مصاحبه با قائم‌مقام مدیرعامل شرکت لوسید
«همکاران حامی» نیاز امروز سازمان
اندکی درباره شغل خود به ما بگویید
من قائم‌مقام مدیرعامل شرکت لوسید هستم؛ یک بستر تحقیقات فناوری که خریداران و فروشندگان نظرسنجی‌های جهانی را به یکدیگر متصل می‌کند. نتیجه فعالیت‌های ما، ایجاد بزرگ‌ترین جامعه از افراد واقعی است که آماده اشتراک‌گذاری پاسخ‌ها، ایده‌ها، رفتارها، حساب‌های کاربری و... خود با دیگران هستند. ما این داده‌های دریافتی از مشتریان بالقوه شرکت‌ها را تبدیل به اطلاعاتی می‌کنیم که شرکت‌ها می‌توانند براساس آنها تصمیم‌گیری‌های خود را انجام دهند. برخی از آنها فقط به داده‌ها و اطلاعات ما نیاز دارند و برخی خواستار خدمات مدیریتی کامل ما می‌شوند.
خلاصه‌ای از مسیر شغلی‌تان را بیان کنید؟
کاملا به صورت تصادفی در این مسیر شغلی افتادم. بسیاری از دوستان و اعضای خانواده‌ام شغل‌های خوبی داشتند و بیکار بودن آزارم می‌داد. همان‌طور که بزرگ‌تر می‌شدم، پی بردم که موفقیت را می‌توان در حوزه‌های مختلفی یافت و گاهی مشاغل رضایت‌بخش و هیجان‌انگیزی در جاهایی که فکرش را نمی‌کرده‌اید، وجود دارند. طولی نکشید که متوجه شدم شغل من فرصت همکاری با بسیاری از موکلان و همکاران جالب را به من می‌دهد. من عاشق تنوع کارهای هر روزه و استفاده از توانمندی‌هایم در شغل خود هستم.
با چه چالش‌های شغلی مواجه شده و چگونه آنها را مدیریت کرده‌اید؟
چالش‌ها بسیار و متنوع بوده‌اند! حتی نمی‌توانم بشمارم که چند بار مرا «سختگیر» و «رئیس‌مآب» نامیده‌اند. همچنین هنوز با مدیران جنسیت‌زده بسیاری طرف هستم که یا انتظار دارند مانند یک مرد کار کنم یا مانند الگوهای کلیشه‌ای زنان. زمانی که منتظر ارتقای شغلی بودم، با آنکه بازخوردهای مثبتی دریافت می‌کردم، دلیل ارتقا نیافتنم را نمی‌فهمیدم. در سال‌های فعالیتم شانس همکاری با زنان فوق‌العاده‌ای را داشته‌ام که در کنار آنها و طی سال‌های دوستی‌مان شیوه مواجهه با انتظارات محیط‌های کاری از زن‌ها را آموخته‌ایم. ما همواره حامی یکدیگر بوده و هستیم. در خلال این روابط دوستانه، احساس قدرت بیشتر، اعتماد به نفس بیشتر و شناخت مسیر خود را به‌دست آورده‌ام.
به کدام دستاورد شغلی‌تان بیش از همه افتخار می‌کنید؟
شاید پاسخی عجیب به‌نظر برسد، اما به یکی از استعفاهایم بیش از همه افتخار می‌کنم. در آن شغل، به‌دلیل محیط جنسیت‌زده و مدیران بی‌تجربه، امکان انجام وظایف شغلی با بهترین کیفیت ممکن نبود. دیگران تصور می‌کردند که بهترین شغل و بهترین زندگی را دارم. با این حال، بسیار فرسوده و ناراضی از ناتوانی خود برای تغییر شرایط بودم و مجبور به ترک شغلی شده‌ام که پیش‌تر عاشقش بودم.
استعفا و انصراف، برای من آسان نیست. اما در آن مورد می‌دانستم که با تمام دشواری‌هایش بهترین تصمیم خواهد بود. دانستن ارزش خود، باور داشتن به توانایی‌هایتان و حضور در یک محیط کاری که با ارزش‌هایتان انطباق داشته باشد، برای موفقیت و حرکت در مسیر درست، حیاتی است.
به‌نظر شما چه عواملی بیشترین نقش را در موفقیت‌های شغلی‌تان داشته است؟
شانس، سختکوشی، عزم راسخ و وجود مربیان و راهنمایانی که در برهه‌هایی از مسیر شغلی‌ام از توصیه‌های ارزشمندشان بهره‌مند شده‌ام. به‌شدت به این موضوع باور دارم که داشتن افرادی حامی (در محیط کار یا خارج از آن) اهمیت فراوانی در موفقیت دارد.
