یوگا در محل کار و ماساژهای رایگان اخیرا مورد توجه قرار گرفته‌‌‌اند. آیا این‌‌‌ها فقط شیرین‌‌‌کاری‌‌‌های دیوانه‌‌‌وار برای جلب توجه سایر شرکت‌ها هستند یا مزایای ملموسی در محل کار محسوب می‌‌‌شوند؟ فقط کارفرمایانی که این‌گونه پیشنهادها را ارائه می‌دهند و کارکنانی که با این پیشنهادها مواجه می‌شوند، می‌توانند به این سوال پاسخ دهند. آنچه می‌‌‌دانیم این است که رفاه کارکنان بر انگیزه کاری آنان تاثیر می‌‌‌گذارد و اگر این مزایا باعث بهبود رفاه کارکنان شود، شرکت‌هایی که این‌گونه پیشنهادها را می‌دهند، احتمالا نیروی کار باانگیزه و اثربخشی را خواهند داشت.

رفاه کارکنان هزینه‌‌‌های شرکت را افزایش می‌دهد، اما اگر این کار به درستی انجام شود، مزایای زیادی برای کارفرما و کارکنان خواهد داشت. طبق اصول رفاه کارکنان، اگر کارمندی احساس کند که مدیریت نگران او است و از او به عنوان یک شخص و نه فقط به عنوان یک کارمند مراقبت می‌کند، تعهد بیشتری به شرکت خواهد داشت. در حالی که فعالیت‌های رفاهی، یکنواختی کار را می‌‌‌شکنند و از نظر مالی نیز به کارکنان کمک می‌کنند. کارمندی که احساس قدردانی می‌کند، رضایت و بهره‌‌‌وری بیشتری خواهد داشت که نه تنها منجر به اثربخشی فعالیت‌های شرکت می‌شود، رضایت مشتریان و سودآوری برای شرکت نیز به دنبال خواهد داشت. یک کارمند راضی به دنبال سایر فرصت‌‌‌های شغلی نخواهد رفت و از این‌رو شرکت می‌تواند بهترین استعدادها را حفظ کند.

در طول اشتغال، مزایای ارائه شده تعیین می‌کنند که آیا یک کارمند متعهد به یک شرکت است یا نه. به همین ترتیب، رفاه خوب، شرکت را قادر می‌‌‌سازد تا برای جذب و نگهداشت پرسنل خوب و با انگیزه، با سایر شرکت‌ها رقابت مطلوبی داشته باشد. کارکنان مهم‌ترین منبع برای رسیدن به اهداف هر شرکت هستند. بر این اساس، کارکنان در همه موسسات یا شرکت‌ها باید از طریق طرح‌‌‌های رفاهی، انگیزه پیدا کنند تا به انجام وظایف قانونی خود ادامه دهند. انتظار می‌رود که طرح‌‌‌های رفاهی باید به اندازه کافی برای کارکنان و کارگران مشهود باشند تا آنان انگیزه دستیابی به حداکثر بهره‌‌‌وری را کسب کنند. وجود یا نبود امکانات رفاهی برای کارکنان در شرکت، به شدت با اثربخش بودن فعالیت‌های روزانه در شرکت مرتبط است، به گونه‌‌‌ای که یکی از عوامل مهم در تحقق اهداف کلان شرکت به حساب می‌‌‌آید. یک محیط شرکتی که شرایط رفاهی مناسبی دارد، به کارکنان شرکت اجازه می‌دهد در محیطی کار کنند که از نظر جسمی، ذهنی و عاطفی در سلامت باشند و در بیان نظرات خود آزادی داشته باشند. فضایی که جو احترام و امنیت شغلی در آن گسترش می‌‌‌یابد و کارکنان فرصت دارند مجموعه مهارت‌‌‌های خود را توسعه دهند و پتانسیل‌‌‌های شخصی و شغلی خود را رشد دهند، محیط مستعدی برای تحقق اهداف شرکت است.

