تهدید تورم ؟
برای مثال سه اقتصاددان بسیار افراطی (پیتر هوپر، فردریک اس.میشکین و امیر صوفی) اخیرا مقاله‌ای منتشر کردند مبنی بر اینکه منحنی فیلیپس در آمریکا «فقط به خواب زمستانی رفته» است و این برآوردها نشان می‌دهد که منحنی فیلیپس در نسل گذشته غیرقابل‌اعتماد بوده است، آن هم به‌خاطر «درون‌زایی سیاست پولی و فقدان نوسان در شکاف بیکاری». مشخص نیست چرا به این نتیجه رسیده‌اند. کامپیوتر به ما می‌گوید که برآوردهای ۱۹۸۸ تا ۲۰۱۸ در حدود سه برابر دقیق‌تر از تخمین‌های ۱۹۵۷ تا ۱۹۸۸ هستند. علاوه بر این، شاخصی که در مشخصات استاندارد منحنی فیلیپس گرفته شده است، کوتاه‌تر از آن است که اجازه پاسخی به سیاست پولی دهد. بله، شیوع تورم می‌تواند یک تهدید باشد. اما باید توجه داشت که این ریسک، محصول دوران متفاوتی است. این مربوط به زمانی است که دولت‌های متوالی آمریکا (لیندون جانسون و ریچارد نیکسون) برای یک اقتصاد با فشار بالا بی‌پروا بودند و رئیس فدرال رزرو (آرتور برنز) در جایگاهی بود که مشتاق بود که تقاضاهای ریاست‌جمهوری را برآورده کند. پس از آن، یک کارتل نفتی که کلید اصلی اقتصاد جهانی (نفت) را کنترل می‌کرد، مستعد تحمیل شوک‌های منفی عرضه به‌طور حجیم بود. اگر همه این شرایط همچنان حفظ شود، ممکن است نگرانی در مورد بازگشت تورم در سطح ۱۹۷۰ جدی باشد اما اکنون این‌طور نیست. زمان انکار داده‌ها گذشته است. تا زمانی که ساختار اقتصاد و ترکیب غالب اقتصاد-سیاست تغییر نکند، ریسک کمی وجود دارد که آمریکا در طول پنج سال آینده با تورم بیش از حد مواجه شود. سیاست‌گذاران پولی بهتر است در این مدت زمانی، توجه خود را به مسائل دیگر معطوف کنند.
