روحانی: وزرا را به دو دسته امیدوار و ناامید تقسیم کردم
حجت الاسلام حسن روحانی امروز به مناسبت هفته کارگر، در بیست و نهمین جشنواره ملی «قدردانی از کارگران، گروههای کار و واحدهای نمونه کار کشوری» از محمد افخمی اردکانی و سیدحسن یزدینیا در بخش صنعت، مسعود بوند، سحر پورینژاد و زینب نوروزی در بخش خدمات و رحیم رزبان و زهرا ایزدی نیز در بخش کشاورزی به عنوان کارگران نمونه کشوری تقدیر کرد.
روحانی با تبریک روز کارگر و مصادف شدن این هفته با ایام میلاد پربرکت مهدی موعود امام زمان(عج)، گفت: اعتقاد ما به امام دوازدهم و مهدویت و روز ظهور، امید برای تحقق عدالت جهانی به دست آن بزرگوار است. این امید به ما می گوید مسیر و آینده درخشانی پیشروی بشریت است و این تفکر ما متفاوت از سایر تفکرات است. عده‌ای آینده تاریخ را تاریک می بینند اصلا این تفکرکه فردا روز بدی است و یا سال بعد سال سختی است و روز به روز در مشکلات بیشتری قرار می گیریم درست نیست و با منطق اعتقادی و فرهنگی ما سازگار نیست. یک مومن و یک مسلمان باید معتقد به گشایش روزهای آینده باشد.
اهم صحبت های رئیس جمهور از این قرار است:
*در روایات تاکید شده «افضل اعمال امتی، انتظار الفرج» یعنی هیچ عملی بالاتر و بهتر از انتظار گشایش نیست. «فرج» یعنی گشایش و باز شدن گره‌ها. هر روز، هر هفته، هر ماه و هر سال باید معتقد به باز شدن امور باشیم. اصلا ناامیدی چه فایده‌ای دارد. فرض بگیرید سال آینده سال سختی است. آیا درست است که از حالا غصه سال آینده را بخوریم باید همواره به آینده با اتکا به خدواند متعال امیدوار باشیم.
* در ذهنم وزرا را به دو دسته تقسیم کرده ام و هر دو دسته آدمهای خوبی هستند اما بخشی از آنها هوای نا امیدی در سر دارند. برخی با اشاره به بودجه آن را کم می دانند یا وضعیت فروش و انتقال درآمدهای نفتی را خوب نمی دانند. این عده در اول، وسط و آخر دولت سخن ناامید کننده دارند یا برخی از آنها وقتی سخن از باران و خشکسالی می شود صحبت از واردات محصولات می کنند. اما عده‌ای هم امیدوارانه حرف می زنند. مثلا می گویند اگر باران کم است باید الگوی کشت را تغییر دهیم یا به کشاورزان در فلان منطقه سفارش کنیم فلان محصولات آب‌بر را کشت نکنند.
*تلاش کردم گوش من نسبت به این‌ها کم بشنود. یک عده همیشه امیدوارانه حرف می‌زنند و می‌گویند مشکل این است و باید بیشتر تلاش کنیم و باید تشویق کنیم کشاورزان فلان کار را کنند. هم پیشنهاد می‌دهند و هم امیدوارند این ناامیدی و غم و غصه چه خاصیتی دارد؟ این چهره عبوس از اول سال برای اتفاقات بعدی است؟
*آقای هاشمی خدا رحمتشان کند مرد امیدواری بود. وقتی به او می‌گفتم امید شما زیاد است ایشان که ۶ سال زندان بود می‌گفت شبی نخوابیدم مگر اینکه هر شب امید داشتم فردا آزاد می‌شوم. این روحیه را ۷ سال که در جنگ بودیم هم در او میدیدیم. آن زمان سختی‌ها زیاد بود عملیات زیاد بود از بیسیم معلوم بود چه می‌شود وقتی می‌گفتم به نظر من این عملیات موفق نیست می‌گفت از حالا غصه عملیات را نخورید. خدا به ما و ملت‌ها امید می‌دهد خدا آینده را برای ما روشن ترسیم می‌کند.
* امیدواری به آینده مساله بسیار مهمی است. یک توطئه دشمنان امروز علیه ملت ایران ایجاد یاس و ناامیدی برای آینده کشور است. آقایی که در آمریکا اخیرا هم به او سمتی دادند و بد دهن است و نسبت به ایران بد حرف می‌زند از پارسال شروع کرد که ایران چهلمین سال انقلاب را خود را نخواهد دید و به کوری چشم او وارد چهلمین سال شدیم و انشاالله سال را با موفقیت به پایان می‌بریم و ۲۲ بهمن امسال را جشن خواهیم گرفت.
