم کشاورزی در سال ۲۰۲۰ تا ۱۲.۷ تریلیون دلار بیشتر از هزینههای مصرفکنندگان در خردهفروشی بوده است. این معادل حدود ۱۰درصد از تولید ناخالص داخلی جهانی یا ۵ دلار برای هر نفر در روز در سراسر جهان است.
برای محاسبه بهای تمام شده واقعی، محققان دادههای مربوط به هزینهها و مزایای زیستمحیطی، بهداشتی، اجتماعی و سایر موارد را تجزیه و تحلیل میکنند، آنها را با هم جمع میکنند و برچسب قیمتی را محاسبه میکنند که نشاندهنده قیمت واقعی غذاست. از بسیاری جهات، محاسبه بهای تمام شده واقعی یک نسخه مدرن و بهبود یافته از تجزیه و تحلیل هزینه و فایده است، روشی که در تصمیمگیریهای دولتی در اکثر اقتصادهای پیشرفته در سراسر جهان تعبیه شده است. این رویکرد، پاداشها و هزینههای مورد انتظار مرتبط با انجام یک اقدام خاص را اندازهگیری و سپس آنها را با هم مقایسه میکند تا مشخص کند آیا این اقدام احتمالا سود یا زیان خالصی برای عموم به همراه دارد یا خیر.
هزینههای واقعی غذا در کشورهای مختلف متفاوت است. گزارش وضعیت غذا و کشاورزی ۲۰۲۳ الگوهای روشنی را نشان میدهد. از ۱۲.۷ تریلیون دلار هزینههای پنهان در سراسر جهان که محاسبه میشود، ۳۹درصد توسط کشورهای با درآمد متوسط رو به بالا و ۳۶درصد توسط کشورهای با درآمد بالا ایجاد میشود. برای کشورهای ثروتمند، ۸۴درصد از هزینههای پنهان ناشی از الگوهای غذایی ناسالم است، مانند خوردن مقادیر زیاد گوشت قرمز و غذاهای فوق فرآوری شده که با افزایش خطر بیماری قلبی، سرطان و سایر بیماریها مرتبط است. همچنین بیماری افراد را از کار دور میکند، بنابراین این اثرات سلامتی باعث کاهش بهرهوری نیز میشود که بر اقتصاد تاثیر میگذارد. در مقابل، ۵۰درصد از هزینههای پنهان غذا در کشورهای کمدرآمد، هزینههای اجتماعی است که ناشی از فقر و سوءتغذیه است.
گزارش SOFA ۲۰۲۳ تخمین میزند که درآمد افراد فقیری که در کشورهای کمدرآمد تولید غذا میکنند باید ۵۷درصد افزایش یابد تا این کارگران به درآمد و کالری کافی برای زندگی سالم دست یابند. ناامنی غذایی در مزارع نیز یک مساله در ایالاتمتحده است، جایی که افرادی که غذای ما را تولید میکنند گاهی اوقات خودشان گرسنه میمانند. اتکای سیستم غذایی به کارگران غیرقانونی و دارای دستمزد کم باعث میشود کودکانی دچار سوءتغذیه شوند که اغلب قادر به یادگیری نخواهند بود. این واقعیت که بسیاری از کشاورزان ایالات متحده به بیمه سلامت دسترسی ندارند نیز هزینههایی را به همراه دارد، زیرا بیمارستانها وقتی این کارگران بیمار یا مجروح میشوند، آنها را با هزینه عمومی درمان میکنند. تولید مواد غذایی هزینههای زیستمحیطی را نیز به همراه دارد. روانآب نیتروژن، انتشار آمونیاک، جنگلزدایی، آلودگی آب و انتشار گازهای گلخانهای در مجموع حدود ۲۰درصد از هزینههای پنهان جهانی تولید مواد غذایی را به خود اختصاص میدهند. سایر هزینههای زیستمحیطی، مانند هزینههای مرتبط با از دست دادن گونهها و قرار گرفتن در معرض آفتکشها، در تجزیه و تحلیل SOFA گنجانده نشده است.