محصول مطلوب ایجاد یک محیط رفاهی خوب برای کارکنان، نیروی انسانی متعهد، سالم و با انگیزه است که با احساس قدردانی و شناخته شدن در محل کار تلفیق خواهد شد و کارکنان برای رسیدن به اهداف شرکت، تلاش زیادی خواهند کرد. در شرکتی که کارکنان از نظر عملکرد خود، ارزشمند و قابل‌توجه هستند و به‌طور مداوم با گفتار و کردار به آنها گفته می‌شود که آنها سرمایه‌های شرکت هستند و همواره مدیریت از همه لحاظ به فکر رفاه آنان است، آنها با چشم‌‌‌انداز و اهداف کلان شرکت همسو خواهند شد زیرا احساس تعلق به هدفی بالاتر از خود را خواهند داشت. آنها یک هدف مشترک دارند که باید برای آن تلاش کنند. بنابراین روحیه و انگیزه کارکنان بالا خواهد بود و آنان برای کمک به تحقق اهداف شرکت، حداکثر تلاش خود را به کار خواهند گرفت.

بنابراین ایجاد یک فضای رفاهی برای کارکنان می‌تواند افزایش وفاداری آنان را به دنبال داشته باشد. این امر منجر به افزایش نرخ ماندگاری کارکنان، افزایش مشارکت، سلامت کاری، کاهش غیبت غیرموجه و سایر موارد مرتبط خواهد شد. شرکت‌هایی که از بی‌‌‌انگیزگی و بی‌‌‌کیفیت بودن کار کارکنان رنج می‌‌‌برند، معمولا فاقد جنبه‌‌‌های قابل‌توجهی در محیط رفاهی کارکنان هستند.

تعهد یک شرکت در زمینه رفاه کارکنان فقط به نفع کارکنان نیست، بلکه برای صاحبان شرکت نیز مفید است. اهداف استراتژیک شرکت، یعنی افزایش درآمد، ماندگاری بیشتر و جلوگیری از هزینه‌‌‌های اضافی استخدام مجدد و بازآموزی، بهبود رضایت مشتری، افزایش تولید و نوآوری قابل‌توجه به دلیل بهبود سلامت کارکنان، منجر به کاهش هزینه‌‌‌های شرکت می‌شود. بنابراین تعهد در امر رفاه کارکنان از بعد اخلاقی و مالی یک نیاز مبرهن است و در نهایت به بقای شرکت کمک می‌کند. اما باید همه جوانب فرهنگ رفاهی کارکنان در نظر گرفته شود. برای حفظ کارکنان باید سیاست‌های ثابتی وجود داشته باشد؛ این امر مستلزم آماده‌‌‌سازی سیاست‌ها، اجرای برنامه‌‌‌های آموزشی مختلف و ایجاد طرح‌‌‌های انگیزشی مختلف است. کارکنانی که در یک شرکت احساس امنیت می‌کنند، با پشتیبانی سیاست‌های رفاهی ثابت، کمتر به فکر یافتن شغل دیگری هستند. کارمندی که از رفاه کامل برخوردار است فکرش کمتر درگیر امور متفرقه در محیط کار شده و بر کار خود متمرکز می‌شود. موارد زیر نشان می‌دهند که رفاه بر انگیزه و آسودگی کارکنان تاثیر می‌‌‌گذارد:

تعادل زندگی کاری: احترام به وقت شخصی کارکنان یکی از مهم‌ترین راه‌‌‌هایی است که نشان‌دهنده سلامت و رفاه کارکنان است. روزهایی را برای تعطیلات کافی و لذت بردن از کارهای شخصی فراهم کنید.

ارتباطات شخصی: ایجاد روابط سالم و معنادار به سلامت اجتماعی کمک می‌کند. احساس ارتباط با همکاران باعث افزایش خوشحالی کارکنان، کاهش استرس و افزایش تعامل و وفاداری آنان می‌شود. همچنین بهداشت و درمان نیز امر مهمی در سیاست‌های رفاهی یک شرکت است. ارائه بسته‌‌‌ای متشکل از مزایای جامع همراه با بیمه سلامت، دندان‌پزشکی، بینایی، خدمات پرستاری و...، گزینه‌‌‌ای معقول و قابل اجرا برای شرکت‌هاست.

اخبار مرتبط