نظامیان تیولدار
رانت لمبتون می‌گوید اصطلاح تیول مشتمل بر انواع مختلفی از عطایا بود. در برخی موارد تیول، فقط حق وصول مالیات ناحیه‌ای بود که زمین خالصه به شمار می‌رفت و گاه تیول به معنای معاف بودن ملک از پرداخت مالیات بود.
تیول یک امتیاز ویژه بود و به کسانی که خدمات ویژه‌ای ارائه می‌کردند، حتی زنان، تعلق می‌گرفت. در ابتدا تیول مخصوص نظامیان بود؛ اما به مرور دیگر صاحب‌منصبان کشوری نیز توانستند از این امتیاز برخوردار شوند. معمولا اختیار حقوقی اداره منطقه تیول با تیولدار بود و ماموران دولتی از ورود به حوزه تیول منع می‌شدند. تیول منبعی برای سودجویی منفعت‌جویان بود و چون احتمال لغو امتیاز وجود داشت، تیولداران در دوشیدن نیروی کار ساکن در منطقه تیول کوتاهی نمی‌کردند. (لمبتون، ۱۳۶۲: ۱۰۶)
ارسال نظر