اما آیا صنایع فولادی ایران نیز توانسته‌اند، چنین نقشی را برای توسعه صنعتی و اقتصادی کشور ایفا کنند؟

گروهی از صاحب‌نظران، نظریه توسعه اقتصادی مبتنی بر توسعه صنعت فولاد را رد می‌کنند. از نظر آنان، اکنون، آنچه به معیار تشخیص توسعه‌یافتگی تبدیل شده، دانش رقابتی مستتر در محصولات تولیدی است. اما همچنان گروه بزرگی از کارشناسان و سیاستگذاران، نقش بی‌بدیلی برای صنعت فولاد قائلند و آرزوهای پررنگ و لعابی را برای این بخش در سر می‌پرورانند، نظیر آنچه در سند چشم‌انداز توسعه آمده و تولید ۵۵ میلیون‌تنی را برای صنعت فولاد هدفگذاری کرده است.در عین حال، صنعت فولاد ایران باید با غول‌های فولادی همچون چین، هند و البته ترکیه نیز بجنگد و سهم صادرات خود را در افق سال ۱۴۰۴ به ۱۵ میلیون تن برساند.به‌زعم کارشناسان، اگر قرار است، توسعه صنعت فولاد به توسعه اقتصادی کشور گره بخورد، ضرورت دارد رقابت‌پذیری بر اساس قیمت تمام‌شده و الزامات صادرات به بازارهای بین‌المللی را در کانون توجه قرار دهد.

جعفر سرقینی، معاون معدنی وزارت صنعت، معدن و تجارت در گفت‌وگو با رسانه‌ها، قیمت تمام‌شده بالا، تحولات بازار جهانی، تکنولوژی قدیمی و تولید در مقیاس کوچک را به عنوان چهار مانع رقابت‌پذیری صنایع فولادی در کشور برشمرده است.

 یاری صنعت فولاد به رشد اقتصادی

گزارش‌های رسمی به نقل از سازمان جهانی فولاد نیز نشان می‌دهد تولید فولاد خام در کشور به ۹/ ۱۷ میلیون تن در سال ۲۰۱۶ رسیده، در حالی که میزان تولید در سال ۲۰۱۵، معادل ۱/ ۱۶ میلیون تن برآورد شده است.

اکنون با رشد تولید فولاد در هند و چین و همچنین با در نظر گرفتن جایگاهی که این دو کشور به عنوان دو اقتصاد در حال گذار در جهان کسب کرده‌اند، می‌توان نتیجه گرفت توسعه صنعت فولاد به رشد اقتصادی در این کشورها کمک کرده است؟ و پرسش دیگر اینکه، آیا می‌توان به تحرک‌آفرینی صنعت فولاد در ایران نیز امید بست؟

74