«برنارد هیکی»، مفسر سیاسی مستقر در اوکلند، می‌گوید: «این دولت در همان مسیر قبلی است، اما با چهره‌ای متفاوت.» «کریستوفر لوکسون»، که تقریبا به طور قطع رقیب هیپکینز در انتخابات ۱۴ اکتبر خواهد بود، به همین نکته اشاره کرده است. لوکسون، رهبر حزب ملی راست میانه روز یکشنبه گفت: «هیچ تغییری وجود ندارد، همه چیز به هم شبیه است به این دلیل که اساسا تیم، همان تیم است.» هیپکینز یکی از معماران سیاست‌های کلیدی دولت آردرن به همراه خود آردرن و معاونش گرانت رابرتسون بود که رابرتسون در دولت هیپکینز به عنوان وزیر دارایی باقی خواهد ماند. این سه نفر سال‌ها با هم صمیمی بودند. آنها مشاوران هلن کلارک، نخست‌وزیر سابق حزب کارگر بودند و در همان زمان در سال ۲۰۰۸ به عضویت پارلمان درآمدند. هیکی دیدگاه‌های سیاسی مشترک خودشان را چنین توضیح داد: «محافظه‌کاران مالی، لیبرال‌های عمدتا اجتماعی، بسیار آگاه از مرکز سیاسی.»

از نظر سبک، هیپکینز با آردرن تفاوت دارد. او تندتر و جنگجوتر است و بیشتر اهل بحث و جدل است. او همچنین فاقد کاریزمایی است که آردرن را به یک ستاره سیاسی بین‌المللی تبدیل کرد. آردرن صفحات «ووگ» را زیبا کرده است. در مقابل، هیپکینز دارای نوعی زیبایی‌‌‌شناسی است که نیوزلندی‌‌‌ها آن را «داگی» می‌‌‌نامند (به عینک آفتابی و یک کوکای رژیمی در دست فکر کنید). او اغلب از خود به عنوان «پسری از هیوت» یاد می‌کند که مخفف «دره هیوت» است که در آن بزرگ شده است. هاپکینز، پدر دو فرزند (که به گفته وی هیچ نقشی در زندگی سیاسی او نخواهد داشت) تضاد دیگری با آردرن (که دخترش را به سازمان ملل آورد) دارد؛ هاپکینز خود را فردی دوست‌‌‌داشتنی معرفی می‌کند.

هیکی گفت که این نگرش ممکن است در مورد برخی از نیوزلندی‌ها، به‌ویژه در خارج از مراکز شهری، طنین انداز شود. او گفت: «کریس هیپکینز قادر خواهد بود خود را به عنوان یک طعم متفاوت نشان دهد.» گرانت دانکن، مدرس دانشگاه ماسی در اوکلند، گفت که هیپکینز که مسوول آموزش، بهداشت، پاسخگویی و نظارت بر کووید در نیوزیلند بود، خود را به عنوان «آقای درستش کن» شناسانده است؛ شخصیتی عملگرا که قادر به کار سخت است. او گفت: «هیپکینز درگیر می‌شود و مشکلات را برطرف می‌کند. من فکر می‌کنم نیوزلند تا به حال با او آشنایی کامل یافته است.» گمانه‌زنی‌هایی وجود دارد مبنی بر اینکه ممکن است هیپکینز از سیاست‌ها و رویکردهای آردرن که برای بسیاری از رای‌دهندگان دست راستی، به نمادی از نفوذ دولت چپ تبدیل شده است (مانند «حکمرانی مشترک» که به مشارکت بومیان در تصمیمات سیاسی نیوزلند اشاره دارد)، دور شود. مفسران به ترجیح هیپکینز برای نامیدن این کشور به New Zealand» »و نه Aotearoa اشاره می‌کنند که نامی «مائوری» است که آردرن به آن علاقه داشت.

هیپکینز روز یکشنبه گفت: «تمرکز ما در حال حاضر، روی مسائلی است که مردم به آن اهمیت می‌دهند. برخی از مردم، البته بسیاری از مردم، در حال حاضر آسیب می‌بینند و من می‌خواهم آنها بدانند که ما در کنار آنها هستیم.» اما مشکلاتی مانند تورم، بحران مسکن و فقر غذایی قابل‌توجه کودکان احتمالا دلهره‌آور هستند. شاموبیل ایقوب، اقتصاددان مستقر در اوکلند، گفت: «هیچ پاسخی وجود ندارد، زیرا بیشتر تورمی که در کشور شاهد آن هستیم به دلیل اتفاقاتی است که در سراسر جهان در حال وقوع است. هیچ واکنشی در نیوزلند به تورم جهانی وجود ندارد.