این انتخابات موقعیت مکرون را تقویت و قانون‌گذاران چپ‌گرا را خشمگین کرد. «اولیویه فوره» رهبر حزب سوسیالیست، این نتیجه را «شکلی از عقب‌نشینی» خواند و «ماتیلد پانوت»، رئیس حزب چپ افراطی «فرانسه تسلیم ناپذیر» این «کودتای ضد دموکراتیک» را محکوم کرد. در واقع مساله، مساله ریاضی بود. «جبهه مردمی جدید»، ائتلافی از احزاب چپ، حدود ۱۹۰کرسی در مجمع را به‌دست آورد که بزرگ‌ترین تعداد در بین هر گروهی است و توانست این امتیاز را با ۱۷رای در روز پنج‌شنبه افزایش دهد. در مقابل، براون-پیوت از حمایت احزاب راست میانه که پس از دور اول رای گیری برای آرمان او متحد شدند، بهره‌مند شد. خانم براون-پیوت بلافاصله پس از انتخاب مجددش به قانون‌گذاران گفت: «کشور ما دچار گسیختگی شده است.» او خواستار روحیه‌ای جدید از تفاهم شد و قول داد به خشم ناشی از کاهش قدرت خرید و احساس گسترده در میان مردم در آنچه در فرانسه آن را «پیرامون» می‌نامند، پاسخ دهد؛ پیرامونی که تا حد نامرئی شدن نادیده گرفته شده است.

براون-پیوت از شاساین، یک قانون‌گذار کهنه کار با بیش از دو دهه حضور در مجلس ملی، تشکر کرد. شاساین به‌صورت ایستاده مورد تشویق قرار گرفت و بیش از هر کمونیست دیگری در اروپای غربی در سال‌های اخیر به رهبری پارلمان نزدیک شد. اما خشم چپ که در برخی از سرکشی‌های خانم براون-پیوت بیان می‌شود، به سرعت فروکش نخواهد کرد. «ضاحیه حمدان» از «فرانسه تسلیم ناپذیر» (حزب ژان لوک ملانشون، رهبر چپ افراطی) گفت: «ما در حال تجربه انکار کامل دموکراسی هستیم که نیازهای مردم فرانسه و تمایل آنها برای گسستن از سیاست فعلی را نادیده می‌گیرد.» او پیش‌بینی کرد که «مردمی در خیابان برای تظاهرات وجود دارند؛ زیرا این مساله امکان‌پذیر نیست.» این رای‌گیری اساسا بن‌بست سیاسی در فرانسه را تغییر نداد. هیچ گروهی در مجلس ملی - چپ، میانه یا راست افراطی - اکثریت را ندارد و به نظر می‌رسد هیچ یک از آنها در حال حاضر قادر به تشکیل ائتلافی گسترده برای تشکیل ائتلاف نیست.