مدیرعامل فولاد آلیاژی ایران اعلام کرد

کسب موفقیت‌های کیفی و کمی در تولید فولاد آلیاژی

یکی از واحدهای فولادی کشور که تولید فولاد آن متناسب با استانداردهای جهانی و در برخی محصولات نیز در نوع خود بی نظیر است، فولاد آلیاژی ایران است. این واحد صنعتی سال گذشته به دلیل شرایط بد بازار و رکود بازار داخلی، اغلب محصولات ساختمانی تولید کرد. این موضوع به مثابه این است که این موضوع در یک کارخانه تولیدی با استاندارد‌های کیفی بسیار بالا محصولی از رده خارج تولید کنیم که باعث منفی شدن تراز مالی شرکت در سال گذشته شد. اما با تدابیری که مدیر این مجموعه به کار گرفت،طی شش ماه موفق شد با بازنگری در ساختار شرکت، تصمیم‌هایی اتخاذ کند که هم سودآوری بدنبال داشته باشد و هم مسیر توسعه و رشد را هموارتر کند. محمدابراهیم قدیریان مدیرعامل شرکت فولاد آلیاژی در این گفت وگو در خصوص تصمیم‌هایی که در این مدت به کار گرفته و باعث رشد تولید فولاد آلیاژی کشور شده، صحبت می‌کند.

چرا نام فولاد آلیاژی در بین صادرکنندگان نمونه نبود؟ معیار سنجش صادرکننده نمونه چیست؟

با توجه به تقاضایی که برای محصولات ما در بازار داخل وجود دارد، بازار صادراتی را به عنوان گزینه دوم و جایگزین نگاه می‌کنیم و اولویت نخست ما تامین نیاز بازار داخلی است.گرچه در سال جاری نیز موفق به کسب رکورد جدیدی در حوزه صادرات شدیم و صادرات ما طی شش ماهه نخست امسال بالغ بر ۳۷ هزار تن شده که پیش بینی می‌شود در سال جاری به ۵۰ هزار تن برسد. البته در تلاش برای شناسایی بازارهای جدید صادراتی هستیم. اما تاکید می‌کنم نگاه ما به بازار صادراتی به عنوان حلقه اتصال بازار داخلی و بیرونی است و سعی کردیم مجاری صادراتی را حفظ کنیم تا در صورت کمبود تقاضا در حوزه فولاد بازار داخل، بازار جایگزین داشته باشیم. برای ما نیز به لحاظ اقتصادی بازار داخلی حاشیه سود مناسب تری دارد.

تحریم ها چه تاثیری برصنعت فولاد داشته است؟

تحریم ها صدمه زیادی بر بدنه صنعت وارد آورده و باعث عقب ماندگی در زیر ساخت‌های فناوری کشور شده است. وقتی نتوانیم خودمان را به بازارهای جهانی وصل کنیم، نمی‌توانیم ذائقه همتایان خود را بسنجیم . از بعد دیگر، تحریم ها باعث شد تا اصحاب صنعت و اقتصاد با درک صحیح از موقعیت، تهدیدها را به فرصت تبدیل کنند. ما هم در فولاد آلیاژی با شناسایی تهدیدها آنها را به فرصت تبدیل کردیم و طی شش ماه گذشته به موفقیت‌های زیادی در بخش‌های کیفی و کمی فولاد نایل آمدیم.

