مدیران فولادی گلایه دارند
فولاد ایران در بند برق و انرژی
برای تحقق برنامهها باید ظرفیت شبکه برقی افزایش یابد
طبق گفته کارشناسان، برای تحقق برنامههای اقتصاد مقاومتی باید به سمت تولید بیشتر حرکت کنیم و در این خصوص نیز باید ظرفیت شبکه برقی کشور در ۲۰ سال آینده به ۲۰۰ هزار مگاوات برسد. از برنامههای طولانی مدت که بگذریم این سوال مطرح میشود که آیا در شرایط کنونی شبکه برق کشور میتواند پاسخگوی نیاز صنایع کشور باشد؟ واقعی شدن قیمت برق این امکان را بهوجود میآورد تا با صرفهجوییهایی که صورت میگیرد بخشی از مشکل کمبود برق جبران شود. از سوی دیگر وزارت نیرو نیز باید از ظرفیتهای خود بهطور کامل استفاده کند تا بتوان از این مشکل عبور کرد. نوسازی شبکه برقی کشور یکی دیگر از مواردی است که باید مورد توجه قرار گیرد. جلوگیری از هدررفت انرژی میتواند بخشی از کمبود برق را جبران کند؛ چراکه در برخی از مناطق با هدررفت ۳۳ درصدی مواجهیم و بازگرداندن این تلفات به شبکه میتواند بخشی از این کمبود را جبران کند. بهعلاوه نباید از کمکهای صندوق توسعه ملی برای توسعه شبکه برقی کشور بگذریم. با گرفتن تسهیلات از صندوق توسعه ملی امکان راهاندازی نیروگاههای کوچک به وجود میآید و با ورود این نیروگاهها به شبکه میتوان به بخشی از نیاز برق پاسخ داد. مشکل صنعت فولاد ایران با صنعت برق دقیقا چیست؟ این سوال را ابتدا با مدیران فولادی مطرح کردیم و سپس پاسخ یکی از مدیران برق کشور را شنیدیم:
روش احیای مستقیم به گاز و برق بیشتری نیاز دارد
محمدرضا بهرامن، رئیس خانه معدن درخصوص موضوع انرژی در صنعت فولاد عنوان کرد: در ایران بزرگترین ارزش ذخایر معدنی بهرهبرداری نشده در کشور در زمینه مس، سنگآهن، روی و زغال است هرچند که هزینههای تولید نهایی مس در ایران برابر ۱۵۰۰ دلار در هر تن (۱۲۵۰ دلار در سرچشمه) است و میانگین جهانی ۲۷۵۰ دلار قبل از کسر مالیات و عوارض است، بهعلاوه اینکه نیروی کار ارزان و برق ارزان از بزرگترین مزیتهای موجود در ایران برشمرده میشود اما متاسفانه همچنان بهرهوری درمعادن ایران در سطح متوسط کشورهای معدنی معرفی میشود. بهرامن عنوان کرد: برآورد سرمایهگذاری برای اجرای طرحهای منتخب فولادی در ایران به ۲/ ۱۲ میلیارد یورو میرسد که به این رقم ۶/ ۱ میلیارد یورو نیز برای ایجاد زیرساختها همچون آب،برق، گاز،خطوط حمل و نقل ریلی و جاده ای، تاسیسات بندری و... را باید افزود. رئیس خانه معدن ایران معتقد است: برق در کشور ما برای صنایع، ارزان و در دسترس است و بهعنوان یک مزیت برای قیمت تمام شده صنایع در کشور محسوب میشود، از طرفی باید زیرساختهای تامین بیشتر برای افق ۱۴۰۴ ایجاد شود.
کمک دولت در تامین انرژی رضایت بخش است
یکی از کارشناسان صنعت فولاد اما ضمن تایید هزینه بالای انرژی در تولید فولاد، میزان کمکهای دولت در تامین انرژی را رضایت بخش میداند. سعید فاضل، گفت: در فولاد دو نوع کاربری انرژی وجود دارد. کوره بلند در ذوب آهن یکی از آنهاست که انرژی موردنیاز آن زغالسنگ و کک است و نیازی به برق در آن نیست. اما در مقابل تکنولوژی قوس الکتریکی وجود دارد که اکثر فولادیها از آن استفاده میکنند. فاضل ادامه داد: این نوع بسیار انرژی بر است و برق و گاز زیادی مصرف میکند. در این میان دولت هم حمایت بالایی دارد و اتفاقا اگر حمایت دولت نباشد در روش قوس الکتریکی هزینه تمام شده برای تولید کننده بسیار بالا خواهد بود و با قضاوت منصفانه دولت شدیدا در این مورد حمایت میکند.
ما برق یارانهای میدهیم، آنها فولاد ارزان نمیدهند
در آخر مشکلات مطرح شده از جانب مدیران فولادی به نایب رئیس هیاتمدیره سندیکای برق منتقل شد.پیام باقری، نایب رئیس هیات مدیره سندیکای برق در پاسخ به موضوعات مرتبط به قیمت برق برای صنعتگران به خبرنگار فولادنیوز عنوان کرد: خیلی از صنایع بالاخص فولاد برای قیمتگذاری رابطه تنگاتنگی با قیمت انرژی دارند و انرژی تاثیر جدی در آنها دارد. اما نکته حائز اهمیت این است که قیمت برقی که در اختیار آنها قرار میگیرد نازل است و سبب شده آنها قیمت تمام شده خود را به واسطه این امر کم کنند. این در شرایطی است که عدالت یارانهای درخصوص اینها اعمال نشده است. برقی که به فولادیها داده میشود کاملا شامل یارانه میشود. برق واقعی به ازای هر کیلووات ساعت ۱۱۰ تومان است البته آن هم بدون احتساب سوخت است؛ چراکه با در نظر گرفتن سوخت که پایه تولید برق است این عدد برای هر کیلو وات ساعت ۱۵۰ تومان محاسبه شده است. با این حال عددی که بهطور متوسط برای برق پرداخت میشود ۶۲ تومان است و این برای صنایع و بهطور خاص فولاد کمتر نیز محاسبه میشود.به گفته باقری، این کمک یارانهای سبب شده ایران بتواند فولاد خود را به قیمت تمام شده بسیار پایین تری صادر کند که نتیجه آن شبهه مقوله دامپینگ برای تولیدکنندگان ایرانی در اتحادیه اروپا بوده است.وی در پایان افزود: در مقابل ما که با یارانه برق را در اختیار صنایع قرار میدهیم اما متقابلا بهعنوان یک صنعت میانی برای تقاضای فولاد خود از سوی این صنایع حمایت نمیشویم و این سبب شده واردات فولاد از کشور دیگر برای ما بهعنوان متقاضی ارزانتر باشد.
ارسال نظر