تحقیقات و گزارش‌های مربوط به سده‌های میانه به‌طور پراکنده پیرامون برده‌ها به‌عنوان نوکران خانگی و محافظ اشارتی دارند. به این ترتیب پیش از قرن هجدهم در نظام‌های اقتصادی و اجتماعی حوزه خلیج‌فارس، تعداد برده‌ها بسیار اندک و ناچیز بود و تنها در خلال قرن‌های هجدهم و نوزدهم بود که برده‌فروشی در ایران و منطقه خلیج‌فارس به‌طور چشمگیری رونق یافت. رونق تجارت و بازار برده‌فروشی در خلیج‌فارس مبتنی بر تصرف زنگبار توسط امام مسقط و به‌کارگیری چندین کشتی متعلق به آن در تجارت برده زنگبار، کمبود نیروی کار در خلال قرن‌های هجدهم و نوزدهم میلادی و تامین نیروی کار مورد نیاز شهرهای بزرگ، بنادر خلیج‌فارس و روستاهای ساحلی آن از خارج منطقه و در نهایت دگرگونی‌های اقتصادی و سیاسی گسترده و پردامنه به‌دلیل برتری بریتانیا در عرصه اقتصاد جهانی در جنوب ایران و حوزه خلیج‌فارس بود.

منبع: وحید شهسوارانی و محمد مرتضایی، «نقش خلیج‌فارس در تجارت برده و برده‌فروشی در دوره قاجار»، مجموعه مقالات یازدهمین همایش علمی- فرهنگی خلیج‌فارس.