ثبت ماشین تحریر برت

در سال ۱۷۱۴ هنری میل نخستین سیستم تایپ جهان را ابداع کرد که نمونه‌ای از آن به‌جای نمانده و تمامی طرح‌های این ماشین ابتدایی نیز مفقود شده ‌است. ماشین تایپ ویلیام برت نیز که با نام تایپوگراف ارائه شد مورد توجه قرار نگرفت. سرانجام کریستوفر لتم شولز به همراه دو تن از همکارانش به نام‌های کارلوس گلیدن و ساموئل سول، ماشین تحریر خود را در سال ۱۸۶۷ تکمیل کردند و پس از دریافت امتیاز، شولز پروانه تولید ابداع خود را در ایالات‌متحده آمریکا به‌ثبت رساند و اولین ماشین تحریر تجاری با نام رمینگتون مدل ۱ در سال ۱۸۷۳ وارد بازار شد. ایده تولید این ماشین براساس اصول ماشین چاپ متحرک گوتنبرگ طراحی شد. در این شیوه از چاپ، جوهر با استفاده از فشار روی کلیشه به کاغذ منتقل می‌شد و شولز نیز با الهام از این شیوه، ماشین تحریر خود را بر مبنای ضربه زدن کلیدهای ماشین بر روی نواری سیاه رنگ و جوهری ابداع کرد. توماس ادیسون نیز در ابداع ماشین تحریر نقش داشته‌است. وی در سال ۱۸۷۲ ماشین تحریر الکتریکی را ابداع کرد که تا سال ۱۹۵۰ هیچ استفاده‌ای از آن نشد و این ابداع تقریبا ناشناخته باقی ماند. مارک تواین نخستین نویسنده‌ای بود که با مدل‌های اولیه ماشین تحریر شرکت رمینگتون، یکی از رمان‌های خود را نوشت و به ناشرش تحویل داد.