در گفت‌وگویی با رییس کانون سنگ کشور بررسی شد:
کمبودهای موجود در صنعت سنگ
درابتدا لطفا خودتان را به صورت کامل معرفی بفرمایید و درادامه مختصری درخصوص وضعیت فعلی معدن و معدن‌کاران در صنعت سنگ کشور توضیح دهید.
رضا احمدی هستم، رییس کانون سنگ ایران و رییس انجمن سنگ اصفهان. معادن و معدن کاران ما با توجه به نداشتن ماشین‌آلات روز دنیا، کار با ماشین آلات بالای سی سال، هزینههای بالای تولید و نبود نقدینگی، در شرایط نامساعدی به سر می‌برند. شرایطی که با وجود داشتن ذخایر غنی به ما تحمیل شده است و این صنعت را در روندی باطل قرار داده که نیازمند تزریق نقدینگی و توجه همه دست‌اندرکاران این صنعت است. در این خصوص عزم جدی در سیاست‌گذاری‌ها و نگاه اقتصادی عمیق فعالان این بخش را نیازمندیم.
پتانسیل موجود در صنعت سنگ ایران و به طور خاص، ظرفیت بالقوه کشور در سنگ را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
پاسخ این سوال در دو بخش قابل بررسی است: «بخش مدیریتی» و «پتانسیل مواد معدنی». مدیریت صنعتی سنگ‌های ساختمانی را با توجه به قدمت این بخش و همچنین پتانسیل مواد معدنی را نه تنها بسیار بالا بلکه در برخی سنگ‌ها بی نظیر می‌دانم، تا آنجا که با این حجم از ذخایر می‌توانیم جایگاه بسیار خوبی در سطح دنیا داشته باشیم.
چه اقداماتی می‌توان برای به دست آوردن و تثبیت جایگاه ایران در بازارهای جهانی در صنعت سنگ انجام داد؟
در این زمینه ابتدا باید به مشکلات سخت‌افزاری این صنعت توجه کرد، بطور مثال ماشین‌آلات معدنی در سنگ ساختمانی باید به روزآوری شوند؛ از سوی دیگر برای رقابت در بازارهای جهانی راه سختی را در پیش داریم، چرا که باید به استانداردهای جهانی با دقت بیشتری نگاه کنیم تا بتوانیم تولیدات با کیفیتی روانه بازار کنیم. از طرفی باید در جبهه دیگر، هزینههای بازاریابی و فروش صادراتی را نیز درنظر بگیریم.
صادرات به عنوان یکی از مهم‌ترین بخش‌های هر صنعت و بازوی ارز آور آن در نظر گرفته می‌شود. دراین باره، مشکلات این صنف در حوزه صادرات چیست؟
مشکلات صادرات در حوزه سنگ‌های ساختمانی بسیار زیاد هستند که در اینجا لازم می‌بینم به مهم‌ترین آنها به ترتیب اشاره کنم. مواردی که با اهمیت دادن و درنظر گرفتن این موارد می‌توان صادرات موفقی را پیش رو داشته باشیم. اولین مورد «شناخت بازارهای هدف» است موضوعی که روند صادرات را برای فعالان این صنعت تسریع می‌کند و البته خود نیازمند صرف وقت است. دوم «تولید براساس استانداردهای کشور» است. سوم «قیمت مناسب با توجه به قیمت‌های جهانی» است چنانچه دراین خصوص رقبای قوی هم وجود دارند و بازار را برای ما به شدت رقابتی می‌کنند. چهارم «پایبند بودن به تعهدات داده شده» است. در شرایطی در زمینه صادرات از این چهار مورد نام بردم که متاسفانه هیچ کدام از آنها در بیشتر مواقع رعایت نمی‌شود.
بازار داخلی سنگ ساختمانی به عنوان یکی از در دسترس‌ترین بازارها است، در این رابطه وضعیت بازار داخلی این صنعت را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
رکود مسکن؛ موضوعی است که طی سال‌ها در کنار بازار داخلی سنگ و در توضیح وضعیت این بازار از آن استفاده می‌شود، موضوعی که درمقابل تولید بالای سنگ ساختمانی، رابطه بین این دو را از حالت تعادل خارج و به نوعی این بازار را آشفته کرده است و تنها اندک امیدی برای رفع آن وجود دارد.
آیا خام فروشی، در صنعت سنگ ساختمانی عاملی در کاهش توسعه این صنعت است؟
در توضیح و پاسخ به این سوال باید به یک قدم قبل‌تر از آن یعنی «سخت افزار فرسوده» بازگشت، در این باره معتقدم تا زمانی که ماشین‌آلات تولید در صنعت سنگ ساختمانی فرسوده بوده و به روز نیستند، خام‌فروشی به عنوان رقیب و دشمن این صنعت رواج پیدا خواهد کرد.
با توجه به صحبت‌هایی که تا اینجا درخصوص صنعت سنگ‌های ساختمانی داشتید، فکر می‌کنید اصلاح ساختار صنعت سنگ از کدام بخش آن باید شروع شود؟
اصلاحات ساختاری درصنعت سنگ باید درزمینه «معدن وفرآوری» و «ساخت ماشین‌آلات» در راستای صادرات انجام شود، تا زمانی که این دو موضوع را نتوانیم ترمیم کنیم. صنعت را توسعه دهیم صحبت از اصلاحات نیز راه به جایی نخواهد برد.
ریشه اصلی حرکت منابع بانکی به سمت کارخانه‌ها چیست؟ به عبارتی دیگر راهکار تزریق آن به سمت معادن چیست؟
دراین خصوص معتقدم تا زمانی که رقبای ایران مانند کشورهای چین، ترکیه، ایتالیا و هند برای بازسازی و سرمایه در گردش از بانک‌های خود، پول با بهره یک تا شش درصد دریافت می‌کنند، دریافت وام درایران نه تنها جوابگو نیست، بلکه برای تولید سم است و تولیدکننده را با خطر مواجه می‌سازد.
گفته می‌شود دولت باید رویکردهای خود را در قبال تولیدکنندگان محصولات معدنی و به ویژه سنگ اصلاح کند. این اصلاح دیدگاه چگونه باید صورت گیرد؟
دولت با ایجاد قوانین دست وپاگیر و بدون کارشناسی برای تولید مشکل ساز می‌شود. این درحالی است که عدم اصلاح این موضوع، ضربه سنگینی به کشور، تولید و اشتغال وارد می‌سازد و جبران این روند را شامل مرور زمان می‌کند. از عمده این مشکلات می‌توان به «قانون تجمیع عوارض» و «قانون مالیات و مالیات برارزش افزوده» اشاره کرد. برای حل این موضوع، دولت باید به نظر تشکل‌های مربوطه دراین صنف توجه کند و با آنان تعامل کند. در پایان، سنگ می‌تواند به خوبی و بدون سرمایه‌گذاری دولت جایگزین صددرصد نفت شده و با پتانسیل‌های فراوان و اشتغال‌زایی بالا قسمتی از مشکلات کشور را حل کند به شرطی که با عنایت به فرمایشات مقام معظم رهبری، «دیدگاه تولید داخلی» داشته باشیم.
ارسال نظر