پیشرفت‌های کیفی و کمی فولاد آلیاژی طی شش ماه گذشته چه بوده است ؟

در مجموع در سه محور بهبهود کیفیت، کاهش هزینه‌ها و افزایش کمیت تولیدات در حال حرکت هستیم و با پیگیری هایی که صورت گرفته سال گذشته موفق به تولید ۲۸۵ هزار تن فولاد آلیاژی شدیم و قصد داریم امسال ۳۶۰ هزار تن فولاد تولید کنیم. تاکنون ۹۵ درصد مطابق برنامه پیش رفته ایم و با توجه به اینکه نیمه دوم سال بازار از شرایط بهتری برخوردار است، امیدواریم ۵ درصد کاستی را جبران کنیم؛ هرچند تاکنون نیز نسبت به سال گذشته از شرایط بهتری برخورداریم و به سودآوری رسیده ایم. مهمتر اینکه برای نخستین بار بالغ بر ۷۰ درصد تولیدات ما فولاد آلیاژی بوده که این نسبت از زمان تولید تاکنون به دست نیامده است. از سویی با تلاشهای صورت گرفته و بازنگری در خطوط تولید موفق به کاهش و مهار هزینه ها شده و ۸ گرید جدید بر محصولاتمان افزوده شده است. در مجموع با تمرکز بر توانمندی ها و بهره‌گیری از کارشناسان خبره، بیش از صد پروژه در شرکت تعریف شده که از صرفه جویی تا افزایش تولید را به دنبال دارد و این موضوع در نهایت تراز رقابتی ما را افزایش خواهد داد. این نکته را متذکر شوم که برای رسیدن به اهداف و تولید رقابتی، ملاحظات را کنار گذاشته و با تمام قوا برای رسیدن به اهداف تلاش می‌کنیم و غوغاگری عده‌ای معدود نمی‌تواند ما را از مسیرمان منحرف کند.

قیمت تمام شده فولاد آلیاژی در ایران چقدر با استاندارد‌های جهانی متفاوت است؟

ساختار تولید فولاد در ایران نسبت به دنیا متفاوت است، به خصوص در بحث نیروی انسانی و تجهیزات تولید. از این رو، زمانی می‌توان شرایط استاندارد تولید در ایران و دنیا را مقایسه کرد که شرایط تولید نیز یکسان باشد اما مجموع عوامل محیطی که در تولید فولاد ایران موثر است بسیار متفاوت از دنیاست و این موضوع قیمت تمام شده ما را افزایش می‌دهد. بهره‌وری پایین و قیمت تمام شده بالا، قدرت رقابت ما را در بازارهای جهانی تحت شعاع قرار می‌دهد. ما باید بر روی مبانی تولید خود بیشتر تمرکز کنیم؛ کاری که با اقتصاد دولتی میسر نخواهد شد.

در کشورهای دیگر از ادغام برای رسیدن به سودآوری بیشتر استفاده می‌کنند. نظر شما در این خصوص چیست؟

ادغام فرآیندی پیچیده است که تنها مختص مقیاس تولید نیست و گرچه باعث پایین آمدن هزینه‌های تولیدی می‌شود اما باید به درستی انجام شود که شرایط اجرای آن در ایران به لحاظ ساختار دولتی اغلب واحدهای فولادی وجود ندارد . به خصوص در بحث نیروی انسانی، واحدهای فولادی به دلیل نیروبر بودن بسیار بالاتر از استاندارد‌های جهانی نیروی انسانی دارند و این موضوع بهره‌وری را بشدت کاهش داده و این در حالی است که امکان تعدیل آن به دلیل مسائل اجتماعی وجود ندارد .

قرارداد با ذوب آهن برای پروژه تولید ریل ملی بابت چه بوده است ؟

به تازگی قراردادی با ذوب آهن اصفهان برای تامین شمش مورد نیاز این شرکت داشتیم و به این ترتیب فولاد آلیاژی هم در تولید ریل ملی نقش دارد . در این قرارداد این امکان را برای ذوب آهن فراهم آوردیم تا با تست شمش فولاد آلیاژی حتی به میزان اندک ،محصول کیفی مناسب را بر گزینند و طبق سفارش شرکت، شمش را تولید کرده و تحویل خواهیم داد. تاکنون ۲ هزار تن شمش تحویل ذوب آهن شده و طبق قرارداد ۱۰ هزار تن شمش تحویل خواهیم داد. در هر صورت تا زمانی که قادر به تولید شمش مورد نیاز خود شوند، توان تامین را داریم.

چرا محصولات فولاد آلیاژی در بورس کالا عرضه نمی‌شود؟

محصولاتی که در بورس‌های کالایی دنیا عرضه می‌شوند، محصولاتی با مصرف عام هستند و بنابراین در بورس کالایی عرضه می‌شوند که در فضایی شفاف و رقابتی کشف قیمت شوند. اما اغلب محصولات ما به صورت سفارشی و با آلیاژ خاص تولید می‌شوند که امکان عرضه در بورس کالا را از ما سلب می‌کند.