دوراهی تهران - فرانسه
بررسی همکاری‌های خارجی در گفت‌وگو با پدرام باویلی
آیا پس از برجام و با ورود برخی از شرکتهای خودروسازی به ایران، باید منتظر ورود قطعه‌سازان خارجی هم باشیم؟
قرار نیست شرکتهای قطعه‌ساز خارجی به ایران بیایند، قرار است خودروسازان به ایران بیایند و تکنولوژی قطعه‌سازی را در کشور به‌روز کنند، این موضوع شرطی است که انجمن قطعه‌سازی ایران خواستار آن شده است که در قراردادهای منعقدشده میان خودروسازان خارجی و خودروسازان داخلی به آن اشاره شود، اما اگر قرار باشد خودروسازان خارجی خودرو را «سی‌کی‌دی» وارد ایران کنند این امر کاملاً به ضرر صنعت قطعه‌سازی خواهد بود چرا که بر اساس آماری که ما در اختیار داریم و برآورد کرده‌ایم ۱۶ میلیون نفر در کشور از شرکت فولاد مبارکه تا لاستیک‌سازان به صنعت قطعه‌سازی ایران وابسته هستند که با رعایت کردن شرط تامین قطعه از قطعه‌سازان داخلی و از طرف دیگر هم که تکنولوژی روز دنیا توسط خودروسازان خارجی به داخل ایران وارد می‌شود می‌توان گفت که روز به روز شاهد رشد و شکوفایی صنعت قطعه‌سازی خواهیم بود.
انتظار شما از صنعت خودرو کشور چیست؟
در این زمینه خودروسازان داخلی باید با قدرت با خودروساز اروپایی وارد مذاکره شوند و به دنبال تحقق این هدف باشند که خودرویی که قرار است از شرکتهای خارجی وارد ایران شود در مدت زمان مشخص یک‌ساله و دوساله داخلی‌سازی شود و حداقل ۷۰ درصد از آن را شرکتهای خودروساز داخلی تولید کنند. به یاد داریم که در دوران تحریم پژو به صورت یک‌جانبه قرارداد خود را با ایران قطع کرد اما ما توانستیم در کشور، خودرو پژو ۲۰۷ تولید کنیم، ۲۰۶ تولید کنیم، اکنون نیز چیزی تغییر نکرده است، همان قطعه‌سازان در کشور در حال فعالیت هستند هیچ اتفاقی نیفتاده است. من از شرکت تحت مدیریت خودم مثال می‌زنم؛ قبل از تحریم اکثر قطعه‌های ۲۰۶ از فرانسه به صورت سی‌کی‌دی وارد کشور می‌شد، آن شبی که قرارداد را به صورت یک‌طرفه قطع کردند ما توانستیم در عرض دو ماه داخلی‌سازی کنیم و آن قطعات را تولید کنیم و الان هم طبق روال این تولیدات انجام می‌شود به گونه‌ای که فرانسوی‌ها وقتی اخیراً آمده بودند باور نمی‌کردند که این قطعات داخلی‌سازی شده است و ایران‌خودرو ۶۰۰ هزار خودرو تولید می‌کند. ولی خب متاسفانه سیاست‌های جدید رنو برای قطعه‌سازان شفاف نیست. اگر قرار است قطعه‌سازان خارجی وارد کشور شوند لازم نیست به صورت مستقیم ورود کنند، به طور مثال شرکتی که قرار است در زمینه الکترونیک وارد کشور شود باید به شرکتی که الان در زمینه الکترونیک خودروهای داخلی در کشور فعالیت می‌کند متصل و آن شرکت داخلی به‌روز شود.
چه شرکت‌هایی می‌توانند در زمینه به‌روز شدن قطعه‌سازی به کشور کمک کنند؟
شرکتهای فرانسوی پژو و سپس رنو بهترین گزینه هستند که می‌توانند بیایند و قطعه‌سازی کشور را به‌روز کنند چراکه خودروهایی که وارد کشور می‌شوند اغلب بیس فرانسوی دارند و ۷۰ درصد قطعه‌سازان داخلی نیز با این کشور مرتبط هستند.
