نقص طرح جامع ایمنی پایتخت
میانگین زمان رسیدن به محل آتش‌سوزی در حال حاضر در شهر تهران چقدر با زمان استاندارد فاصله دارد؟
واقعیت این است که میانگین چیز خوبی نیست. به‌دلیل اینکه ممکن است یک حریق روبه‌روی ایستگاه آتش‌نشانی باشد که زمان رسیدن به محل آتش‌سوزی ۱۰ ثانیه بیشتر نیست یا آنکه در مسیری که حرکت می‌کنیم ممکن است آتش‌سوزی اتفاق افتد که ۳۰ ثانیه‌ای به محل حادثه می‌رسیم. هیچ جای دنیا شاخص میانگین به‌عنوان شاخص قابل قبولی نیست، اما معمولا در گزارش عملکرد ارائه می‌شود. در حال حاضر میانگین زمان رسیدن به محل آتش‌سوزی در شهر تهران ۴ دقیقه و ۱۰ ثانیه تا ۴ دقیقه و ۱۵ ثانیه متغیر است. از نظر استاندارد جهانی باید در ۹۰ درصد موارد زیر ۴ دقیقه زمان سفر به محل حادثه آتش‌سوزی باشد.
منظور از زمان سفر چیست؟
ببینید ما یک زمان پاسخ داریم و یک زمان سفر. زمان پاسخ یعنی اینکه زمانی که تماس اولیه با آتش‌نشانی گرفته می‌شود زمان آغاز می‌شود تا زمانی که نزدیک‌‌ترین ایستگاه پیدا شود، آدرس به ایستگاه داده شود و نیروهای آتش‌نشانی با ماشین از ایستگاه خارج شوند. معمولا زمان پاسخ کمتر از ۷ دقیقه نیست؛ اما زمان سفر به مدت زمانی گفته می‌شود که ماشین آتش‌نشانی از ایستگاه خارج می‌شود و به محل حریق می‌رسد. نکته قابل توجه آن است که زمانی که به محل حریق می‌رسیم بلافاصله حریق خاموش نمی‌شود. چون زمانی نیاز است تا تجهیزات آتش‌نشانی (لوله‌ها باز می‌شود و پمپ روشن می‌شود) برای خاموش کردن آتش آماده شود؛ بنابراین باید این موضوع در ذهن مردم روشن شود که یک زمان پاسخ داریم یک زمان سفر. آنچه تاکنون در ذهن مردم وجود داشته تعبیری از زمان سفر می‌شود.
در حکمی که از سوی شهردار تهران برای مدیر عامل جدید سازمان آتش‌نشانی ابلاغ شده وظایف ده‌گانه‌ای بر عهده مدیرعامل جدید گذاشته شده است. یکی از این وظایف توجه به رعایت استانداردهای ساختمانی است. منظور از توجه به این محور چیست؟ آیا باید وظیفه‌ای فراتر از اخطارهای کتبی آتش‌نشانی برای رعایت این استانداردها اجرایی شود؟
ببینید دو دسته طبقه‌بندی در مورد ساختمان‌های شهر برای آتش‌نشانی وجود دارد. یک دسته ساختمان‌های موجود است دسته دیگر ساختمان‌های جدید. درخصوص ساختمان‌های موجود از سوی آتش‌نشانی برای رعایت ضوابط اخطار صادر می‌شود، اما در مورد ساختمان‌های جدید شهرداری برای رعایت ضوابط ایمنی برای ساختمان‌های ۶ طبقه بالاتر از آتش‌نشانی استعلام می‌کند. این استعلام هم در زمان صدور پروانه که نقشه‌ها مورد بررسی قرار می‌گیرد انجام می‌شود تا ضوابط مطابق با رعایت استانداردهای ایمنی باشد و هم در زمان ساخت بازدید می‌شود که مطابقت داده شود؛ بنابراین به‌نظر می‌رسد منظور از آنچه در حکم مدیر عامل جدید آمده این دسته از ساختمان‌ها است.
در دوره گذشته توجه لازم به این گروه از ساختمان‌ها داده نشده است؟
ببینید تاکید بر یک موضوع دلیل بر اینکه قبلا انجام نمی‌شده است، نیست. الان بارها تاکید شده ۹۳ درصد از حریق‌های شهر تهران در ساختمان‌های کمتر از ۶ طبقه رخ می‌دهد در صورتی که تاکنون ساختمان‌های زیر ۶ طبقه از بررسی رعایت ضوابط ایمنی معاف بوده‌اند این در حالی است که در ساختمان‌های با ابعاد کوچک‌تر، منابع حرارتی در این ساختمان‌ها به سایر وسایل قابل اشتعال در منزل نزدیک‌تر است. اما درخصوص توجه به رعایت ضوابط و استانداردهای آتش‌نشانی برعکس است از ساختمان‌های بلندمرتبه فقط ترسیدیم و ساختمان‌های کوتاه مرتبه معاف شده‌اند و این جفایی است که به مالکان و کسانی است که ساختمان‌ها را می‌خرند چون کسی که ساختمان را می‌خرد از اینکه آیا ضوابط ایمنی رعایت شده است یا خیر؛ خبر ندارد.
