از واردات تا حرکت به سوی تولید داخلی

گلدایران در فرآیند توسعه خود از واردات محصولات تا تولید آن ها در کشور، همواره بر سازگاری محصولات با شرایط کشور و نیاز مشتریان، همچنین گسترش دامنه ابعاد تولیدی آن در سیستم اقتصادی تاکید داشته است؛ این فرآیند در سایه تلاش مستمر کارشناسان و متخصصان شرکت و با هدف افزایش ظرفیت تولید و اشتغال در سیستم اقتصادی، در طول سالیان گذشته برنامه‌ریزی و اجرا شده است. پیش از این‌که بحث تولید محصولات در کشور مطرح شود، در گام اول به‌عنوان ایجاد زیربنایی مستحکم برای حضور مستمر در بازار کشور، با دعوت مهندسان کره‌ای به ایران و برگزاری جلسات متعدد با مصرف‌کنندگان، در طراحی محصولات و تطبیق آنها  با ویژگی خانواده‌ها، منازل و فرهنگ ایرانی با شرکت ال‌.جی مشارکت خود را آغاز کردیم. بعد از راه‌اندازی کارخانه در ایران، با هدف انجام رسالت خود در چرخه اقتصاد کشور و تبدیل این صنعت به صنعتی مولد، به‌منظور ایجاد اشتغال و جلوگیری از خروج ارز، بحث بومی‌سازی قطعات و حتی ارتقای سطح عملکردی آن‌ها نیز در سیاست‌های کاری شرکت گلدیران قرار گرفت. گلدیران با رویکردی آینده‌نگر به تحقیق و بررسی فرصت‌های موجود در این زمینه پرداخته و نمودهایی از آن نیز تاکنون محقق شده است.

به‌عنوان مثال بعد از ۱۲ سال تولید تلویزیون، امروزه با تایید متخصان کره‌ای توانستیم حتی از سطح کیفی بین‌المللی نیز فراتر رویم،  یا در حال حاضر در تولید ماشین لباسشوئی در ایران با حدود ۶۰ درصد تولید داخل، کیفیت محصولات گلدیران در کشور حتی از سطح مناسب‌تری نسبت کارخانه ال.جی در کره قرار گرفته است. چنین نمودهایی حاکی از انتقال دانش و تکنولوژی موجود در این صنعت به بخش صنایع لوازم خانگی کشور، در سایه همکاری با سرمایه‌گذاران خارجی است. از دیگر عوارض جانبی این رویکرد، تبدیل نیروی کار در سیستم اقتصادی کشور به سرمایه انسانی است. شاید تولید و راه‌اندازی داخلی این محصولات متنوع، سازگار با روند جهانی نیازمند صرف زمان و هزینه بالایی باشد اما در اثنای تعاملی مناسب و ساختار‌یافته این امر با هزینه‌ای به مراتب پایین‌تر محقق شده‌است. در حال حاضر گلدیران با داشتن سه کارخانه تولیدی، بستری برای ایجاد اشتغال بیش از ۲۰۰۰ نفر از نیروی کار ایرانی شامل کارگران، مهندسان، تکنسین‌ها و مدیران را در کنار مهندسان مجرب کره‌ای ایجاد کرده است. این آمار با احتساب نیروهای ستادی و پشتیبانی به ۳۷۰۰ نفر می‌رسد که رقم قابل ملاحظه‌ای است.

علاوه بر مزایایی که شرح آن رفت، جذب سرمایه‌گذاری خارجی در سیستم اقتصادی کشور که متاسفانه در حال حاضر در رکود چندساله به‌سر می‌برد نیز از موضوعات مهم برای توسعه ابعاد اقتصادی کشور و خروج از این وضعیت به شمار می‌رود. در حوزه جذب سرمایه‌های خارجی، مشارکت شرکت ال.‌جی در طرح‌های تولیدی ما با اعتبار بسیار خوبی از طرف شرکت کره ای مورد حمایت قرار گرفته است. برای مثال فقط در تولید یخچال بیش از ۳۰  میلیون دلار ماشین‌آلات پیشرفته جهت تولید تامین شده است. این امر به مثابه واردات صنعت و تکنولوژی به درون مرزهای کشور از کانال سرمایه گذاری خارجی است؛ پدیده‌ای که همواره اقتصاددانان از آن به‌عنوان راه‌کار اصلی برای به‌حرکت درآوردن چرخ اقتصاد کشور تاکید دارند. شاید گلدیران به عنوان یک نمونه موفق در این زمینه بتواند عاملی برای توجه بیشتر دولت به این رویکرد پربازده به کشور شده و از طرفی این سیگنال اقتصادی را در عرصه بین‌المللی بدهد که ایران دارای پتانسیل بالایی در زمینه جذب سرمایه و توسعه صنایع مربوط به آن است. گسترش این نگرش ‌می‌تواند در آینده کشور را به بستری برای حضور سرمایه‌گذاران خارجی، حتی برای هدف‌گیری بازار سایر کشورها و توسعه صادرات ملی ایران نیز تبدیل کند. اما نخست باید پایه‌های این صنعت و این رویکرد را در اقتصاد کشور مستحکم، و در مقابل تهدیدات از آن محافظت کرد. هر صدمه‌ای به این صنعت ضمن ایجاد خدشه در تصویر کشور در عرصه جذب سرمایه‌گذاری خارجی، موجبات کاهش تولید و اشتغال ملی را نیز به دنبال خواهد داشت. امروزه آن چه بیش از همه این صنعت رو به رشد را تهدید می‌کند بحث قاچاق کالا به کشور است.

از دولت محترم انتظار می‌رود، بحث مبارزه با پدیده قاچاق را به منظور توسعه تولید و اشتغال داخلی با جدیت بیشتری دنبال کند. قاچاق علاوه بر بر هم زدن ثبات و انضباط قیمتی بازار ، سبب کاهش درآمدهای دولتی، تضعیف پایه‌های اقتصادی شرکت‌های رسمی و در نهایت تضییع حقوق مصرف‌کنندگانی می‌شود که هنگام بروز مشکل برای کالای خریداری شده، مرجعی برای پاسخگویی نخواهند داشت. البته اقداماتی در این زمینه توسط دولت، مجلس محترم و قوه قضائیه انجام شده ولی آمار بسیار بالای قاچاق حاکی از این است که سازوکار طراحی شده در این زمینه کارایی لازم را نداشته و این موضوع بسیار مهم باید مورد بازنگری اساسی قرار گیرد. شرکت گلدیران پتانسیل لازم از منظر تجهیزات و سرمایه انسانی، برای رشد و توسعه را دارد؛ اما حرکت آن به سمت جلو نیازمند حمایت دولت در قالب اراده‌ای کارگر برای جلوگیری از پدیده شوم قاچاق کالاست.