هیجانات خود را رها کنید

وقتی با دقت نگاه کنیم، متوجه می‌شویم که بهتر است زندگی را از کودکان بیاموزیم. یک کودک زمانی که احساس گرسنگی می‌کند گریه می‌کند، زمانی که ناراحت است ناراحتی خود را با اخم، بغض یا گریه بروز می‌دهد، زمانی که خوشحال است قهقهه می‌زند و به این ترتیب هر نیاز و احساس خود را ابراز می‌کند. اما کودکان هر چه بزرگ‌تر می‌شوند از بزرگتر‌های اطراف خود و از جامعه یاد می‌گیرند که احساسات خود را سرکوب کنند. همه ما به مرور زمان می‌‌آموزیم که بغض خود را قورت دهیم، خشم خود را پشت نقاب آرامش و خونسردی پنهان کنیم، آسیب‌‌پذیری خود را پنهان کرده و تظاهر به قدرتمندی کنیم، اما از این حقیقت غافل هستیم که آنچه سرکوب می‌کنیم، احساسات و حرف روان ما هستند.

کسی که به خود و به حرف خود توجهی نمی‌‌کند چطور می‌تواند توقع داشته باشد که دیگران به او توجه کنند؟ یکی از مهم‌ترین دلایل مهرطلبی ما این است که آن مهر، احترام و توجهی که خود باید به خودمان بدهیم را نمی‌‌دهیم و آن را از دیگران طلب می‌کنیم. ما نه تنها هیچ‌وقت از محبت گرفتن سیر نمی‌‌شویم بلکه روز به روز سر خورده‌تر و ناامیدتر می‌شویم.  احساسات ما حرف‌های روان ما هستند. زمانی که احساسی در ما به‌وجود می‌‌آید در واقع این روان ما است که با ما صحبت می‌کند، اگر به صحبت او توجه نکنیم و آن را زندانی کنیم درون خود خلائی ایجاد می‌‌کنیم که با هیچ چیزی پر نمی‌‌شود. بسیاری از بیماری‌های ما، ازجمله بی‌‌خوابی، فشار خون، تپش قلب، اختلالات تیروئید، سردرد، گرفتگی عضلات، ضعیف شدن سیستم ایمنی بدن، بیماری MS، افسردگی، اضطراب، تنش‌های قلبی، زخم معده، کولیت، شب ادراری، جویدن ناخن‌ و... ناشی از سرکوب و عدم رهاسازی احساسات هستند. به این نوع بیماری‌ها، بیماری‌های روان-تنی می‌‌گوییم که در واقع طبق آن، مشکلات در بخش روان ما موجب بیماری جسمی ما نیز می‌‌شوند. رفتارهای دوگانه مانند: تظاهر، سرکوب، سازش و تحمل بیش از ظرفیت و... منجر به بروز بیماری‌های روان-تنی در افراد می‌‌شوند.

تمرین کنید که احساسات خود را رها کنید. در مقابل احساسات‌تان مقاومت نکنید، آنها را نادیده نگیرید، انکار نکنید و بی‌توجه از کنار آنها عبور نکنید. اگر ناراحت هستید، ناراحت باشید. اگر خشمگین هستید، اجازه دارید که خشمگین باشید اگر خوشحال هستید، می‌توانید خوشحال باشید. اگر نگران هستید، نگران باشید. شما می‌توانید هر احساسی که دارید را تجربه کنید، اما فراموش نکنید که این صحبت به این معنی نیست که طبق احساساتتان رفتار کنید. گاهی بهتر است در سکوت فرو روید و فقط به حرف‌های روان خود گوش دهید و ببینید که احساساتتان به شما چه می‌گویند. کسی که نتواند به حرف خود گوش دهد، به حرف دیگران هم نمی‌‌تواند گوش دهد، پس اگر می‌خواهید شنونده خوبی باشید بهتر است اول گوش دادن به خود را بیاموزید.

می‌توانید حرف‌‌های روانتان را روی یک کاغذ بنویسید. ببینید که چه احساساتی دارید، این احساسات از کجا آمده‌اند و چه تاثیری بر زندگی شما و دیگران گذاشته‌اند. به جای مقاومت در برابر احساسات، به حرف آنها توجه کنید. این اولین قدم در تقویت هوش هیجانی شما است.  برای موفقیت در تمام عرصه‌های زندگی به سلامتی نیاز داریم، سلامتی در بعد ذهن، روان و جسم. تا زمانی که ذهنیت و باورهای ما تغییر نکنند هیچ تغییری در زندگی ما حاصل نمی‌شود و اگر تغییری هم رخ دهد، پایدار نخواهد ماند. پس از تغییر ذهن، ذهنیت و باورهایمان، نوبت به روان ما می‌رسد. روان ما مانند کودکی است که نیاز به توجه ما، سپس رهاسازی دارد. با تغییر و تربیت ذهن و روان، می‌توانیم زندگی زیبایی را به خود هدیه دهیم. با داشتن ذهن و روانی سالم، جسمی سالم نیز خواهیم داشت و می‌توانیم از این زندگی زیبا نهایت بهره را ببریم. هدف ما از ارائه این مقالات آگاهی رسانی به جامعه، برای زندگی بهتر، موفق‌تر و شادتر است. «همه چیز درون من است. اگر من تغییر نکنم، هیچ چیزی تغییر نخواهد کرد.»