کافه‌خوش‌آب‌و‌هوا - ۱۳۹۸/۰۲/۱۲

سیما کاظمی

 کافه لورد

سعادت‌آباد

دنبال یه کافه‌ای بودیم که بعد ناهار چربی که خورده بودیم، یک چایی باحال بخوریم‌ و حالا اگه دست داد یه قدمی هم بزنیم.

من فقط ایده دادم، گفتم آقا بریم جایی که چایی لیوانی، دمی، مشتی بهمون بده! و فکر کنم مشتی که گفتم بیشتر از چایی فضای چایی رو منظور کرده بودم و خلاصه یه‌کم تو کافه‌ها گشتیم و اینجا رو انتخاب کردیم که بیایم و اومدیم. دور از شهر و تو ترافیک دیگه چربی‌ها تو دهنمون ماسیده بود و تشنه شده بودیم. اینجا یه فضای بزرگ و خوش‌آب‌و هوا با تخت و صندلی داشت که قرار شد تو حیاط بشینیم. هوای خنک مطبوعی بود و پر از اکسیژن! قبلش جیگر خورده بودیم و این هوا هم داشت جیگرمون رو حال می‌داد.

دم ورود یه خانم جدی ما رو به سمت میزمون هدایت کرد. اول حسی نگرفتم مبنی بر اینکه ایشون اون جا کار می‌‌کنه. دم رفتن هم باز یادم نمونده بود که ایشون همونه و خداحافظی کرد یه‌کم تعجب کردم (فکر کردم چرا این غریبه با من خداحافظی می‌کنه؟). فضا خوب و باحال بود، منو بزرگ‌ و مفصل اما از چند مدل. چایی زعفران کم کیفیت، به همراه چایی ضعیف! با ظرف‌های پر خش و رنجور و کهنه. یک چایی دیگه سفارش دادیم. اونم خیلی معمولی؛ چایی ساده چیه که دم‌نوش‌طور بیاریمش و اونم ستاره نداشته باشه؟ جفا نیست؟ اما خب کیک هویج‌شون بد نبود. قیمت‌هاش هم بالا بود گویا، چون اگه اون چایی‌های قراضه و اون کیک باهم بشه نود تومن، من دم در خونه‌مون رو چایی‌خونه کنم که یه فکری واسه قسط‌هام هم شده باشه:)) درسته فضا باحاله هوا خوبه، اما بیاید دیگه داغون نباشیم در سرو خوردنی و نوشیدنی‌ها.خلاصه برید هوا خوبه، جای پارک هم خوبه اما نوشیدنی‌هاش که بد بود. شانس داشته باشید مثل من همراه‌تون خوش‌صحبت باشه که حواستون رو از چایی به جای دیگه معطوف کنید!