در بازار کار رقابتی امروز، نگه‌داشت کارکنان جوان تبدیل به چالشی بزرگ برای بسیاری از سازمان‌ها شده است. حدود ۸ سال پیش، موسسه‌‌‌ای که در آن کار می‌‌‌کردم، مدیرعاملی پا به سن گذاشته داشت. او از روحیه نسل جوان شکایت می‌‌‌کرد و از دوره‌‌‌ای به قول خودش شکوهمند یاد می‌‌‌کرد که کارکنان ۳۰ سال به یک شغل و سازمان متعهد بودند. البته او هم مثل بسیاری از مدیران، نگاهی پدرسالارانه داشت و طرف دیگر قضیه را نمی‌‌‌دید.

ورا لاو ۲۷ ساله، ظرف چند سال در سه شرکت مختلف کار کرده است. او عضوی از نسلی است که به نظر می‌رسد ایده وفاداری به شرکت‌ها را به چالش می‌‌کشند. او در گفت‌‌وگو با CNBC گفته: «فکر نمی‌‌کنم وفاداری نتیجه بدهد. همه چیز معامله‌‌ای است. شما فقط تا زمانی ارزشمند هستید که آنها شما را ارزشمند ببینند.

با ظهور هوش مصنوعی مولد و ابزارهای مبتنی بر آن که فعلا مشهورترین آنها چت‌‌‌جی‌‌‌پی‌‌‌تی شرکت OpenAI است، متخصصان مختلف در صنایع گوناگون در مورد کاربردهایش خیال‌‌‌پردازی کرده‌‌‌اند و اکثرا این ابزار را گمشده خود یافته‌‌‌اند. مانند ظهور هر تکنولوژی دیگری، تاکنون محتواهای قابل‌توجهی در زمینه فرصت و تهدید نوشته شده و در کنار خوش‌بینی بیش از حد، نظریات آخرالزمانی هم مطرح شده که آینده بشر را در تقابل با این گونه جدید می‌‌‌بینند و در نهایت، اهل علم یک راه میانه را پیدا کردند که این تکنولوژی جدید، در مقابل انسان نیست و می‌تواند توانمندساز وی باشد.

هتل‌‌‌های کپسولی در ژاپن بسیار رایج هستند. این هتل‌‌‌ها که جایگزین مناسب و مقرون به صرفه برای اقامت‌های کوتاه هستند حالا یک مزیت جدید دارند: می‌توانند کیفیت خواب شما را بسنجند؛ به لطف شرکتی به نام «هتل ناین‌اورز» (Ninehours) .

بسیاری از رهبران سازمان‌ها تمام عمر حرفه‏‏‌ای خود را با تمرکز بر مدل کاری سلسله‌مراتب دستوری و کنترلی سپری کرده‏‏‌‏‏‌اند و قاعدتا تغییر جهت به یک مدل چابک‏‏‌تر و مبتنی بر مهارت برای این دسته از مدیران تغییر بسیار بزرگی محسوب می‌شود. اما موضوع اینجاست که آینده کار نه‌تنها تغییر در طرز فکر رهبران سازمان‌ها را اجتناب‏‏‌ناپذیر می‌کند، بلکه مستلزم تغییر در مجموعه مهارت‏‏‌هایشان هم هست.

با توجه به روند رو به رشد استفاده از هوش تصمیم‌گیری (Decision Intelligence)، این مفهوم از اصطلاحات مبهم در رشته بازاریابی به یک استراتژی مهم در کسب و کار تبدیل شده است. هوش تصمیم‌گیری یا هوشمندی در تصمیم (DI) مقوله‌‌ای در حال ظهور و بلوغ است که از هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی استفاده می‌کند و به سازمان‌ها برای تصمیم‌گیری بهتر، سریع‌‌تر و مبتنی بر بینش کمک می‌کند. بر اساس به‌کارگیری این مفهوم، شرکت‌ها می‌توانند با فرآیند تصمیم‌گیری مانند سایر فرآیندهای کسب و کاری مدرن رفتار کنند. بنابراین، پیاده‌سازی سیستم‌های اطلاعاتی با هدف مدل‌‌سازی، ردیابی، یادگیری و بهبودبخشی تصمیمات مدیریتی خاص دنبال خواهد شد. این رویکرد نشأت گرفته از تصمیم (decision-back approach)، با تصمیمات حیاتی که عملکرد شرکت را هدایت می‌کند، شروع می‌شود و سپس برای دستیابی و اتخاذ تصمیم‌‌های منسجم و با کیفیت، به افراد، فرآیندها و بینش‌‌های موردنیاز در سازمان رجوع می‌کند.

