ماجرا از این قرار است که هفته‌ها قبل از اجرای نسخه جایگزین طرح «زوج و فرد» یعنی از اواخر بهار امسال، پلیس راهور با زیرذره بین گرفتن دو موضوع درباره طرح ترافیک، انتقادها و مخالفت‌ها نسبت به برنامه شهرداری تهران را شروع کرد. پلیس راهور دو اشکال به طرح ترافیک تهران وارد کرده است. اشکال اول که پیش از اجرای نسخه جدید طرح ترافیک مطرح کرد، «تردید نسبت به تاثیر کاهشی طرح شهرداری بر بار تردد خودروهای شخصی در معابر پایتخت» بود. پلیس البته همچنان نیز وجود این اشکال را تکرار می‌کند و اخیرا با پافشاری بر «جوابگو نبودن طرح ترافیک نسخه شهرداری بر ازدحام خودروها»، اعلام کرده است: «گزارشی را به شهردار تهران ارائه کرده‌ایم که در آن، ضمن بیان اثرگذار نبودن طرح ترافیک، نواقص شکلی و اجرایی را نیز اعلام کرده‌ایم.»

با این حال، پلیس راهور تهران و مجموعه پلیس راهنمایی و رانندگی و نیروی انتظامی تا کنون به شکل صریح و جزئی، «مواردی» را که از نگاه آنها و دوربین‌های تحت کنترل‌شان در سطح شهر به‌عنوان «اشکالات اجرایی طرح ترافیک» شناسایی شده است، اعلام عمومی نکرده‌اند و سربسته و مبهم از نواقص و بدکارکردی طرح ترافیک سخن می‌گویند. شهرداری تهران نیز در این بین -احتمالا به‌خاطر ملاحظاتی که دارد- به‌گونه‌ای در برابر انتقادهای راهور برخورد می‌کند که بازتاب بیرونی آن ممکن است القای «پذیرش مشکلات» باشد.

روز گذشته شهردار تهران در پاسخ به پرسش یکی از خبرنگاران درباره «گزارشی که پلیس از اشکالات طرح ترافیک به او ارائه کرده است»، این‌طور پاسخ داد: «نامه مربوط به این گزارش به دست من رسیده است و آن را به کارشناسان داده‌ام. بخش‌هایی که قابل اجراست را اجرا می‌کنیم و بخش‌هایی هم که امکان اجرا ندارد به آنها اطلاع داده می‌شود.»

چه بهتر بود شهردار پایتخت در مقطعی که «اظهار به شفافیت در مدیریت شهری تهران بیش از هر زمان دیگری است»، هم متن گزارش (نامه) پلیس راهور تهران خطاب به شهرداری را منتشر می‌کرد و هم درباره بخش‌های پنهان مجادله و اختلاف نظر پلیس و شهرداری برسر طرح ترافیک، «واقعیت»ها را در رسانه‌ها برای اطلاع عموم شهروندان بیان می‌کرد.

پیروز حناچی قبل از آنکه به شهرداری تهران بیاید، معتقد بود: «اطلاع شهروندان از تصمیمات مدیران شهر، حق طبیعی آنهاست و مدیریت شهری در هر شهر باید همه امور و اقداماتی را که با حیات شهر و زندگی شهروندان ارتباط دارد بی پرده با مردم در میان بگذارد.» با این حال، ساکنان پایتخت از نظر شهرداری بابت یکی از مهم‌ترین رخدادهای شهری در پایتخت یعنی ابعاد پنهان مربوط به «نحوه اجرای طرح ترافیک و نگاه مخالف و اعتراضی پلیس به سبک اجرای طرح»، «غریبه» در نظر گرفته شده‌اند؛ به‌طوری‌که مذاکرات مکتوب و شفاهی بین پلیس و شهرداری درباره طرح ترافیک، سانسور می‌شود.

به نظر می‌رسد شهرداری تهران که طراح و مجری نسخه جدید طرح ترافیک است و از آثار مثبت این طرح دفاع می‌کند، لازم است با یک «هدف کلیدی» که تحقق آن کاملا به «مصلحت شهر» است، به «تقابل» موجود پایان دهد. هر چند سرمنشأ تقابل پلیس و شهرداری برسر طرح ترافیک، «مدیریت موازی و دوگانه» امور ترافیکی شهر تهران است -که البته این چالش کهنه به‌راحتی می‌تواند با یکپارچه شدن کلیه امور مدیریت شهری مرتفع شود- اما در همین وضعیت موجود، لازم است شهردار تهران پیش قدم شده و با «مردم» و «کارشناسان» درباره مخالفت‌هایی که با طرح ترافیک می‌شود، سخن بگوید. شفاف‌سازی شهرداری، به نفع تهران است؛ چون با مرئی شدن پشت صحنه ایرادات به طرح ترافیک، امکان قضاوت عمومی (توسط مردم) و تخصصی (توسط کارشناسان شهری و ترافیک) درباره درست‌گویی یکی از طرفین مجادله و بهانه‌تراشی یا مدیریت غلط ترافیک توسط طرف دیگر، به‌راحتی فراهم می‌شود و از این مسیر، اختلاف نظرها یک‌بار برای همیشه رفع می‌شود.

حناچی دو ماه پیش نامه سرگشاده‌ای خطاب به پلیس راهور کشور نوشت و در آن ضمن دفاع از مزایای عمومی طرح ترافیک، درباره «تصویری که احتمالا در جامعه عمومی نسبت به ایرادات مطرح شده توسط پلیس به طرح ترافیک شکل خواهد گرفت»، هشدار داده بود. تداوم طرح ایراد از سوی پلیس نشان می‌دهد، آن نامه کفایت نمی‌کند و لازم است گزارش مبسوطی توسط شهرداری درباره آثار مثبت احتمالی و همچنین علت نقدها از جانب پلیس ارائه شود.