حال این سوال در ذهن متبادر می‌شود که نقش بانک‌های توسعه‌ای در توسعه اقتصادی کشور تا چه حد پررنگ و قابل اتکاست؟ بهبود نسبت کفایت سرمایه، خروج از بنگاهداری و فروش املاک و اموال مازاد، کاهش مطالبات معوق، اولویت‌بخشی واحدهای کوچک و متوسط برای پرداخت تسهیلات، استفاده بهینه از منابع صندوق توسعه ملی و حمایت از صادرات غیرنفتی از جمله مواردی هستند که کارایی اگزیم‌بانک‌ها در کشور را به آنها نسبت می‌دهند. از سوی دیگر به دلیل اینکه بازیگران اصلی در اقتصاد مردم هستند و وظیفه دولت کاهش هزینه سرمایه‌گذاری، مبادلات و معاملات و کاهش عدم اطمینان محیطی است، دولت برای اجرای سیاست‌های خود نیازمند ابزارهای مختلفی است که از جمله این ابزارها نهادهایی مانند بانک‌های توسعه‌ای هستند. بر همین مبنا کارشناسان معتقدند دولت همواره باید بستر لازم را برای فعالیت بخش خصوصی در عرصه اقتصاد فراهم کند و در این میان حمایت اگزیم‌بانک‌ها برای تحقق این مهم اهمیت بسزایی دارد. اما بانک‌های توسعه‌ای در ایران با چه مشکلاتی دست و پنجه نرم می‌کنند؟

به اعتقاد فعالان اقتصادی اعطای وام با حداقل نرخ سود، بازگشت طولانی‌مدت سرمایه در گردش برای واحدها، سرمایه محدود، عدم جمع‌آوری سپرده‌های مردمی، عدم جذب سپرده‌های ارزی به دلیل تحریم‌ها، عدم استفاده از خطوط اعتباری سایر کشورها و... تنها بخشی از مشکلات این نوع از بانک‌ها به شمار می‌روند که عملکرد کارآمد آنها را نیز تا حدودی تحت‌الشعاع قرار داده است. این چالش‌ها در حالی بر سر راه بانک‌های توسعه‌ای در کشور قرار دارد که بسیاری از فعالان بخش خصوصی و صادرکنندگان در دور جدید تحریم‌ها، موفقیت این بانک‌ها را مرهون افزایش سرمایه می‌دانند تا قدرت رقابت‌پذیری این نوع از بانک‌های توسعه‌ای را میان رقبای خارجی بیشتر کند. «دنیای اقتصاد» در پرونده پیش‌رو به این موضوع پرداخته که بانک توسعه صادرات چگونه از صادرکنندگان حمایت می‌کند و ضرورت تامین مالی صادرکنندگان از طریق اگزیم‌بانک‌ها به چه بخش‌هایی تقسیم می‌شود. همچنین در این پرونده می‌خواهیم نقش بانک توسعه صادرات در حمایت از صادرکنندگان در توسعه صادرات و رفع موانع موجود و نحوه تامین مالی صادرکنندگان را بررسی کنیم.

74

75