*عده‌ای آینده تاریخ را تاریک می‌بینند؛ برخی با این تفکر که فردا روز بدی است و سال دیگر سال سختی است و روز به روز در مشکل قرار می‌گیریم زندگی می‌کنند در حالیکه این تفکر ناصحیص است و با منطق اعتقادات و فرهنگ ما سازگار نیست.
* مرحوم شریعتی می‌گفت انتظار، مذهب اعتراض است، ولی می‌شود این تعبیر را کرد که انتظار، مذهب امید است. چون ما می‌دانیم پایان جهان روشن است. در روایات آمده دوران امام زمان، دوران امنیت است. می‌گویند در دوران امام زمان یک خانم از شام به حجاز می‌آید بدون اینکه کسی او را تهدید کند. این راه آن زمان خیلی طول می‌کشید. آدم در ذهنش می‌گفت چطور یک خانم به تنهایی از شام به حجاز می‌رود. الان تصورش ساده است. اگر یک جاده‌ای باشد و یک اتوبان درست درمان، خانم‌ها هم که رانندگی‌شان از آقایان بهتر است و گاهی هم تراز است. مگر الان خانم‌ها پشت فرمان امنیت ندارند؟
* در دوران حکومت امام زمان همه احساس امنیت می‌کنند. دوران عدالت است دورانی است که همه به هم کمک می‌کنند. در یک روایتی می‌گوید در دوران امام زمان اطراف کعبه که افراد طواف می‌کنند اگر ببینند کسی طواف واجب دارد، جای خودش را به او می‌دهد. این از اخلاق خوب زندگی است. برخی را دیدید در حرم برای خودشان جا می‌گیرند و تکان نمی‌خورند. حیفشان می‌آید بلند شوند. بابا جایت را بده به یک مسلمان دیگر. برادری و اخوت اساس دوران حکومت مهدی موعود است. زندگی ما امید به آینده است به معنای آن بی‌برنامگی و بدون تلاش بودن نیست؛ امید به ما روحیه و نشاط می‌دهد.
*اگر کارگر خوب نباشد کارفرما چطور به سود می‌رسد؟ اگر کارگر خوب باشد سرمایه نباشد، کار پیش نمی‌رود. همه با هم کار را پیش می‌برید. کارفرما و کارگر خوب باشد نعوذبالله دولت خوب نباشد و فضای کسب و کار خوب نباشد. همه چیز خوب باشد فضای فروش خوب نباشد، نمی‌شود تولید کرد.
* اگر تولید شما مصرف نشود و بازار نداشته باشد کارخانه شما حرکت نمی‌کند. بازار وجود دارد که کارخانه شما را به حرکت در می‌آورد. من یک وقتی در سال ۹۲ وقتی برای انتخابات آماده می‌شدم جنوب رفتم و به یک کارخانه پتروشیمی سر زدم، دیدم هرچه انبار دارد پر است، تمام حیاط پر از محصولات پتروشیمی بود. گفتم چرا اینجوری است؟ گفتند تحریم هستیم محصول ما را نمی‌خرند. من مجبور شدم کارخانه را بخوابانم.
*چاه‌های نفت ما همه قفل بودند و در سال ۹۴ هشتصد میلیون دلار خرج کردیم تا چاه‌ها را آماده کنیم. برداشت نفت چاه‌ها برای تحریم قفل شده بود. برای بازسازی این چاه‌ها اینقدر خرج کردیم که در عرض چند ماه صادرات نفت ما دو برابر شد.
* عده‌ای سوال می‌کنند که دولت پول نفت را چگونه و کجا خرج می‌کند؟ امسال سازمان تأمین اجتماعی ۵۲ هزار میلیارد تومان به مستمری‌بگیران اختصاص داده است. پول حاصل از فروش نفت کمتر از ۱۰۰ هزار میلیارد تومان بوده و حدود ۵۵ درصد آن را به مستمری‌بگیران می‌پردازد، این تنها بخشی از هزینه‌های دولت است. حالا اگر صادرات نفت نداشته باشیم، بی‌تردید زندگی مردم با مشکل مواجه خواهد بود.
* اگر بخواهیم مردم سراغ کالای ایرانی بروند و همه به آن افتخار کنیم، اولین لازمه آن وجود روحیه نشاط و امید در میان کارگران و محیط‌های کار است. همه کسانی که در تولید یک کالا و محصول نقش دارند از جمله کارگر، کارفرما، بازاریاب، برای تولید کالای باکیفیت باید دست به دست هم بدهند و حتی باید برای فروش کالا جاذبه ایجاد کرد و آن را در بسته‌بندی‌های زیبا به خریدار عرضه نمود، به گونه‌ای که کالا در اولین نگاه، خریدار را جذب کند.
بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.
ارسال نظر