مشکل قطعه‌سازان الان به‌روز شدن است یا مشکلات دیگری نیز وجود دارد؟
یکی دیگر از مشکلات شرکتهای قطعه‌ساز داخلی این است که شرکت‌هایی که در خارج قطعه تولید می‌کنند با نرخ یورو این کار را انجام می‌دهند، به طور مثال یک عدد چراغ که در فرانسه تولید می‌شود با نرخ یورو تولید می‌شود اما در ایران باید با قیمت کمتر تولید شود که این موضوع برای قطعه‌سازان داخلی به‌صرفه نیست. بنده از آبان ماشین‌آلات قطعه‌سازی با تکنولوژی روز را وارد کشور کردم، اجازه دهید توضیح دهم، ما خودرو ۲۰۶ را به قیمت ۴۰ میلیون تومان می‌فروشیم. این قیمت در جهان یعنی چیزی در حدود هفت هزار یورو که به معنای آن است که ما ارزان‌ترین خودرو را در دنیا عرضه می‌کنیم، الان هیچ کجای دنیا با هفت هزار یورو ماشین به فروش نمی‌رسد. این عدد و رقم‌هایی که می‌گویند که بنز در جهان ۵۰ میلیون تومان است نادرست است. آن خودرویی که در ایران ۳۶ میلیون تومان است در آلمان ۲۸ هزار یورو یعنی ۱۰۰ میلیون تومان به فروش می‌رسد و این به دلیل اختلاف ارزش دو واحدپولی است.
مشکل قطعه‌سازان و خودروسازان در ایران این است که فرانسوی‌ها آمده‌اند و می‌گویند بروید این دستگاه را بیاورید، این دستگاه دو میلیون یورو قیمت دارد یعنی هشت میلیارد تومان، اما قطعه‌ای که ایران‌خودرو از من می‌خواهد بر اساس نرخ فرانسه نیست بلکه به ریال است. در واقع می‌گویند بروید دو میلیون یورو بدهید دستگاه هشت میلیارد تومانی بخرید و در سال برای من یک میلیارد کار کنید ولی قطعه‌ساز نمی‌تواند برود هشت میلیارد پول بدهد، دستگاه تکنولوژی روز را وارد کشور کند که بعد از هشت سال بتواند تازه پول خرید دستگاه را تامین کند. تازه مشخص نیست در این هشت سال قرار است چه اتفاقاتی بیفتدو اصلا این قطعه تا ۸سال از قطعه‌ساز خریداری می‌شود یا نه؟ اصلاً مشخص نیست خریدار بتواند پول دستگاه خود را دربیاورد. در مقابل اما قطعه‌ساز فرانسوی دو میلیون یورو هزینه می‌کند و دستگاه خریداری می‌کند و می‌تواند بعد از دو سال به سود برسد چراکه به نرخ اروپا و یورو کار می‌کند و تولیدات خود را می‌فروشد. الان بزرگ‌ترین مشکل قطعه‌سازان داخلی نرخ ریال و یورو است. قطعه‌ساز کار ندارد که با این دستگاه می‌خواهد چراغ ۲۰۶ بزند یا چراغ ۲۰۰۸، ایران‌خودرو و سایپا هم حق دارند و می‌گویند من خودرو را به قیمت ۳۰ میلیون تومان می‌فروشم، نمی‌توانم این قطعه را به قیمت ۱۰ یورو از شما بخرم و باید با قیمت پنج یورو به فروش برسانید.
پیشنهاد شما برای بهبود وضعیت قطعه‌سازان داخلی چیست؟
از مسوولان محترم دست‌اندرکار تدوین قرارداد با شرکتهای خودروساز خارجی خواهشمندیم به گونه‌ای برنامه‌ریزی کنند که خودروسازان خارجی ملزم به این باشند که نهایتا طی ۵ سال آینده حداقل ۷۰ درصد قطعات در داخل کشور توسط قطعه‌سازان داخلی تولید و تحویل شود.
ارسال نظر