برخی از این موارد از موارد افشا شده در صورت‎های مالی شرکت نیست. شاید در مورد این گزارش این‌طور بتوان گفت که در واقع یک طرح کسب‌و‌کار تحلیلی برای شرکت است که همه اطلاعات آن به‌صورت توصیفی بیان ‎می‌شود و در جایی که نیاز به ارائه با اعداد و ارقام است باید برای هر کدام از اعداد توضیحات مفصلی توسط شرکت ارائه شود. این توضیحات برمبنای قضاوت حرفه‎ای صورت می‌گیرد و بر‌اساس عملکرد گذشته و مقایسه عملکرد فعلی با عملکرد گذشته است. همچنین در متن راهنمای به کارگیری آمده است که شرکت مجاز به ارائه پیش‌بینی عملکرد نیست. به عبارت دیگر شرکت‌ها مجاز به انتشار بودجه خود نیستند. در راهنمای به کارگیری که عناصر گزارش تفسیری در آن آمده است، در ابتدا به بحث ماهیت کسب و کار پرداخته شده است. به نظر می‌رسد شرکت‌هایی که در یک صنعت فعالیت دارند، در این قسمت اطلاعات کاملا یکسانی را ارائه خواهند داد که برگرفته از اطلاعات تحلیل صنعت و محیط کسب‌و‌کار است و معمولا در زمان تهیه طرح کسب و کار برای شرکت نیز به این مساله توجه می‌شود. همان‌طور که می‌دانیم به‌طور معمول شرکت‌ها اقدام به تهیه برنامه استراتژیک می‌کنند، این برنامه معمولا در‌برگیرنده اهداف خرد و کلان، برنامه‌های کوتاه‌مدت و بلندمدت و عملیاتی شرکت است که در فواصل زمانی معینی مورد بازنگری قرار می‎گیرد. در گزارش تفسیری نیز باید چشم‌انداز و برنامه‌های شرکت در فواصل زمانی ۳ ماهه، ۶ ماهه، ۹ ماهه و سالانه بیان و سایر اطلاعات نیز بر اساس این برنامه‌ها ارائه شود.

در هر دوره گزارش، دوره قبل نیز بررسی و تحلیل شود. البته چشم‌انداز شرکت یک جمله‌ای است که معمولا شرکت‌ها به‌طور کلی برای خود می‌نویسند اما در اینجا باید مورد تحلیل قرار گیرد که آیا در راستای چشم‌انداز شرکت حرکت شده است یا نه؟ چه میزان اهداف محقق شده‌اند؟ گزارش تفسیری در واقع گزارش مدیریت نسبت به‌صورت‎های مالی بوده و همراه با صورت‎های مالی باید منتشر شود. از این‌رو شرکت باید تحلیلی کیفی نسبت به‌صورت‎های مالی منتشر شده ارائه کند. حال آنکه در این گزارش اطلاعات مالی به‌صورت آینده نگر نیز مد‌نظر است و نسبت به این موارد نیز در این گزارش مطالبی ارائه می‌شود. در قسمت نتایج عملیات و چشم‌اندازها، از شرکت خواسته شده تا تصویری پنج ساله از وضعیت شرکت ارائه نماید که این در واقع همان برنامه استراتژیک شرکت است. به نظر می‌رسد این موضوع با مفهوم این جمله که چشم‌انداز شرکت در گزارش تفسیری سالانه باید مطرح شده و در گزارش‌های میان دوره‌ای مورد بررسی قرار گیرد، از لحاظ بازه زمانی تناقض دارد. همان‌طور که در بالا نیز بیان شد بر‌اساس اصلاحیه‌های دستورالعمل اجرای افشای اطلاعات ناشران، مجاز به ارائه پیش‌بینی عملکرد نیستند، اما در قسمت نتایج عملیات و چشم‌اندازها از شرکت خواسته شده تا عملکرد واقعی را با بودجه، انتظارات و عملکرد دوره قبل بررسی و تحلیل کند. بنابراین شرکت باید در جایی بودجه را افشا کرده باشد تا استفاده‌کننده از این گزارش بتواند اطلاعات موجود در این گزارش و اطلاعاتی که از صورت‎های مالی ارائه شده به‌دست آمده را با بودجه مقایسه کند و در تصمیم‌گیری خود به کار گیرد.

یکی از قسمت‎های گزارش تفسیری، افشای مهم‌ترین‌ منابع، ریسک‌ها و روابط است. در این قسمت تاکید عمده بر ریسک‌های شرکت است. هرگاه صحبتی از ریسک به میان می‌آید هر تهدیدی که حاکم بر اقتصاد و کشور است به‌عنوان ریسک برای شرکت هم در نظر گرفته می‌شود و اغلب ریسک به‌صورت کیفی بیان می‌شود. همه ریسک‌ها در کتب مالی اعم از ریسک‌های مالی و غیر‌مالی که مترتب بر شرکت‌هاست بیان شده‌اند و در اغلب گزارش‌های شرکت‌ها، همان ریسک‌ها فراخور حال شرکت‌ها بدون هیچ‌گونه توضیحی ارائه می‌شوند حال آنکه به نظر می‌رسد هنگامی که گزارشی با این عنوان قرار است در اختیار سرمایه‌گذار قرار گیرد، باید این ریسک‌ها به‌طور دقیق‌تر توسط شرکت و در کمیته ریسک آن شرکت مورد بررسی قرار گیرد و به‌صورت گزارشی کامل که در برگیرنده تحلیل‌های جامع از ریسک شرکت است، ارائه شود. در این گزارش هدف افشای اطلاعات با اهمیتی است که نیاز به تفسیر بر اساس قضاوت حرفه‌ای مدیریت دارد. بیشتر مطالبی که در این گزارش نوشته می‌شود بر‌اساس تجربه و قضاوت حرفه‌ای مدیریت است چه درخصوص اطلاعات افشا شده فعلی چه درخصوص برآوردها و پیش‌بینی‌های آتی.

 

اخبار مرتبط