نیمه دوم سال ۹۷ ، دورانی پر مخاطره برای شرکت‌های تولیدی
ابتدا در مورد تاریخچه شرکت و زمینه فعالیت آن توضیح دهید.
شرکت نیکسان درسال ۱۳۷۲ در شهر صنعتی کاوه در یکی از بزرگ‌ترین قطب‌های صنعتی کشور با موفقیت بسیار استراتژیک با انگیزه تولید لوازم خانگی، قطع وابستگی و رسیدن به خودکفایی در این بخش تاسیس شد و در این راستا، سعی کرد با نوآوری و تولید محصولات با کیفیت جایگاه ویژه‌ای در صنعت کشور کسب کند. این شرکت، به‌منظور جلب رضایت مشتریان طی این سال‌ها قدم‌های بسیار موثری در تشکیل یک سازمان خدمات پس از فروش فعال و اثرگذار با همکاری شرکت‌های مشاور توانمند کشور و راه‌اندازی Happy Call و Call center در این سازمان و نصب رایگان محصولات نیکسان در سراسر کشور کرده است. مدیریت ارشد سازمان، طی سال‌های اخیر بهرغم بحران‌های اقتصادی بر حسب سیاست‌های اقتصادی کشور و به‌منظور جلوگیری خروج ارز از کشور، واحد شماره دو را در منطقه ویژه اقتصادی شهر صنعتی کاوه، طبق آخرین تکنولوژی روز دنیا و به منظور گسترش تنوع محصولات تولیدی به‌خصوص محصولاتی که قابلیت رقابت با محصولات وارداتی دارند، تاسیس و در همین راستا و به صورت همزمان اقدام به برگزاری دوره‌های آموزشی و ارتقا سطح علمی و همچنین جذب کارشناس‌های متخصص و توانمند کرد. این شرکت با تکیه بر تخصص، پژوهش و پشتکار کارشناسان توانمند موفق به دریافت پروانه‌های لازم از سازمان استاندارد و تاییدیه‌های بین‌المللی ISO ۹۰۰۱ و همچنین، دریافت تندیس‌هایی از جمله واحد نمونه استاندارد و گواهینامه سطح کیفیت ISQE، واحد نمونه استاندارد استان مرکزی، مشتری برتر بانک صادرات، گواهینامه استانی رعایت حقوق مصرف‌کنندگان و... شده است.
وضعیت صنعت لوازم خانگی را چگونه بررسی و ارزیابی می‌کنید؟
در سال‌های اخیر، شاهد رشد و شکوفایی و ارتقا کیفی و کمی‌در واحدهای تولیدکننده لوازم خانگی در کشور بوده‌ایم و البته در کنار توسعه واحدهای صنعتی شاهد افول و ضعیف‌تر شدن برخی از واحدها نیز هستیم، زیرا تغییرات، حکایت از حذف برخی از واحدها و جایگزینی برخی دیگر را دارد؛ به عبارت دیگر واحدهایی که امکان تطابق خود را با شرایط جدید دارند امکان بقا و حتی توسعه را به‌دست می‌آورند. متاسفانه در حال حاضر تعامل بخش خصوصی و حاکمیتی کشور بسیار ضعیف است. بنابراین، برای بهبود این وضعیت صنایع ما نیاز به استحکام و تقویت این روابط دارند تا بتوانند استراتژی‌های صحیحی را تدوین و به اجرا در آورند.
در راستای رسیدن به قطع وابستگی و خودکفایی در زمینه تولید چه اقداماتی انجام داده‌اید؟
به جهت بقای صنعت کشور در راستای کاهش وابستگی قدم گذاشتیم، اما همه می‌دانیم امروز توسعه اقتصادی در گرو توسعه روابط کلان اقتصادی است و در صورت واقع‌بینی درمی‌یابیم، صنعت لوازم خانگی برای تامین مواد اولیه نیاز به ارتباط با بازارهای جهانی دارد و امکان فعالیت بدون دسترسی به این بازارها تقریبا محال است و البته شرکت‌ها و محصولاتی نیز هستند که در این میان حداقل وابستگی را دارند، اما در دنیای امروز توسعه و پیشرفت بدون تعامل با سایر کشورها تقریباً محال است.
