«دنیای اقتصاد» وضعیت بازار فولاد ایران را در هفته جاری بررسی کرد
تغییر مسیر « انرژی ریسک » تجار
نقدینگی سرگردان بین تولید و سفته‌بازی
بازار فولاد در شرایطی هفته جاری را پشت سر گذاشت که مهم‌ترین موضوع تأثیرگذار بر جو روانی بازار ثبات و میل به کاهش در بازار ارز بود. روند نرخ ارز تقریبا به ثبات رسیده ولی گفته می‌شود ارز مورد نیاز به اندازه کافی وجود ندارد، اینکه این موضوع چه اثراتی روی فعالیت تجار بازار فولاد دارد از اهمیت بالایی برخوردار است. در این باره محمد اعتباری فعال بازار فولاد بر این باور است که رغبت به سرمایه‌گذاری در بازار ارز که از چند ماه قبل شروع و در برهه‌هایی به اوج خود رسید، قابل انکار نیست. وی می‌گوید: در این باره بازار ارز مانند آهن‌ربایی وجوه نقد را به سمت خود می‌کشد؛ روندی که سرمایه‌گذاری در بازارهای دیگر را نیز با تعلل مواجه کرده و جریان بازار را تغییر داده است. به گفته وی این موضوع باعث ایجاد دو روند شده است:
۱) خارج شدن نقدینگی از بازار فولاد و گسیل آن به بازارهای دیگر
۲) گران تر شدن مواد اولیه وارداتی در بازار فولاد مانند شمش.
این فعال بازار آهن و مقاطع فولادی بر این باور است که تمایل تجار در روزهای پیش رو به سمت بازار ارز، فعالیت در بازار فولاد را با وقفه مواجه کرده است، روند عدم تمایل خرید در بازار فولاد با علم به اینکه ممکن است قیمت در این بازار با افزایش روبه‌رو شود رخ داده است، ولی «انرژی ریسک تجار» به سمت بازار ارز گرایش دارد و همین موضوع مجددا بازار فولاد را تحت‌الشعاع قرار داده است.
سود بانکی عامل اثرگذار یا خنثی؟
در این بین اما فعالان بازار به موضوع افزایش نرخ سود در بازار پول اشاره کرده و معتقدند این مسأله نیز بر تغییر جهت نقدینگی اثرگذار است. البته برخی می‌گویند گرچه نرخ سود بانکی افزایش پیدا کرده ولی فقط منابع از سپرده‌های قبلی به سمت اوراق سپرده ۲۰ درصدی حرکت کرده، یعنی منابع جدیدی چندان از بیرون وارد بانک نشده است، بنابراین طبعا نباید افزایش سود روی بازار فولاد اثر زیادی داشته باشد. اعتباری در این باره می‌گوید: با توجه به رکودی که در بازار فولاد وجود دارد، تمایل تجار به قفل سرمایه هایشان با انگیزه دریافت سود ۲۰ درصد سالانه در بانک از بین رفته است، ولی یکسری منابع از قبل و در حال حاضر وجود دارد که به‌عنوان سرمایه‌گذاری وارد بازار فولاد می‌شدند.
این سرمایه‌گذاری‌‌ها از سوی کسانی بود که کار حرفه‌ای آنها فولاد نبود ولی با انگیزه سرمایه‌گذاری در این بازار مثلا وارد بخش تولید شمش می‌شدند، اما در ادامه زمانی که رکود اتفاق افتاد نهایتا این پول‌ها و سرمایه‌ها به سمت بانک و اوراقی که از چند روز قبل واگذاری‌های با سود ۲۰ درصدشان را آغاز کرده‌اند رفت. در ادامه و جدا از آن به بانک‌ها دو هفته مهلت داده شد، چرا که دیده شد سررسید یکسری از سپرده‌ها در حال اتمام است و باید در این روند حرکتی را انجام می‌دادند. وی در ادامه افزود: بخشی از پول‌هایی که به‌عنوان منابع کمکی بخش فولاد بوده از این بازار جمع آوری شده است. به عبارتی درست است که این منابع، پول تجار حرفه‌ای و کننده کار در بازار فولاد نیست ولی می‌توان از تعبیر «پول کمکی تجار» برای این سرمایه‌های خرد یا کلان استفاده کرد. اعتباری در ادامه و درخصوص اتفاقات جهانی حول بازار فولاد طی هفته گذشته و جاری می‌گوید: بیشترین بحث در بازار فولاد را باید معطوف به بحث روانی دانست، چنانچه اگر یک مقام جهانی مانند دونالد ترامپ یک مساله را در بازار مطرح می‌کند، شاید تاثیر آنی و ضربه‌ای به بازار فولاد وارد نشود ولی بازار فولاد ایران به دلیل حاکمیت و تاثیر‌پذیری از شرایط کسالت، به استقبال موضوعات این چنینی رفته و به نوعی در یک لاک دفاعی فرو می‌رود به گونه‌ای که اگر تعرفه‌ای در بازار عوض می‌شود اثرگذاریش از روز بعد شروع می‌شود ولی در بازار فولاد ممکن است تعرفه‌ها از دو ماه آینده وارد تغییر و تحولات شود.
