به گزارش «ایسنا» عبدالرضا گلپایگانی با اشاره به حادثه کلینیک سینامهر و فعالیت این مرکز در دل بافت مسکونی گفت: طرح‌ها و برنامه‌های شهرسازی با هدف استقرار مراکز سکونت و کار در مکان مناسب و توزیع درست آنها در شهر، تهیه و تدوین می‌شود؛ به‌گونه‌ای که در یک شهر باید هر چیزی در جای خود قرار گیرد تا موجب آسایش و آرامش مردم شود. هرچند شهر ما با این وضعیت فاصله طولانی دارد اما لازم است که همه تلاش خود را برای بهبود این وضعیت به کار گیرند. وی با بیان اینکه در کشور ما نیز اصول فنی هنجارها و نیز باید و نبایدهای ساختمان در چارچوب مقررات ملی ساختمان، مشخص شده است، افزود: ساخت و سازها با کنترل عوامل شهرداری و مهندسان ناظر به سطح نسبتا قابل قبولی رسیده است؛ اما در بهره‌برداری از ساختمان‌ها، آشفتگی‌هایی موجب بروز حوادث می‌شود که یک دسته از این آشفتگی‌ها به قانون مصوب مجلس شورای اسلامی در سال ۶۶ مرتبط می‌شود که آن‌هم قانون «استقرار حرفه‌های وابسته به پزشکی در خانه‌ها و آپارتمان‌های مسکونی»‌ است که این استقرار را مجاز کرده است.

معاون شهردار تهران با بیان اینکه کلینیک سینا در کوچه‌ای شلوغ و با عرض نامناسب مستقر شده است، چراکه در ابتدا این ساختمان برای امور مسکونی بوده است، گفت: انتظار می‌رود با بازنگری در این ماده واحده، پزشکان و نیروهای درمانی در ساختمان‌های درمانی، در مکان مناسب و فضایی منطبق با اصول ایمنی و فنی مستقر شوند که در همین راستا فرآیند اصلاح این ماده قانونی در کمیسیون زیربنایی دولت نیز بررسی و تایید شده است.

وی با بیان اینکه اصلاحیه این ماده منتظر ارسال به مجلس است، گفت: در این لایحه بحث استقرار حرفه‌های وابسته به پزشکی در کل ساختمان مطرح است، چراکه اگر کل ساختمان تبدیل به مرکز درمانی شود این کلینیک یا ساختمان پزشکان باید در پهنه کار و فعالیت باشد و اجازه ندارد که در بافت مسکونی فعالیت کند و در یک دوره زمانی سه ساله باید این فرآیند اصلاح شود.

به گزارش «دنیای اقتصاد»، پیش از این نیز پیروز حناچی، شهردار تهران با تاکید بر ضرورت اصلاح مقررات در این زمینه و با اشاره به اینکه از سال ۱۳۷۶ اجرای مقررات ملی ساختمان در کشور اجباری شده است، از یک خلأ که ریشه در قانون دارد سخن گفته و توضیح داده بود: در سال ۱۳۳۴ و در قانون شهرداری‌ها به مطب پزشکان اجازه حضور در فضاهای مسکونی داده شده است؛ این در حالی است که در آن هنگام اکثر خانه‌ها در تهران ویلایی بوده لذا اجازه تبدیل یک اتاق به مطب پزشکی داده شده است. بعدها اجازه داده می‌شود در پلاک‌های مسکونی کلینیک‌ها شکل بگیرند که این ساختمان نیز از همین موارد است که در سال ۱۳۷۹ پایان کار مسکونی دریافت می‌کند و بعد به یک کلینیک سپرده می‌شود و در ادامه بسیاری از فضاها همچون بام این ساختمان تغییر کرده است.