سودهای دردسرساز
آیا مدیران فولادی عایدی سهامداران از سود را می‌بلعند؟
در واقع برخی از این تحلیل‌ها سعی در القای یک نکته به سهامداران دارند و آن اینکه، بخش عمده‌ای از سودی که باید به جیب آنها برود، روانه حساب‌های شخصی می‌شود و این سهامداران هستند که متضرران اصلی این جابه‌جایی منابع خواهند بود؛ در حالی که تحلیل‌های کارشناسان خبره بورسی بر روی صورت‌های مالی شرکت‌های فولادی، درست نقطه مقابل این دیدگاه را گوشزد میکند و آن اینکه، سود شرکت‌های فولادی که در حدود دو سال گذشته با روند رو به رشدی مواجه بوده و اعداد و ارقام فزاینده‌ای را به‌رغم وضعیت نابسامان اقتصاد ایران و اعمال محدودیت‌های بسیار علیه صادرات صنعت فولاد ایران به ثبت رسانده است، بیشتر از آنکه به جیب اشخاص و مدیران شرکت‌های فولادی برود، صرف افزایش سرمایه و تامین مالی اجرای طرح‌های توسعه‌ای خواهد شد. واقعیت آن است که بررسی روند فعالیت شرکت‌های فولادی ظرف سال‌های گذشته، همگامی با برنامه‌ریزی‌های کلان کشور مبنی بر افزایش میزان تولید فولاد بوده و آن‌گونه که اعداد و ارقام هم نشان می‌دهند این روند رو به رشد تولید و صادرات فولادی‌هاست که بخش عمده‌ای از برنامه‌ریزی‌های وزارت صنعت، معدن و تجارت را در افزایش تولید فولاد محقق کرده است. اکنون هم با توجه به چشم‌انداز رو به رشدی که برای تولید فولاد در کشور ترسیم شده است، بسیاری از شرکت‌های فولادی بر آن شده‌اند تا بخش عمده‌ای از عواید و سود ناشی از عملکرد خود در سال ۹۷ را به تامین مالی طرح‌های توسعه‌ای خود اختصاص دهند، چراکه هرچه باشد، همین سرمایه‌گذاری‌ها و اجرای طرح‌های توسعه‌ای هستند که می‌تواند سودآوری و به ثمر نشستن نقشه‌های سهامداران در آینده را تضمین کند و شرایط را به گونه‌ای پیش برند که صنعت فولاد کشور در بازار سرمایه، همچنان پیشتاز بوده و در سال‌های آینده نیز، سود بیشتری را نصیب آنها کند. در این میان، مروری بر وضعیت سودآوری شرکت‌های فولادی ظرف سال‌های گذشته نیز به خوبی نشان می‌دهد که جذابیت فروش داخلی و صادراتی محصولات تولیدی به مراتب بیشتر از گذشته شده و همین امر، مدیران شرکت‌های فولادی را بیشتر از قبل، ترغیب به سرمایه‌گذاری و اجرای طرح‌های توسعه‌ای میکند تا از قبل آن، علاوه بر اینکه سود بیشتری به سهامداران عمده شرکت برسانند، سهامداران جزء و بازار سرمایه را نیز از این سودآوری خود در قالب طرح‌های توسعه‌ای بهره‌مند سازند. پس شاید عاقلانه‌ترین راه برای سودآوری بیشتر و البته تضمین سودآوری مناسب سهامداران در سال‌های آینده نیز آن باشد که امروز بذر سرمایه‌گذاری در شرکت‌های فولادی پاشیده شود تا بلکه بتوان در سال‌های آینده باز هم سودآوری را تضمین کرد؛ چراکه اگر یک زمین حاصلخیز، امروز در معرض کاشت دانه و تلاش برای به بار نشستن محصول قرار نگیرد، فردا نباید انتظار داشت که معجزه‌وار، محصولی برداشت شود.
ارسال نظر