ما هر دو واقع‌گرایانی هستیم که به یکدیگر اعتماد نداریم و درسطح دولت‌هایمان نیز این بی‌اعتمادی متقابل وجود دارد. درعین حال ما شاهد عواقب مخرب بحران‌های جاری در منطقه مثل سوریه، یمن، لبنان، بحرین و عراق هستیم که کشورهایمان با هم در رقابت هستند. با وجودی‌که ما هردو طرف مقابل را عامل این وضعیت می‌دانیم، اما هردو نیز توافق داریم که بحران‌های جاری درمنطقه پرهزینه و موجب بی‌اعتمادی مردم شده ضمن اینکه باعث به هدر رفتن غیرقابل محاسبه منابع و جان باختن بی‌شمار انسان‌هایی شده که باید صرف ساختن خاورمیانه می‌شد و نه نابودی آن.

بنابراین زمان گفت‌وگو حالاست؛ زیرا که وضعیت بحران‌های تاریخی منطقه به نقطه‌ای رسیده که نیازمند و مستعد دیپلماسی است. اول درعراق، دو کشور ایران و عربستان سعودی دولت جدید در بغداد را درآغوش گرفته‌اند، دولتی که توسط یک رئیس‌جمهور و یک نخست‌وزیر عملگرا هدایت می‌شود و روابط خوبی با هر دو کشور ما دارد. این یک گشایش مهم است که باید از آن استفاده کرد. دوم اینکه با کاهش خشونت و شکست داعش، جنگ در سوریه به مرحله پایان نزدیک می‌شود. هردو کشور ما معتقدند که تمامیت ارضی سوریه باید حفظ شود. ما دعوت می‌کنیم که به اصل عدم مداخله احترام گذاشته شود و همه بپذیرند که این حق ملت سوریه است که باید در مورد آینده خود تصمیم بگیرد.

سوم در مورد یمن هرچند ما دونفر درمورد علل و ریشه بحران با هم اختلاف نظر داریم اما توافق داریم که این بحران موجب بروز یک فاجعه انسانی شده و باید ظرف چند ماه آینده درچارچوب روند سازمان ملل به آن خاتمه داد. در لبنان نیز دولت جدید روی کار آمده و این ملت لبنان است که باید در مورد مسائل کشورشان تصمیم بگیرند. و نهایتا هم درمورد بحرین ما دونفر طرفدار حفظ حاکمیت و تمامیت و دموکراسی و ثبات براساس تصمیم و رای مردم این کشور هستیم.

نهایت اینکه بابرقراری ثبات نسبی در این پنج کشوری که سال‌ها درگیر ستیز و بیچارگی بوده، می‌توان استقرارصلح پایدار در منطقه را آغاز کرد. باوجودی‌که هریک از ما طرف مقابل را درمورد بی‌ثباتی در منطقه سرزنش می‌کنیم، اما باتوجه به ماه‌ها گفت‌وگوهای دشوار، به این نتیجه رسیده‌ایم که شرایط برای گفت‌وگوی مستقیم ازطریق کانال‌های باز بین دو دولت و ملت فراهم است. لازم نیست برای شروع گفت‌وگو، در مورد همه چیز از قبل توافق کرده باشیم. دشوارترین بخش کار همان برداشتن اولین قدم برای گفت‌وگوی مستقیم است تا بتوان در برخی از موضوعات به توافق رسید. شهروندان دو کشور باید برای ما و جهان در اولویت باشند. ایران و عربستان مشترکا جمعیتی بالغ بر ۱۱۵ میلیون نفر دارند که حدود یک سوم آن زیر ۲۵ سال است. چه بخواهیم چه نخواهیم، آینده نسل جوان ما به هم پیوسته است. صلح پایدار درمنطقه ایجاب می‌کند که تهران و ریاض روابط دوجانبه و همکاری‌های منطقه‌ای حسنه داشته باشند. ایران و عربستان اختلافات مهمی دارند؛ اما درموارد مهمی هم منافع مشترک دارند همچون امنیت انرژی، عدم اشاعه سلاح‌های کشتار جمعی و ثبات در خاورمیانه. ما امیدواریم که به‌جای گسترش اختلافات، رهبران دو کشور ما بنای دوستی مشترک دوملت ایران و عربستان را پایه‌گذاری کنند؛ دوملتی که ستون‌های مهم جهان اسلام هستند.