با اقدامات نمایشی واحدهای تولیدی راکد به چرخه تولید باز نمیگردد
مهمترین موانع و مشکلاتی که توسعه صنعت لوازم خانگی با آن رو به رو است، چیست؟
صنعت و اقتصاد امروز ایران گرفتار ۲ تحریم است. تحریمهای خارجی در عین تهدید بودن، فرصت مناسبی برای رسیدن به خودکفایی در امر تولید هستند. اما ابر تحریمهای داخلی به طور مشخص سیاستهای اقتصادی و بانکی، تولید را به کاری قهرمانانه در اقتصاد ایران تبدیل کرده است. چگونه میتوان با نرخ بهره ۲۵ درصد با رقیبان خارجی خود که از نرخ بهره ۲ درصدی برخوردار هستند رقابت کنیم؟ بسیاری از واحدها سودشان کمتر از سودهای بانکی است و با وجود اینکه تجربه فراوانی در صنعت دارند، نمی توان نیازهای اولیه خود را تامین کنند. رقبایی که همواره از جانب دولتهایشان مورد حمایت هستند تا بازار صادراتی خود را افزایش دهند. هم اکنون ۸۰ درصد از بازار صادراتی عراق را به همین رقبا واگذار کردیم و این موضوع مایه تاسف است.
فکر میکنید دولت چگونه باید در این زمینه کمک کند؟
وزارت امور خارجه کشورهای رقیب مانند کره جنوبی، بیش از ۵۰ درصد فعالیتهایشان برای حمایت از صادرکنندگان خود انجام میدهند. اما در ایران وزارت امور خارجه تمرکز اصلی خود را بر مسائل سیاسی گذاشته و موضوعات اقتصادی را رها کرده است.
آمار یا اطلاعاتی از میزان صادرات در ۶ ماه گذشته در اختیار دارید؟
فقدان آمارهای تولید و نقشه راه و راهبرد صنعتی، واردات بی رویه، محیط زیست، قاچاق، مالیاتهای سنگین از دیگر زیرمجموعههای ابر تحریم داخلی است. در دولت قبل سند چشم انداز ۱۴۰۴ رونمایی و یک نسخه از آن تحویل انجمن لوازم خانگی ایران شد. پس از بررسی این سند راهبردی، اعلام کردیم که نه تنها این سند قابلیت اجرا و تحقق ندارد؛ بلکه بدون مشورت با بخش خصوصی تدوین شده و این غلط است.
منظورتان از محیط زیست چیست؟ آیا محیط زیست مانع توسعه صنعت است؟
خیر؛ اما سیاستهای مربوط به آن بله. در حال حاضر ما قانونی با نام هوای پاک داریم که سال ۴۶ تصویب شده است. طبق این قانون مراکز صنعتی باید ۱۲۰ کیلومتر دورتر از شهر باشد. سوال من اینجاست که هم اکنون ۱۲۰ کیلومتر دورتر از تهران فضای خالی و مساعدی برای تولید وجود دارد؟ زیرساختهای حمل و نقل یا نیروی کار چگونه برای این واحدها تامین خواهد شد؟
یکی از مواردی که بدان اشاره کردید، حجم بالای قاچاق لوازم خانگی است. جلوگیری از واردات قانونی محصولات خارجی که نمونه مشابه آنها در کشور تولید میشود چقدر در حجم قاچاق تاثیر گذاشت؟
معتقدم بزرگترین ضربه به پیکره صنعت در کشور از سوی قاچاقچیان است. واحدهای تولید در کشور با وجود این تحریم های داخلی نمی تواند با رقبای جهانی خود رقابت کند. جلوگیری از واردات قانونی آن طور که باید انجام نگرفته است.
در زمینه تامین مواد اولیه و تجهیزات پس از تحریمهای آمریکا علیه اقتصاد ایران با چه چالشهایی مواجه هستید؟
در محصولات مختلف این میزان متفاوت است؛ اما در حال حاضر بیش از ۷۰ درصد مواد اولیه مورد نیاز لوازم خانگی داخلی است. نکته مورد توجه دشواری تامین مواد اولیه داخلی نسبت به تامین مواد اولیه از خارج است. به عنوان مثال خود بنده به عنوان یک تولید کننده ۳۰ سال از یک شرکت لوله مسی تهیه میکنم؛ کیفیت لولههای مسی ۱۰ سال قبل با الان به هیچ عنوان قابل قیاس نیست.
در پایان نکته و صحبتی دارید که بگویید؟
به نظرم جایگاه و کرامت تولید کنندگان داخلی آن طور که باید رعایت نمیشود. با وجود تمامی این مشکلات ۲۲۰ عضو انجمن لوازم خانگی ایران توانستند کیفیت کالاهای خود را به بالاترین حد ممکن برسانند و این یک امر ستودنی است. شعار به معنای حمایت از تولید نیست و این حمایت باید ملموس و واقعی باشد. همچنین مردم باید با حضور در نمایشگاههای مربوط به صنعت لوازم خانگی و خرید از برندهای معتبر داخلی از تولیدات داخلی حمایت کنند.