افسردگی با غذای فرآوریشده
اندرو تی چان، استاد پزشکی در دانشکده پزشکی هاروارد، پزشک بیمارستان عمومی ماساچوست و یکی از نویسندگان این مطالعه، میگوید: مطالعات متعددی وجود داشته است که نقش مهم رژیم غذایی بر خطر ابتلا به افسردگی را نشان دادهاند. با این حال، اطلاعات کمی در مورد اینکه چه عناصر خاصی از رژیم غذایی ممکن است واسطه این ارتباط باشد وجود دارد. ما یک مطالعه جامع انجام دادیم که دریابیم آیا غذاهای فوق فرآوریشده ممکن است بر خطر ابتلا به افسردگی چند سال بعد تاثیر بگذارد یا خیر. در این مطالعه، رژیم غذایی ۳۱۷۱۲ زن ۴۲ تا ۶۲ ساله مورد بررسی قرار گرفت و عناصر رژیم غذایی آنها با سلامت روان مقایسه شد.
آنها دریافتند که برخی از غذاها، از جمله شیرینکنندههای مصنوعی و نوشیدنیهای مصنوعی شیرینشده، به ویژه در مورد خطر ابتلا به افسردگی موثر هستند. چان گفت: مطالعات روی حیوانات ارتباط بین شیرینکنندههای مصنوعی و افسردگی را نشان دادهاند. مطالعه ما یکی از اولین مواردی است که نشان میدهد این خطر ممکن است برای انسانها نیز وجود داشته باشد. شیرینکنندههای مصنوعی ممکن است باعث انتقال مولکولهای خاص در مغز شوند که برای خلق و خوی افراد مهم هستند. این ارتباط بین شیرینکنندهها و افسردگی ممکن است نتیجه انتقال پورین در بدن باشد که در مطالعات دیگری روی حیوانات دیده شده است. پورین یک ماده طبیعی است که در برخی غذاها یافت میشود و به عنوان عامل نقرس شناخته شده است.
ریچارد هافمن، استادیار بیوشیمی تغذیه در دانشگاه هرتفوردشایر در بریتانیا، میگوید: راههای زیادی وجود دارد که امکان ارتباط شیرینکنندههای مصنوعی را با افسردگی نشان دهد. او گفت: اطلاعات خاصی در مورد مسیر پورینرژیک وجود ندارد، اما افرادی که رژیمهای غذایی غنی از غذاهای فوق فرآوریشده استفاده میکنند، اغلب دچار کمبود مواد مغذی هستند. بنابراین یک توضیح ساده این است که افرادی که از رژیمهای غذایی سرشار از UPF استفاده میکنند، کمبود برخی مواد مغذی داشتند و این امر خطر ابتلا به افسردگی را افزایش میدهد. به عنوان مثال، کمبود ویتامین B۱۲، فولات و اسیدهای چرب امگا ۳ همگی با افزایش خطر افسردگی مرتبط هستند.
هافمن میگوید: اثرات التهابی یکی دیگر از احتمالات است. رژیمهای غذایی سالم با UPF کم ضدالتهاب هستند و این با خطر کمتر افسردگی مرتبط است. این یافتهها مکمل مطالعات قبلی است که نشان میدهد غذاهایی که کمتر فرآوری شدهاند، در واقع خطر افسردگی را کاهش میدهند. دوان ملور، سرپرست تیم پزشکی و تغذیه در دانشگاه آستون میگوید: ما میدانیم که داشتن رژیم غذایی مدیترانهای با مقدار زیادی سبزیجات، میوه، آجیل، دانهها و حبوبات با کاهش خطر ابتلا به افسردگی مرتبط است. ایمی کینگستون و خواهر دوقلویش نانسی، قبلا در مطالعهای در کالج کینگ لندن شرکت کردند که در آن هر دو به یک میزان کالری مصرف کردند، اما یکی از غذاهای فوق فرآوریشده و دیگری فقط غذاهای فرآورینشده مصرف کرد. آنها دریافتند که فردی که از رژیم غذایی UPF استفاده میکند در مقایسه با خواهرش بسیار گرسنهتر و خستهتر است و تنها پس از دو هفته وزن اضافه کرده است.
برخی از کارشناسان پیشنهاد کردهاند که ارتباط بین UPF و افسردگی ممکن است ناشی از احساس افسردگی و در نتیجه مصرف این غذاها، از جمله نوشیدنیهای حاوی شیرینکنندههای مصنوعی، به جای جایگزینهای سالمتر باشد. اما ما نمیدانیم که آیا این غذاها خطر ابتلا به خلق و خو و سلامت روانی ضعیف را افزایش میدهند یا اینکه سلامت روان ضعیف بر انتخاب غذا تاثیر میگذارد. چان گفت: ما رژیم غذایی افراد را سالها قبل از ابتلا به افسردگی ارزیابی کردیم، فکر میکنیم کمتر احتمال دارد که نتایج ما به این دلیل باشد که افراد به دلیل افسردگی به خوردن غذای فرآوریشده روی بیاورند. با این حال، افراد ممکن است این نوع غذاها را بخورند زیرا باعث میشود در کوتاهمدت احساس شادی بیشتری داشته باشند.