نگاه دیگران-بخش نودودوم

استاد بازی‌‌ها: هنری کیسینجر و هنر دیپلماسی خاورمیانه‌‌ای

مارتین ایندیک ترجمه: محمدحسین باقی وقتی از کیسینجر پرسیدم که آیا با رئیس‌‌‌جمهور قبل از اتخاذ تصمیم «دفکون ۳» مشورت کرده است یا خیر، او از این مسوولیت طفره رفت [که یعنی مشورت نکرده است]. او به من [مارتین ایندیک] گفت: «هیگ در حال رفت‌‌‌وآمد به جلسه بود. فرض من این بود که او رئیس‌‌‌جمهور را مطلع کرده است.» کیسینجر در خاطرات خود می‌‌‌آورد که «من نمی‌‌‌دانستم که هیگ در ساعات اول صبح چه مکالمه‌‌‌ای با نیکسون داشت.» چرا از هیگ نپرسیده بود. پاسخی که به من داد این بود که «دوره‌‌‌ بسیار عجیبی بود.»

رئیس‌‌‌جمهور کلینتون در دسامبر ۱۹۹۸ تجربه‌‌ مشابهی را از سر گذراند. رای نهایی در کمیسیون قضایی مجلس درباره‌‌ اینکه آیا او به دلیل ممانعت از اجرای عدالت، کتمان ادله و شهادت دروغ در پرونده‌‌ رابطه‌‌‌اش با «مونیکا لوینسکی» استیضاح شود یا خیر، چند ساعت پس‌‌‌ از آن صادر شد که کلینتون واشنگتن را به همراه همسر، دختر و تیم صلح خود به‌‌‌سوی یک ماموریت خاورمیانه‌‌‌ای برای نجات «موافقت‌‌‌نامه‌‌ وای ریور» ترک کرد؛ موافقت‌‌‌نامه‌‌‌ای که عرفات و نتانیاهو در اکتبر ۱۹۹۸ در «ایست روم» امضا کرده بودند. دو ماه بعد از آن زمان، این موافقت‌‌‌نامه شروع به از هم پاشیدن کرده بود، زیرا هر دو طرف از اجرای آن سر باز می‌‌‌زدند. اگرچه برخی در واشنگتن به‌‌‌سرعت از سفر کلینتون به غزه و اسرائیل به‌‌‌عنوان تلاشی برای منحرف کردن توجهات از دردسرهای سیاسی‌‌‌اش انتقاد کردند، اما هدف او افتتاح فرودگاه بین‌المللی غزه و رسیدگی ویژه به تشکیل «شورای ملی فلسطین» (PNC) به‌‌‌عنوان یک توافق دنباله‌‌‌دار برای موافقت‌‌‌نامه‌‌ «وای» بود.

این دیدار زاییده‌‌ افکار «ناتان شارانسکی»، نماد یک مهاجر یهودی از شوروی بود که به‌‌‌عنوان وزیر صنعت در کابینه‌‌‌ نتانیاهو خدمت می‌‌‌کرد. در «وای»، او استدلال کرده بود که تنها راه برای متقاعد کردن اسرائیلی‌‌‌ها به اینکه فلسطینی‌‌‌ها در مورد آشتی صادق هستند، این بود که از هیات نمایندگی خود بخواهند از بندهایی در معاهده‌‌‌ خود صرف‌‌‌نظر کنند که خواستار نابودی اسرائیل بود. عرفات به همین منظور با تشکیل «شورای ملی فلسطین» در غزه موافقت کرد و از کلینتون دعوت کرد تا شاهد این رویداد باشد. هیچ رئیس‌‌‌جمهور آمریکایی هرگز آن نوار زمینیِ کوچک و فقرزده در سواحل مدیترانه‌‌ شرقی که بین جنوب غربی اسرائیل و شبه‌‌‌جزیره‌‌ سینای مصر واقع‌‌‌شده را بازدید نکرده بود. این یک موقعیت کاملا مناسبتی در یک بعدازظهر درخشانِ زمستانیِ مدیترانه‌‌‌ای بود که کلینتون و عرفات روبان را بریده و ترمینال فرودگاه را افتتاح کردند. دو سال بعد، در جریان انتفاضه‌‌‌ دوم، این فرودگاه ویران شد و باند هوایی فرودگاه به تلافی حمله‌‌ مرگبار فلسطینیان به سربازان اسرائیلی توسط بولدوزرهای ارتش اسرائیل پاره‌‌‌پاره شد.