کسالت در بازار و سیاست تعرفه‌ای ترامپ
از سوی دیگر اگر قیمت ارز دولتی از روی واردات برداشته شود، همان لحظه اتفاق افزایش قیمت رخ می‌دهد در صورتی که کالایی که از قبل آمده چگونه به یکباره باید متحمل این افزایش شود؟ در توضیح و پاسخ این سوال تنها می‌توان به واژه‌های کسالت و بیماری اشاره کرد، به‌طوری‌که با یک نوسان جزئی یا یک بار روانی کوچک این بازار متاثر خواهد شد.
وی در ادامه با تمرکز روی تصمیم ترامپ روی افزایش عوارض واردات فولاد به این کشور و تاثیرات آن روی بازار فولاد ایران گفت: با توجه به تعهدات صادراتی که کارخانه‌ها تا سررسید اردیبهشت و روی تولید داخلی دارند، به همین دلیل اگر تقاضایی وارد این بازار شود دچار مشکل می‌شوند، چراکه تعهدات خارجی فرآیندی است که از قبل صورت پذیرفته و کارخانه‌ها نمی‌توانند سابقه جهانی خود را تحت‌الشعاع قرار داده و متزلزل کنند اما در ادامه با شروع فصل جدید بارقه‌های امید و رونق هرچند اندک را در بازار نمی‌توان نادیده گرفت. اعتباری ادامه می‌دهد: در مورد تأثیر تصمیمات ترامپ روی بازار پیش بینی ما پیش بینی خوبی از لحاظ قیمتی نیست، اما از لحاظ «گردش کار» با توجه به اینکه همسایه‌ای به نام ترکیه داریم که به کشورهای دیگر صادرات انجام می‌دهد، در حال حاضر اگر نتوانند این روند را ادامه دهند، به سمت مقاصد صادراتی بازارهای ایران می‌آیند و در بازارهایی اعم از افغانستان، عراق و آسیای میانه رخنه می‌کنند. احتمال می‌رود بازار صادراتی ما در این رابطه دچار مشکل شود که کارخانه‌ها باید این روند را با برنامه ریزی که انجام می‌دهند خنثی کنند، به این دلیل که اگر بازار صادراتی با مشکل مواجه شود باید حجم صادرات را به بازار داخل گسیل کرد، این در حالی است که در بازار داخل هم مصرف وجود ندارد که این روند یک رکود کامل فراگیری را در ابتدای سال ۹۷ حاکم می‌کند؛ روندی که عزم جدی و برنامه‌ریزی و دوراندیشی امروز ما را طلب می‌کند. اعتباری در بخش دیگری از صحبت‌های خود با طرح این سوال که چرا کارخانه‌های ما به سمت صادرات رفته‌اند به نبود تقاضای واقعی در بازار اشاره کرده و می‌گوید: اگر روند مثبتی در بازار وجود داشت که تجار احتمال می‌دادند در ماه فروردین یا اردیبهشت افزایش قیمت وارد بازار خواهد شد، مطمئنا امروز شاهد حضور تقاضا در بازار بودیم. ولی در شرایط کنونی گویا امید به افزایش قیمت از بین رفته و تقاضا هم کنار رفته است. بنابراین یکسری از کارخانه‌هایی که در انتظار ورود تقاضا به بازار بودند تا بتوانند نقدینگی و حقوق اسفند ماهشان را تامین کنند، متاسفانه با این روند مواجه نشدند؛ موضوعی که باعث شد فروشنده شوند و امروز می‌بینیم بازار بار منفی دارد. از سوی دیگر قیمت‌ها در حال کاهش هستند و خریدار هم وجود ندارد و مسابقه کاهش قیمت بین کارخانه‌ها در حال شکل‌گیری است.
ارسال نظر