کیوسک- بخش‌چهارم
اگر فائوچی نبود
فکت:
از ۱۳ مارس، ۶۸ درصد از آمریکایی‌هایی که به‌طور کامل واکسینه شده بودند، ایالات متحده را در رتبه ۶۹ در میان کشورهای جهان قرار دادند.
فکت:
بر اساس مطالعه‌ای که توسط دفتر ملی تحقیقات اقتصادی در سپتامبر۲۰۲۲ منتشر شد، میزان مرگ‌ومیر در میان جمهوری خواهان ۷۶درصد بیشتر از دموکرات‌ها در سراسر همه‌گیری بود. این شکاف در سال۲۰۲۰ بسیار کمتر بود. سپس با ورود واکسن‌ها تقریبا هفت‌برابر شد.
والاس ولز: شما عملکرد همه‌گیری آمریکا را عملا بدترین عملکرد در جهان بر اساس سرانه نامیدید. اما با قضاوت درباره مرگ‌ومیر، ایالات متحده در رتبه۴۰، در میان بدترین‌ها در جهان قرار دارد - هنوز هم آمار مرگ‌ومیر در کشور ما بسیار وحشیانه‌تر از کشورهای همتا در جهان است؛ اما به این افراطی نیست. وقتی به سراسر جهان نگاه می‌کنم، حدس می‌زنم می‌توان گفت چند داستان موفقیت نسبی در شرق آسیا وجود داشته است. اما در سراسر اروپا و آمریکا هیچ موفقیت واقعی وجود ندارد. این شکست‌ها درجه دارند. سیاست‌ها از مکانی به مکان دیگر متفاوت بود و درحالی‌که برخی بهتر از دیگران مدیریت می‌کردند، بیشتر کشورها رنج بردند. با این تفاسیر آیا در اوان همه‌گیری، باور به اینکه ابزارهای لازم را برای پایان دادن به این کابوس داشته‌ایم، بیهوده بوده است؟
فائوچی: آره، دیوید، احتمالا درگیر چیزی هستی. به یاد می‌آورم که یک مکالمه عمومی درباره اهمیت آمادگی داشتم – اینکه بیماری چقدر به شما امکان می‌دهد از آسیب‌های قابل توجه ناشی از شیوع فرار کنید و به یاد دارم که گفتم، بسته به قابلیت انتقال، بیماری و مرگ و میر ناشی از یک پاتوژن خاص، گاهی اوقات مهم نیست چقدر آماده باشید، به هر حال آسیب زیادی خواهید دید. این یکی از آنها بود و کاملا حق با شماست وقتی به اطراف نگاه می‌کنید، هیچ‌کس عالی عمل نکرد، به جز شاید یکی دو کشور. بیشتر کشورها ضعیف عمل کردند. حتی کشورهایی که مانند ما اختلافات سیاسی نداشتند، عملکرد ضعیفی داشتند. شکاف‌ها و نارسایی‌هایی هم در آمادگی و هم در واکنش وجود داشت که در بین کشورهای مختلف متفاوت بود.
فکت:
طبق آمارهای اکونومیست، در طول این همه‌گیری، تنها گرینلند و تعداد انگشت‌شماری از کشورهای کوچک که بسیاری از آنها جزایر بودند، «مرگ و میر بیش از حد منفی» (negative excess mortality) را تجربه کردند - به این معنی که در غیاب کووید-۱۹، مرگ و میر کمتری نسبت به آنچه انتظار می‌رفت داشتند. از نظر آماری، بیماری همه‌گیر چین در مقایسه با بسیاری از کشورهای جهان نسبتا کم به نظر می‌رسد، با این حال باز هم احتمالا بالای یک‌میلیون نفر باشد. ژاپن، کره‌جنوبی، استرالیا و ایسلند از دیگر داستان‌های موفقیت‌آمیز هستند: ۵۹۰ تا ۷۶۰نفر را در هر میلیون نفر کشته داشته‌اند.
والاس ولز: با این حساب چه چیزی درباره سلامت عمومی در آینده به ما می‌توانید بگویید؟ به نظر من تقریبا یک اجماع رو به رشد وجود دارد، حداقل در سطح گفتمان سیاسی، مبنی بر اینکه ما از توانمان فراتر رفتیم، تلاش کردیم اقدامات بیش از حدی انجام دهیم تا به شکل آرمان‌گرایانه‌ای روند را معکوس کنیم؟
فائوچی: ببنید من می‌توانم بگویم هی! ببین ما تمام تلاشمان را کردیم و باز هم گند زدیم. باز هم هر اتفاقی در آینده بیفتد، گند خواهیم زد. (البته) فکر نمی‌کنم این پاسخ مناسبی باشد. فکر می‌کنم هنوز می‌توانیم پیشرفت چشمگیری داشته باشیم و من آن را در دو ظرف متفاوت قرار دادم: ابتدا آمادگی و پاسخ علمی و سپس آمادگی و پاسخگویی به سلامت عمومی و اما درباره واکسن‌ها، به‌دلیل تلاش و منابع فوق‌العاده‌ای که برای توسعه پلتفرم‌های واکسن و ایمونوژن‌های بهینه انجام دادیم، کاری که انجام شد بی‌سابقه بود.
