ابتدا تعدادی از تجار تبریزی، سلطان‌آباد را محل مناسبی برای سرمایه‌گذاری یافتنـد و در زمینه تجاری کردن تولیـد قـالی در ایـن شـهر اقـدام کردنـد به‌طوری‌کـه در سـال ۱۲۹۳ش از چهل ‌دار قالی که در سلطان‌آباد وجود داشته، اکثـرا  بـا مـدیریت و سرمایه تجار تبریزی برپا بوده است. در پی موفقیت تجار تبریزی، کمپانی زیگلر در سال ۱۲۶۱ش. شعبه خـود را در شهر سلطان‌آباد و در حوالی خیابان محسنی فعلی ایجاد کرد. این اقدام نقطه عطف جدیدی در تاریخ این شهر بود. چـه از ایـن زمـان اقتصـاد سلطان‌آباد مستقیما با سرمایه‌داری جهانی پیوند خورد. موفقیت چشمگیر این کمپانی موجب شـد کـه تعدادی کمپانی روسی، آمریکایی، اروپایی و به‌ویژه انگلیسی در این شهر شعبه ایجاد کنند، به‌طوری‌که پس از گذشت سه دهه حدود پنجاه کمپانی و شرکت خارجی در سلطان‌آباد بـه تجارت قالی و برخی دیگر از فرآورده‌های کشاورزی اشتغال داشتند. بدینسان در اواخر قرن نوزدهم، سلطان‌آباد به یکی از مناطق مهم تولیـد قـالی تجـارتی تبدیل شد. طی همین دوره تعداد دار قالی در سلطان‌آباد از چهل دار در سـال ۱۲۵۴ه.ش به حدود سه هزار دار در سال ۱۲۷۱ه.ش و به حدود پنج هزار در سال ۱۳۰۴ه.ش می‌رسد که کمپانی زیگلر مهم‌ترین سهم را در ایجاد این کارگاه‌ها داشته است. کروزون تعداد دار قالی مربوط به کمپانی زیگلر را در اواخر قرن ۱۹م. حدود ۲۵۰۰ دار ذکر کرده است.

 

بخشی از یک مقاله با عنوان «تحول شهرنشینی اراک در دوره قاجار» نوشته محمدحسین فرمهینی فراهانی، محمد سلیمانی، محمدحسن رازنهان و حسین مفتخر. مندرج در جستارهای تاریخی، پژوهشگاه علوم‌انسانی و مطالعات فرهنگی سال هفتم، شماره دوم، پاییز و زمستان ۱۳۹۵-صص۱۴۰-۱۱۳