شکاف قدرتمند دیگر بر مخالفت میان «ما» (غرب دموکراتیک، متساهل و سرمایه‌دار) و «آنها» (مسلمانان اقتدارگرا، شوونیست‌های مردگرا و نامتساهل) برساخته می‌شود. حزب DPP ترجیح می‌دهد مواضع پوپولیستی‌ای را نمایان سازد که به نگرانی‌های برخاسته از دیدار «دانمارکی‌های بومی» و فرد مهاجر می‌پردازد و هدفش حمایت از منافع و زندگی «مردم دانمارک» است. سبک و سیاق و ادبیات TS صریح است و نگرش غالبا تبعیض‌آمیزش به اسلام و مسلمانان با طلب نیاز مطلق به حمایت از آزادی‌بیان توجیه می‌شود.    

اما مواضع «ضدسهمیه‌ای» [anti-quota] نیز در ارتباط با سه حزب دیگر در بلوک لیبرال- محافظه‌کار است: حزب لیبرال، محافظه‌کاران و ائتلاف لیبرال. مطالعات نشان می‌دهد که DPP از نقش‌های جنسیتی و ارزش‌های خانوادگی به شکل استراتژیک استفاده می‌کند زیرا مسائل «پوپولیستی» اقلیت‌های مسلمان را هدف می‌گیرد.

از آنجا که ازدواج اجباری و پوشش برقع یا نقاب مسائلی هستند که در افواه عمومی علاقه اندکی به آن ابراز می‌شود، حزب DPP در عوض بر گوشت حلال در موسسات و ساخت مساجد محلی متمرکز شده است. ستیزهای بالقوه‌ای با نگرش‌های جریان اصلی در مورد مهاجرت/ ادغام وجود دارد اما این حزب آگاه است که باید به این مسائل پرداخته شود و به شکل دقیق‌تری مورد بحث قرار گیرند.

تحلیل بالا از مفصل‌بندی‌های مختلف مواضع مرتبط با اسلام و مسلمانان هم تفاوت‌ها و هم همپوشانی‌هایی را نشان می‌دهد؛ در مورد اینکه چه کسی به‌عنوان «ما» و چه کسی در قالب «دیگری» شناخته می‌شود. برای DPP، «ما» همان اقوام بومی دانمارکی یا «اهالی دانمارک» هستند درحالی‌که «دیگری» همان اسلام/ مسلمانی است که تهدیدی است بر آینده ما و ارزش‌های ما. برای TS، «ما» یک «ما»ی جهانشمول است که به معنای آزادی بیان علیه اسلام «دیگر» است. TS اسلامی شدن را هدف می‌گیرد از جمله اسلام به‌عنوان یک فرهنگ، مذهب و عملی هر روزه. اسلام به منزله تهدیدی «تمام‌عیار» بر بقای جوامع اروپایی/  غربی، فرهنگ، ارزش‌ها و اصول دموکراتیک تلقی می‌شود. راه‌حل‌ها به اندازه رویکردها متنوع هستند.

برای DPP راه‌حل ساده است: تضعیف اتحادیه اروپا و بازگرداندن حاکمیت به خود دانمارکی‌ها آن‌هم با برقراری کنترل‌های مرزی کارآمد، متوقف کردن آنچه که مهاجرت برای «توریسم رفاهی» [welfare tourism] نامیده می‌شود و در عوض تمرکز بر «استحاله» مهاجرانی که از قبل در این کشور بوده‌اند. برای TS راه‌حل پیچیده‌تر است: مهاجرت مسلمانان نه فقط به دانمارک بلکه به بقیه اروپا هم باید به‌طور کامل متوقف شود و متفکران و روشنفکران باید در «جنگ» جهانی «فکری» علیه اسلام/ مسلمانان/ اسلامگرایی مشارکت یابند. این را می‌توان به منزله تقسیم کار استراتژیک میان این دو سازمان تفسیر کرد و همپوشانی عضویت یکی از نشانه‌های این است اما در عین حال می‌تواند به‌عنوان تجلی تفاوت‌های واقعی و فرصت‌طلبانه در مواضع و ایدئولوژی سیاسی تفسیر شود.

استراتژی‌های تقابلی برای نفرت‌پراکنی، دیگرسازی و نژادپرستی

این بخش بررسی مختصری دارد از استراتژی‌های متفاوت برای مبارزه با نفرت‌پراکنی، دیگرسازی و نژادپرستی در شرایط دانمارک که ملهم است از نتایج اخیر پروژه RAGE. مطالعاتی از سازمان‌های منتخب قربانی و مهاجران و پناهندگان و ... به روشن‌شدن نقاط قوت و ضعف فرهنگ سیاسی، سنت‌های دموکراتیک و ارائه سیاست‌های مهاجرتی و ضدتبعیض، به‌طور خاص در ارتباط با چالش‌های مطرح‌شده به‌واسطه بسط و توسعه پوپولیسم دست‌راستی و مواضع ضدمهاجرتی، کمک می‌کند.نقش نیروهای دموکراتیک در مخالفت با پوپولیسم با تجزبه و تحلیل دو سازمان داوطلب مشخص می‌شود: «سازمان‌های حمایت از قربانیان» مدافع قربانیان جرائم مبتنی بر نفرت، تبعیض و دیگرسازی هستند و «نهادهای آنتی بادی» [anti-bodies] معرف شبه‌نظامیان/  ستیزه‌جویان هستند.