60 درصد صنایع استان گیلان تعطیل است

 به طورکلی استان گیلان و شهر رشت در حوزه صنایع و معادن چه وضعیتی دارد و چه صنایعی، بیشتر در این استان فعال هستند؟

۶۰ درصد صنایع استان گیلان تعطیل است و بقیه هم با کمترین ظرفیت در حال کار هستند. این شرایط در کل کشور حکم فرماست و تا این رکود هم حل نشود،‌ صنایعی که باقی مانده‌اند نمی‌توانند به کار خود ادامه دهند و روز به روز تعدادشان کمتر می‌شود زیرا به عناوین مختلف فشار روی صنایع در زمینه‌های مختلف وارد می‌شود. به محض اینکه قیمت ارز بالا می‌رود، هزینه مواد اولیه ای که عمدتا در اختیار دولت است نیز افزایش می‌یابد. هزینه مواد اولیه بالا می‌رود، اما صاحبان صنایع قیمت فروش خود را به هیچ عنوان نمی‌توانند تغییر دهند، برای اینکه در شرایط کنونی همین قیمت‌ها هم قابل فروش نیست. در نتیجه فشار مضاعف روی کارخانه‌ها وارد می‌شود به گونه ای که همین باقیمانده فعالیت هم از حرکت می‌افتد.

 این تعداد کارخانه فعال چه صنایعی هستند و اصلا صادراتی دارند یا خیر؟

در مجموع صادرات دچار مشکل است چون دیگر سیستم بانکی به خاطر تحریم‌ها فعال نیست و این را نیز همه می‌دانند و دولت باید در مقابل تحریم‌ها تصمیم جدی بگیرد. در هر صورت آن کسی که مدیریت دارد و بخش خصوصی واقعی است و سیستم بانکی فلجش کرده است به طرقی دارد حرکت می‌کند چه در امر صادرات و چه تامین نیاز داخلی که مساله خیلی مهمی‌است. در همین شرایط فولاد مبارکه افتخار می‌کند که پنچ میلیون تن فولاد صادر کرده است در حالی که ما صاحبان صنایع برای تهیه مواد اولیه خود باید در به در دنبال جنس‌های مختلف باشیم که از خارج وارد می‌شود و معلوم نیست کیفیت دارد، به موقع به دستمان می‌رسد، به چه قیمتی به دستمان می‌رسد. نمی‌دانم سیاست دولت چیست؟ به نظر می‌رسد واقعا همه صنایع کوچک و متوسط را رها کرده است. حال در این شرایط صادرات به درد که می‌خورد و چه کسانی سود آن را می‌برند؟ درست است که باید صاحب صنعت را آزاد گذاشت که در هر شرایطی صادرات و واردات داشته باشد، اما نه در کشوری که کارخانجاتش کمابیش دولتی هستند.

 چند وقت است این وضعیت ایجاد شده و مشکلات گریبان صاحبان صنایع را گرفته است؟

سال‌ها است که این وضعیت وجود دارد و روز به روز در حال شدت گرفتن است.

 قبل از اینکه شرایط این‌گونه وخیم شود کدام صنایع و همچنین صادرات قوت و قدرت بیشتری در استان شما داشتند و به چه بازارهایی صادرات انجام می‌دادند؟می‌خواهم مقایسه‌ای بین وضعیت کنونی با گذشته داشته باشید.

شرایط صنعت قطعه‌سازی خوب است اما چون صنعت خودرو مشکلاتی پیدا کرده و اقساط مالی خود را به موقع پرداخت نمی‌کند، همه را دچار مشکل کرده است. اگر صنایع مادر به موقع و درست حرکت و عمل کنند و نسبت به تعهدات خود پایبند باشند خود به خود این اتفاقات و مشکلات کمتر ایجاد می‌شود. دولت باید از صنایع مادر شروع و مشکلات را حل کند تا صنایعی که وابستگی دارند حرکت کنند نمونه آن صنعت خودرو است. بقیه صنایع هم به همین ترتیب. ما استانی کشاورزی هم هستیم، بنابراین کشاورزی ما با این کم آبی و بی‌آبی باید با تکنولوژی‌های نانو و به روز ایجاد شود تا جلوی هدر رفت آب گرفته شود.

