۱۱ مسیر در جهت ساماندهی
۱- حل عمده‌ترین مساله تهران، یعنی مشکل ترافیک با اولویت دادن به آمد و شد عمومی
ترافیک لااقل ۱۵ درصد وقت مفید مردم تهران را می‌بلعد (و آلودگی ناشی از آن علاوه بر امراض ریوی و قلبی حاد، به شکل مزمن، لااقل ۵ سال از عمر تهرانی‌ها را می‌کاهد) که این مشکل با اولویت دادن به آمد و شد عمومی به‌خصوصی، می‌تواند به حد مورد قبولی کاهش یابد. این امر با تدارک ۲۸ خط مترو به نتیجه مطلوب می‌رسد، اما تا قبل از آن ایجاد یک شبکه اتوبوس با خط ویژه و با فاصله حداکثر یک کیلومتر از یکدیگر با اختصاص بخشی از هر معبر به خطوط ویژه و حتی در صورت لزوم، عمومی کردن کل سطح از معابر شهری در تمام ساعات پیک و گسترش خطوط ویژه اتوبوس در کل شهر (شامل لااقل ۷۵ خط B.R.T سراسری) سامان می‌یابد.
۲- کاهش آلودگی هوا
کوشش برای رفع آلودگی هوا، از طرق مختلف که مهم‌ترین آن، از طریق کاهش ترافیک صورت می‌پذیرد و راه‌حل‌های دیگری نیز دارد، از جمله (برقی کردن موتورسیکلت‌ها که ۵/ ۴ برابر ماشین‌ها آلودگی دارد و وسایط نقلیه عمومی)
۳- تدارک پیاده‌راه‌ها
تدارک پیاده‌راه‌های تهران (پیادهروها و پیاده‌راه‌ها) در یک شبکه سراسری در برنامه اساسی و رفع موانع در برنامه ضربتی برای جلوگیری از انسداد پیادهروها به‌علت ساخت و ساز، رمپ ورودی‌ها و غیره.
۴- گسترش حدود اقدامات و مسوولیت‌های شهرداری به محدوده واقعی عملکردی تهران
کوشش برای انجام امور و قدرت اعمال نظارتی و عمرانی شهری در کلان‌شهر واقعی تهران، به جای محدودماندن در چارچوب محدوده که عملا حداکثر ۷۰ درصد جمعیت و فعالیت‌های واقعی تهران را پوشش می‌دهد.
۵- بررسی روش‌هایی برای درآمد پایدار شهرداری
بررسی روش‌های درآمد پایدار، از جمله تعیین سهم هزینه‌های پایتختی شهر به کل هزینه‌ها و اخذ «آن بخش از هزینه‌ها» از دولت به جای شهروندان تهرانی
۶- تبادل آرا با مجامع حرفه‌ای
تبادل آرا سیستماتیک و دائمی با انجمن‌های صنفی مرتبط به شهر
۷- بررسی واقعی‌تر، از اقدامات مثبت و منفی شهرداری در دوره گذشته
در مورد اقدامات شهرداری دو نظریه کاملا متفاوت وجود دارد.
اول- نظریه‌ای که معتقد است شهرداری با تراکم‌فروشی، کاربری‌فروشی و انهدام باغات و همین‌طور ارجحیت دادن به آمد و شد خصوصی به عمومی، تهران را به مخاطرات عظیمی دچار کرده است.
دوم- شهردار اسبق و طرفداران آن که تکمیل شبکه راه‌های تهران با حدود ۵۲۰ کیلومتر بزرگراه، تکمیل خطوط مترو به حدود ۲۲۰ کیلومتر، افزایش فضای سبز از ۴ متر به ۱۴ متر و ده‌ها اقدام دیگر شهرداری را موجب نجات تهران، از وضعیتی می‌دانند که بدون این اقدامات غیر قابل تصور بود. از آنجا که گذشته چراغ راه آینده است، آسیب‌شناسی این اقدامات به وسیله یک گروه بی‌طرف می‌تواند برای برنامه آتی شهرداری مفید باشد.
۸- نظارت فنی بر اقدامات شهرسازانه شهرداری
نظرات دقیق بر اقدامات شهرداری از طریق بازوهای فنی و حرفه‌ای که بهتر است شهرداری از آن سود جوید.
۹- لزوم طرح تجدیدنظر سریع طرح‌های تفصیلی مناطق ۲۲ گانه
طرح تفصیلی یکپارچه که فقط مقرر بود، به یکپارچه‌سازی طرح‌های تفصیلی مناطق با حداقل تغییرات لازم بپردازد، در محدوده بین ۲تا ۶۹ درصد به‌طور متوسط ۳۲ درصد این طرح‌ها را تغییر داد.در نتیجه با برآورد سطوح اختصاص یافته به کاربری مسکونی و سرانه مسکونی طرح تفصیلی یکپارچه، جمعیت تهران با پر شدن تمام این کاربری‌ها تا ۲۶ میلیون نفر و در پایان دوره طرح حاضر به ۱۷ میلیون نفر می‌رسد.درضمن تنها با جوازهای صادره تا آخر سال ۹۵ جمعیت تهران بیش از یک میلیون نفر از سقف جمعیت‌پذیر طرح جامع بیشتر می‌شود.به‌علاوه در این طرح باغات زیادی به کاربری و به‌جای آن اراضی بایر باغ شده‌اند و بالاخره با تغییر ظاهری R به G، باغات را در جدول اضافه کرده‌اند، در حالی که در این Gها تراکم از Rهای حذف شده بیشتر شده است.لذا تهیه طرح سریع تجدیدنظر تفصیلی مناطق، به علت عبور از تمام سقف‌های تعیین شده در طرح‌های تفصیلی و تغییرات عمده کاربری‌های شهری، ضرورتی تام می‌یابد.
۱۰- جلوگیری از تبدیل محل استقرار ساختمان‌های جدید به کارگاه آماده‌سازی مصالح، جوشکاری، سنگ‌بری و غیره و تنها اجازه مونتاژ بنا در حداکثر سه ماه تا ۶ ماه برای هر بنا (برحسب مساحت ساختمان)
۱۱- تشکیل کمیته دفاع از حقوق غیرسیاسی شهروندان
تشکیل کمیته دفاع از حقوق غیرسیاسی شهروندی، برای دفاع از این امور از جمله انسداد اشعه و نور ابنیه موجود با ساخت و سازهای جدید یا تغییر عملکرد معابر و غیره.
ارسال نظر