نجات لیبرالیسم کانادایی

ترودو در جشن پیروزی خود گفت: «همیشه این امکان وجود دارد که بهتر عمل کرد.» او که در مونترال سخنرانی می‌کرد، افزود: «کانادایی‌ها دست رد بر سینه دو دستگی و افکار منفی زدند.» نخست‌وزیر کانادا در ادامه تصریح کرد: «در چهار سال گذشته هر کاری از دستمان برمی‌آمد انجام دادیم تا زندگی مردممان بهتر شود و همچنان به این کار خود ادامه خواهیم داد.»  برخی می‌گویند شاید بخت یار ترودو بوده که ستاره رقیب وی از محافظه‌کاران یعنی اندرو شی‌یر، پر نور نبوده است. شی‌یر برای انتخابات تمرکزش را روی شخصیت ترودو استوار کرده بود. شی‌یر، ترودو را یک کلاهبردار معرفی کرد که همواره یک ماسک به‌صورت دارد. به همین دلیل وی از ارائه یک چشم‌انداز مشخص به‌ویژه در زمینه مالیات‌ها غفلت کرد. ترودو فردی است که از بدو تولد مشهور بوده، چراکه وی اولین فرزند نخست‌وزیر سابق یعنی پیرو الیوت ترودو محسوب می‌شود. از بدو ورود ترودو به سیاست، اغلب وی دست‌کم گرفته شده و انتظارات از او زیاد نبوده است. به همین دلیل پیروزی وی در سال ۲۰۱۵ یک شگفتی به حساب آمد. پیروزی مجددش در انتخابات روز دوشنبه، بدون اینکه صلاحیت‌هایش در نظر گرفته شود، اصلا اطمینان‌بخش نبوده است. ترودو در سال ۲۰۱۵ به‌عنوان یک چهره کاریزماتیک مطرح شد. او خود را فمینیستی نشان داد که برای تغییرات آب و هوایی می‌جنگد و درها را هم به روی پناهجویان باز کرده و در سیاست به‌دنبال تصمیم‌گیری مشارکتی است. این چیزی است که وی از آن با عنوان «راه‌های آفتابی» یاد می‌کند، چراکه در شعارهایش از شفافیت سخن گفته است. به گفته کارشناسان باید ترودو روی شخصیت خود بیشتر کار کند. همچنین لازم است برای پیشبرد برنامه کاری‌اش با رقبا نیز همکاری کند. شاچی کرل، مدیر اجرایی موسسه «انگس رید» که یک گروه غیرانتفاعی در حوزه نظرسنجی است، به نیویورک‌تایمز گفت: «دو سال گذشته نه‌تنها آسان نبود، بسیار سخت‌تر از آنچه تصور می‌شد، گذشت. عمر استفاده از راه‌های آفتابی سر آمده است.»

ترودو در آغاز دوران کاری‌اش در سال ۲۰۱۵، به‌عنوان چهره‌ای بدون تی‌شرت که درحال تمرین یوگا بوده، شناخته می‌شد. فردی ترقی‌خواه که در سخنرانی پیروزی‌اش در سال ۲۰۱۵ جمله مشهوری ادا کرد: «کانادا برگشته است.»

در دوران کارزار انتخاباتی، ترودو با یک مشکل هم روبه‌رو بود: هجوم مردم برای سلفی گرفتن. اما در پایان به‌نظر می‌رسد که مردم با اکراه به او رای دادند. با این حال هنوز اطمینان به وی کامل از بین نرفته و هدایت کشتی کانادا بار دیگر به وی سپرده شده است.  در انتخاباتی که روز دوشنبه برگزار شد، حزب لیبرال‌ جاستین ترودو ۱۵۶ کرسی از ۳۳۸ کرسی پارلمان را از آن خود کرد. با این نتایج آنها موفق به کسب اکثریت کرسی‌های پارلمان شده‌اند اما نتوانستند ۱۷۰ کرسی لازم برای تشکیل دولت اکثریت را به‌دست آورند.

اوایل سال‌جاری این حس وجود داشت که جاستین ترودو به راحتی می‌تواند برای بار دوم کرسی نخست‌وزیری را به‌دست آورد. او در چهار سال نخست‌وزیری‌اش یک فضای برابر جنسیتی در کابینه‌اش به‌وجود آورد و اصلاحات فراوانی در حق بومیان کانادایی اعمال کرد. دولت او تغییرات اساسی به‌وجود آورد. او اتانازی (مرگ خودخواسته) و ماری‌جوانا را قانونی کرد و برای سوخت کربنی مالیات گذاشت. ترودو به آسانی پذیرای ۲۵ هزار پناهجوی سوری شد. ترودو کسی بود که برابر ترامپ قد علم کرد و در برابر تعرفه‌های مدنظر ترامپ برای استیل و آلومینیوم ایستادگی کرد. در دوره نخست‌وزیری ترودو بیکاری به پایین‌ترین سطح خود رسید. اما برخی کارهای نخست‌وزیر کانادا در داخل این کشور به مذاق افکار عمومی خوش نیامد. برای مثال وقتی وی به هند سفر کرد و لباس محلی آنجا را به تن کرد، در برگشت مورد انتقاد قرار گرفت. از دیگر مواردی که کانادایی‌ها از آن ناخشنود بودند می‌توان به وخیم‌تر شدن اوضاع این کشور با چین و عدم توجه به تغییر سیستم رای‌دهی در کانادا اشاره کرد. با این حال از اوایل سال‌جاری اوضاع برای ترودو بیش از پیش خراب شد. داستان سقوط محبوبیت ترودو زمانی آغاز شد که جودی ویلسون ری‌بولد، دادستان سابق پیشین کانادا، نخست‌وزیر را متهم کرد که وی را برای برخی از پرونده‌های فساد تحت فشار گذاشته است. نخست‌وزیر کانادا می‌خواست از قوانین جدید به جای پیگرد قضایی این پرونده‌ها استفاده کند. ترودو می‌گفت که هدف از این کارش حفظ مشاغلی بود که با رای دادگاه ممکن بود از بین بروند. اما خانم ویلسون که یک رهبر بومی است گفت که ترودو و همکاران مردش او را تحت فشار قرار داده‌اند. بعد از این هم کمیسیون بومی پارلمان ترودو را مقصر شناخت و او را نقض‌کننده قانون خواند. این کار وی مغایر با موضوع شفافیتی است که پیش از این قولش را داده بود.زمانی که کارزار انتخاباتی ترودو شروع شد، به‌نظر می‌رسید که وی از آن موضوع جنجالی نجات پیدا کرده است، اما عکسی که از او منتشر شد که در آن صورتش را سیاه کرده بود، دوباره وی را در کانون انتقادات قرار داد. همین امر نیز موجب شد تا آرای وی ریزش پیدا کند.در این راستا گفته می‌شود که نخست‌وزیر کانادا برای تشکیل دولت قرار نیست به‌طور رسمی با سه حزب کوچک دیگر ائتلاف کند. او قصد دارد روی حمایت رای به رای نمایندگان حساب باز کند.