وقتی رئیس جدیدتان مرتب و بدون هیچ توجیه شفافی، تصمیمات عجولانه می‏‏‌گیرد، ممکن است حس کنید زندگی کاریتان از حالت طبیعی خارج شده: لغو ناگهانی جلسه‏‏‌ها بدون هیچ توضیحی، موجی از جلساتی که در تقویمتان علامت زده‏‏‌اید یا ورود غیرمنتظره یک کارمند جدید. «شارمین بانو»، مربی حوزه مدیریت در سیاتل، می‏‏‌گوید: «این رفتار از نظر حرفه‏‏‌ای ناامیدکننده و از نظر احساسی ‏‏‌خسته‏‏‌کننده است. هنوز بین شما و این رئیس جدید اعتماد برقرار نشده، بنابراین هر نیت خیری که ابتدا داشتید از بین می‌رود.»

سال ۱۹۹۶ یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان اثاثیه در جهان به نام استیل‌‌‌کیس (Steelcase) یک اثر هنری عجیب را در دفتر کار نیویورک خود نصب کرد: یک آکواریوم شیشه‌‌‌ای ۱۲۰ سانتی‌متر در ۱۸۰ سانتی‌متری که خانه ۱۵۰۰ مورچه بود. این اثر نوعی ستایش از عصر به اصطلاح هیجان‌‌‌انگیزی به شمار می‌‌‌رفت که در آن مرزهای کار و زندگی محو می‌‌‌شد.

امروزه اعتبارسنجی و امتیازدهی اعتباری به افراد، یکی از فرآیندهای مهم و حساس برای انجام کارهای مختلفی محسوب می‌شود که باید با دقت تمام‌ صورت پذیرد: از افتتاح حساب بانکی و دریافت وام‌ گرفته تا خریداری یک آپارتمان یا استخدام‌ شدن در یک شرکت معتبر. اگر بخواهید خرید آنلاین انجام دهید، بدون آنکه خبر داشته باشید،

آیا افرادی که دورکاری می‌کنند، دلشان برای روزهای خوب گذشته تنگ می‌شود؟ آن روزهایی که راهروهای اداره پر از سروصدای ایده‌‌‌هایی بود که بین مدیران و تازه‌‌‌واردان ردوبدل می‌‌‌شد؟ و پویایی آشپزخانه‌‌‌ها! در مدتی که کارکنان منتظر بودند تا آب درون کتری به جوش بیاید و چای و قهوه‌‌‌شان را بریزند، کلی محصول جدید خلق می‌‌‌شد. تازه همه اینها به جز بهشت یادگیری بود. قبلا فقط کافی بود یک تازه‌‌‌کار در فاصله چند متری همکار باتجربه‌‌‌ای باشد تا تمام دانش و تجربیات ذهنش را جذب کند.

یکی از دلهره‌‌‌آورترین بخش‌‌‌های تغییر شغل آن است که مجبور شوید درباره کمبود تجربیات و مهارت‌‌‌های خود در زمینه شغل جدیدی که متقاضی آن هستید صحبت کنید. اما داشتن تجربه محدود در حوزه‌‌‌های کاری جدید نباید دلیلی برای عدم تغییر شغل باشد.

«دومینیک جویس» بیش از ۱۰۰ درخواست شغلی فرستاده بود تا بالاخره تابستان امسال برای یک پست در منابع انسانی به مرحله آخر استخدام رسید. پس از دو مصاحبه آنلاین، یک روز در ارزیابی حضوری شرکت کرده بود که شامل جلساتی با روسای ارشد یک شرکت تکنولوژی بود و امیدوار بود که دیگر همه چیز نهایی شده باشد. بنابراین وقتی ایمیل کوتاهی مبنی بر رد شدنش دریافت کرد، بسیار ناامید شد. از زمانی که در ماه مارس به عنوان نیروی مازاد اخراج شد، هیچ‌گاه تا این حد به استخدام دوباره نزدیک نشده بود. بدتر آنکه، شرکت مورد نظر هیچ بازخورد سازنده‌‌‌ای ارائه نکرده بود. نیمی از ۱۵۶ شغلی که او برای آنها درخواست داده بود، اصلا پاسخی نداده بودند.

در دنیای رقابتی امروز، جذب و نگهداشت استعدادهای برتر به یک چالش اساسی برای سازمان‌ها تبدیل شده است. با توجه به اینکه بسیاری از شرکت‌ها به دنبال نیروی کار ماهر و خلاق هستند، ایجاد محیطی مناسب و جذاب برای کارکنان اهمیت بیشتری پیدا کرده است.

متیو و بقیه ۱۰درصدی‌‌‌هایی که در تحقیقات ما به شدت به چشم آمدند، در ظاهر وجه مشترک چندانی با هم ندارند. آنها گذشته‌‌‌های متفاوتی داشته‌‌‌اند و در موقعیت‌‌‌های گوناگونی مشغول به کار هستند و حتی سازمان و صنعتشان هم با هم یکسان نیست، اما ما در همه آنها الگوی مشابهی پیدا کردیم و آن این بود که ۱۰ درصدی‌‌‌ها برای شکل دادن به روابط خود در زندگی دست به انتخاب‌‌‌های آگاهانه‌‌‌ای می‌‌‌زنند.