 پس استان در حوزه اشتغال‌زایی هم مشکل دارد؟

به طور قطع همین طور بوده و هست و اکنون هم بیکاری بدتر و شدیدتر شده است. اینکه ۶۰ درصد صنایع استان تعطیل شده اند بر آمار بیکاران اضافه و هزینه‌هایی را بر ما متحمل کرده است.

 آیا دولت تسهیلات و امکاناتی برای برون رفت از این وضعیت برایتان ارائه کرده است؟

دولت حرکت می‌کند اما این‌ها مسکن است چون آنقدر مشکل داریم که وام با این بهره‌های هنگفت اصلا پاسخگو نیست. دولت باید واقعا کمک کرده و بعضی معوقات را گذشت کند نه اینکه تسهیلات بدهد. تسهیلات که بدهد فقط مقداری از بدهی‌های شرکت‌ها سبک‌تر می‌شود اما بعد گرفتاری‌هایشان افزایش می‌یابد. من به سهم خودم از سیستم بانکی و تسهیلات فرار می‌کنم چون همه هستی ما را بانک‌ها بلعیده‌اند.

 اصلا هیچ امتیازی برای صاحبان صنایع وجود ندارد؟

خیر وجود ندارد. تسهیلات با نرخ بهره ۱۸ درصد است. ضمن اینکه چون دولت بزرگترین بدهکار به سیستم بانکی است، بانک‌ها تمایلی ندارند که فرمایشات دولت را گوش بدهند. دولت دیگر خودش بدهکار است و اهمیتی هم به بدهی خود به بانک‌ها نمی‌دهد. یک عاملی که همه ما را به رکود رسانده عدم تعهدات و احترام نگذاشتن به این تعهدات است این در حالی است که دولت باید الگوی خوبی برای دیگران باشد. دو سال است که پول پیمانکار را که صاحب صنعت است نمی‌دهد، بهره‌اش را هم نمی‌دهد و پیمانکار نمی‌داند چه کند. خود دولت باید شروع کند تغییر ساختار بدهد و به نوعی هزینه‌هایش را کم کند.

 در این شرایط اتاق بازرگانی رشت سعی کرده است تا سرمایه‌گذار خارجی جذب کند؟ اصلا شرایط جذب سرمایه‌گذار وجود دارد؟

همه دنبال این قضیه هستند اما تا من صاحب صنعت راضی نباشم سرمایه‌گذار خارجی هم برای سرمایه‌گذاری به اینجا نمی‌آید زیرا الگوی آنها ما هستیم که ۵۰-۶۰ سال است اینجا کار می‌کنیم. آیا ما راضی هستیم و بهره‌وری داریم؟ آیا سرمایه ما بازدهی مفید دارد؟ وقتی به نقطه منفی می‌رسیم سرمایه گذاران خارجی هم نمی‌آیند. وقتی هم که می‌آیند و با این مشکلات مواجه می‌شوند سه ماه بعد جمع می‌کنند و می‌روند.

 وضعیت معادن استان چگونه است؟

معادن گیلان نسبت به یزد و کرمان کمتر است اما چون معادن، ثروت ملی هستند شاید وضع معدن از صنعت بهتر باشد.

 اتاق بازرگانی چه برنامه‌هایی برای تقویت حوزه صنعت در سال آینده دارد؟

واقعیت را بخواهیم بگوییم خود اتاق بازرگانی هم درگیر یکسری مسائلی است که نتوانسته است درست برنامه‌ریزی کند. با این وجود آنقدر صاحبان صنایع مشکلات دارند و ناامید هستند که وقتی آنها را به نشستی برای رسیدن به راهکار دعوت می‌کنیم کسی شرکت نمی‌کند. در هر صورت داریم مطالعه می‌کنیم که شاید بتوانیم در این وضع موجود راهکاری ارائه بدهیم؛ تاکنون که خیلی امیدوار نیستیم چون دقیقا نمی‌دانیم سیاست دولت چیست، اما امیدواریم که دولت هرچه زودتر مسائل را جدی بگیرد و حرکت مثبتی که مردم و صاحبان صنایع انتظار دارند برآورده کند.