آیا تولیدات داخلی در زمینه صادرات موفق عمل کرده‌اند؟ صادرات به چه عواملی بستگی دارد؟
صادرات لوازم خانگی فقط در برخی از محصولات که دارای ماهیت خاصی به لحاظ بومی بودن تولید آن در کشور یا نوع مواد اولیه آنها یا حجم کالا نسبت به بهای تمام‌شده آن مانند کولر آبی توانسته توفیقاتی را در زمینه صادرات کشور فراهم کند، اما در بسیاری از موارد، قیمت تمام‌شده بالای محصولات در کشور سبب شده بهرغم اینکه امروز توانسته‌ایم سطح کیفی تولیدات داخلی را افزایش دهیم، ولی امکان صادرات این کالاها را به کشورهای منطقه نداشته باشیم. به عنوان مثال قیمت تمام شده یخچال و فریزر در یک کمپانی مانند هایر در چین ۴۵۰ دلار است، اما همان محصول و با همان کیفیت در‌صورتی‌که در کارخانه داخل تولید شود حداقل ۸۵۰ دلار یعنی دوبرابر مشابه خارجی قیمت تمام شده دارد که صادرات آن را تقریبا محال می‌کند. از جمله عواملی که می‌تواند بستر صادرات را فراهم کند تسهیلات ارزان قیمت برای تامین سرمایه در گردش تولیدکننده صادراتی و همچنین برای سرمایه‌گذاری ماشین‌آلات و تجهیز کارخانه‌ها است، مشوق و سوبسیدی که شرکت‌های چینی در مقابل صادرات دریافت می‌کنند حدود ۱۷ درصد است که در کشور ما وجود ندارد و ثبات اقتصادی برای ایجاد امنیت در ساماندهی واحدهای تولیدی، به‌طوری که واحدهای دارای تولید انبوه و ظرفیت‌های اقتصادی شکل بگیرند. تنها راه توفیق صادرات، ابتدا ایجاد این بستر‌ها هستند.
لوازم خانگی داخلی از نظر کیفیت و میزان استاندارد در چه سطحی قرار دارند؟
کیفیت و استاندارد از الزامات پیشرفت و توسعه صنعتی است و در حال حاضر، در برخی از کارخانه‌های داخلی تحولات بسیار مطلوبی رخ داده است. حتی در صورت منع واردات لوازم خانگی، بخشی از محصولات تولید داخل با نام برندهای خارجی در بازار عرضه می‌شوند و این امر اثبات پیشرفت کیفی و ارتقا سطح استاندارد واحدهای تولیدی کشور است، اما نکته حائز اهمیت این است که، با وجود قطع واردات لوازم خانگی، تولیدکنندههای داخلی برای عرضه محصولات خود هنوز هم مجبور هستند از قدرت برندهای این کمپانی‌ها استفاده کنند و این جای بسی تاسف است که قدرت برندهای خارجی حتی بعد از خروج محصولاتشان از بازار مصرف کشور در این عرصه حرف برای گفتن دارند.
چالش‌های پیش روی صنعت لوازم خانگی ایران چیست؟ چه راهکاری برای حل مشکلات پیشنهاد می‌دهید؟
خطر بیکاری و کاهش قدرت خرید مردم، این صنعت را تهدید می‌کند و نیاز به داشتن یک افق روشن در اقتصاد یعنی هدایت سرمایه‌ها و سرمایه‌گذار در جهت توسعه اقتصادی و کمک به توجیه اقتصادی بنگاه‌ها از وظایف دستگاه‌های حاکمیتی است که روند بنگاه‌ها را از چالش‌ها خارج می‌کند، اما در حال حاضر این نقش به خوبی ایفا نمی‌شود و ما نیازمند تغییرات جدی در این خصوص در کشور هستیم. تزریق ارز به اقتصاد در پنج ماه نخست سال جاری نسبت به سال قبل، ۵۴ درصد کاهش داشته و همچنین فروش فعالان اقتصادی نیز به طور متوسط حدود ۵۰ درصد کاهش داشته است و در مقابل شرکت‌ها نیز با کاهش ۵۰ درصدی فروش باید کم و بیش در سطح ۵۰ درصد هزینه‌های خود را کاهش می‌دادند، اما این اتفاق نیفتاده و مصرف نیز در خانوارها به‌طور میانگین نصف شده است. در نتیجه نیمه دوم سال۹۷ به احتمال زیاد در کشور، دوران ریزش شرکت‌هایی است که هزینه‌ها را متناسب با فروش خود، کاهش نداده‌اند.
با توجه به شرایط تحریم چه مشکلاتی در صنعت لوازم خانگی ایران به‌وجود آمده است؟
تحریم‌ها بنگاه‌های تولیدی را با کمبود مواد اولیه مواجه کرده است و مهم‌تر از همه اینکه تمامی‌مدیران اجرایی، راه‌حل‌های خروج از این بحران را می‌دانند، اما اتفاقی نمی‌افتد. مشکلات ساختاری، مدیران اجرایی را با انبوهی از قوانین و مقررات کهنه، منسوخ و متعارف و انبوهی از دست‌اندازهای بروکراتیک روبه‌رو کرده و در نهایت، این‌گونه مدیران هر چند با انگیزه، پاک‌دست و خلاق نیز به انفعال کشیده شده و پس از مدتی تبدیل به یک موجود عقیم و بی‌خاصیت می‌شوند.
ارسال نظر