اعلام شد نهضت تعطیلی پاساژهای ناایمن در راه است. تاکنون چند پاساژ در شهر تعطیل شده‌اند؟
حدود ۷ پاساژ پلمب شده‌اند و برخی پاساژها خودشان اقدام به ایمن‌سازی کرده‌اند. حدود ۱۲ پاساژ عملیات ایمن‌سازی را آغاز کرده‌اند. به‌عنوان مثال پاساژ آلومینیوم عملیات ایمن‌سازی را خود آغاز کرده است. پاساژهایی شامل اروپا، اسلامی(نوشین) نبوت، یک پاساژ در منطقه ۱۷ از جمله پاساژهایی هستند که تاکنون پلمب شده‌اند.
در بررسی‌های جدید پاساژهای دیگری هم هستند که قرار است پلمب شوند؟
۱۰۰ درصد. البته ما نمی‌خواهیم چالش ایجاد کنیم در شهر. بلکه بنا داریم مردم خودشان آگاه شوند و خودشان ایمن‌سازی را شروع کنند. به همین دلیل هم اعلام شده که نهضت ایمن‌سازی پاساژها در راه است. اما نکته مهم آن است که باید بدانیم ایمنی شاخصی نیست که با یکبار رعایت کردن مستمر باشد. به‌عنوان مثال پاساژ علاءالدین مراحل ایمن‌سازی را از جمله سیستم اطفای حریق اجرایی کرده است ولی الان در طبقه ۷ امکان نفس کشیدن وجود ندارد چون تمام راهروها مملو از مواد قابل اشتعال است. یعنی ایمنی یک موضوع پیوسته و متغیر است. بنابراین اینکه بگوییم اگر پاساژی ایمن شد موضوع ایمنی تمام نمی‌شود. از نظر ساختار فیزیکی و یکسری دستورالعمل‌های تجویزی اجرایی می‌شود، اما ایمنی باید همیشه رعایت شود. ما نگران این هستیم که نهضتی که الان راه افتاده فروکش کند و دوباره متوقف شود.
طرح جامع ایمنی شهر چه نواقصی دارد؟
در موضوع ایمنی سه محور مورد توجه است. پیشگیری، حفاظت از حریق و دیگری پاسخ. پاسخ همان عملیاتی است که انجام می‌شود یعنی عملیاتی انجام می‌شود و آتش‌نشانی به محل حادثه می‌رود. مساله دیگر پیشگیری داریم که حریق اتفاق نیفتد. مثل اینکه سیم‌کشی برق ساختمان به درستی اجرا شود که دچار مشکل نشود چون ۲۵ تا ۳۰ درصد حریق‌ها ناشی از برق است. این می‌شود پیشگیری. یا اینکه رفتارها خطرناک نباشد مواد قابل اشتعال نگهداری نکنیم. بحث حفاظت در برابر حریق باید کاری کنیم که اگر حریق اتفاق افتاد سریع توسعه پیدا نکند. بنابراین برای هریک از این سه بخش باید طرح وجود داشته باشد. آتش‌نشانی نمی‌تواند هیچگاه در تک تک خانه‌های شهروندان وارد شود چراکه در حال حاضر یک میلیون پارسل در شهر تهران وجود دارد اگر هر پارسل حدود ۴ واحد داشته باشد؛ بنابراین باید حدود ۴ میلیون تصرف داشته باشیم که مشکل است. باید به مردم آموزش داده شود. همانطور که در سایر کشورهای دنیا آموزش به مردم در صدر است. در اتریش ۲۰ درصد مردم مکلف هستند که عضو سازمان آتش‌نشانی شوند ما هم می‌توانیم این طرح را اجرایی کنیم از طریق آموزش‌های مکرر. ما در طرح‌های شهری نیز باید به موضوع امداد و نجات توجه شود. مشکلی که در حال حاضر وجود دارد این است که دسترسی به بسیاری از ساختمان‌های نوساز وجود ندارد به‌دلیل آنکه در معابر کم عرض قرار گرفته‌اند اتفاقا برج هم نیستند ساختمان‌های یک طبقه‌ای که نوسازی شده‌اند و ۶ طبقه شده‌اند؛ بنابراین باید در طرح جامع ایمنی گام به گام به سمت مساله ایمنی حرکت کنیم.
ارسال نظر