در نتیجه، خودم هم تلاش کرده‌ام تا راهنمای دیگر افرادی باشم که گوشی شنوا برای توصیه‌های دیگران دارند. من می‌دانم که توصیه‌ها و نصیحت‌های دیگران چقدر در موفقیت من نقش داشته‌اند و سعی می‌کنم همین کار را برای دیگرانی که طالبش هستند، انجام دهم. در شغل نخست خود، یکی از همکاران به صورت غیررسمی راهنمای شغلی من شد. او کسی بود که دستاوردهایش را به‌شدت تحسین می‌کردم و هر گاه نیاز به راهنمایی و مشورت داشتم، وقتش را برایم خالی می‌کرد. روابط دوستانه ما حتی پس از ترک آن شرکت و فاصله افتادن بین ما هم حفظ شده است.
به‌نظر شما، همچنان زنان با چالش کسب پست‌های عالی مدیریتی مواجه هستند؟ فکر می‌کنید چگونه می‌توان بر این موانع غلبه کرد؟
در سال‌های اخیر، دلایل عملی بسیاری درباره اهمیت توازن جنسیتی شرکت‌ها بیان شده است؛ اینکه چرا شرکت‌هایی که تعدادی از صندلی‌های هیات‌مدیره آنها به زنان اختصاص یافته، عملکرد بهتری نسبت به دیگران دارند. با این حال، ایجاد تغییرات واقعی و عمیق اجتماعی، زمانبر است. همه ما باید تفکرات سنتی درباره زنان، نژاد، گرایش‌های شخصی افراد و موارد مشابه را به چالش بکشیم.
خوشبختانه، نسل‌های جوان‌تر به سادگی هنجارهای تاریخ‌گذشته را نمی‌پذیرند و برای به چالش کشیدن آنها تردید نمی‌کنند. احساس من آن است که شاهد آغاز یک تغییر واقعی هستیم. ما به زنان بیشتری در مشاغل عالی سازمانی نیاز داریم و به‌طور مشابه نیازمند محیط‌های کاری حمایت‌گر برای افزایش تنوع نژادی، قومی و تخصصی هستیم. کسب‌وکارها باید مسوولیت این تغییر را بر عهده بگیرند.
به‌نظر شما شرکت‌ها چه کاری می‌توانند برای پشتیبانی و پیشرفت مشاغل زنان در فضای کسب‌وکار امروز انجام دهند؟
نخست، باید در فرآیندهای استخدامی آگاهانه‌تر رفتار کنیم. آیا نابرابری جنسیتی در برخی واحدها و عملیات سازمان برجسته‌تر است؟ اگر بله، باید درباره چرایی آنها سوال کنیم و با خودمان صادق باشیم. کسب‌وکارها همچنین باید درباره تفاوت حقوق زنان و مردان شفاف‌تر باشد و میزان پرداختی‌ها در بخش‌های مختلف سازمان‌ها را بررسی کنند. شکاف پرداختی براساس جنسیت افراد، بسیار واقعی و بسیار مشکل‌ساز است. گزارشی از مجلس عوام انگلستان که در نوامبر سال گذشته منتشر شد، نشان داد که میانه حقوق کارکنان زن بریتانیا ۵/ ۱۵درصد کمتر از مردان است. در سال ۲۰۱۹ نیز گزارش شده بود که زنان به ازای هر یک پوند درآمد مردان هم‌رتبه خود، تنها ۸۳/ ۰پوند دریافت می‌کنند. ادامه چنین وضعیتی در سال ۲۰۲۱ قابل‌قبول نیست. کارکنان مشکلات و اهداف شخصی بسیاری مانند تشکیل خانواده، خرید خانه و فرزندآوری دارند. می‌توان مدت‌ها درباره برابری جنسیتی صحبت کرد اما این ایده‌ها و نظرات را باید در عمل نشان داد.
شما شاهد کسب‌وکارهایی بوده‌اید که به سمت ایجاد چنین تغییراتی پیش رفته باشند؟
قطعا بسیاری از کسب‌وکارها و سازمان‌ها پیشگام چنین تغییری بوده‌اند و هنوز بسیاری از همتایان آنها به‌دلایلی از قافله عقب مانده‌اند. به عنوان مثال، تیم مدیریت شرکت لوسید بر حمایت‌ها و ایجاد فرصت‌های برابر در تمام سطوح شرکت، فارغ از سوابق، قومیت، نژاد، مذهب یا جنسیت تمرکز کرده است. من هم در دوران فعالیتم در شرکت، تلاش کرده‌ام که توازنی واقعی در تیم خود ایجاد کنم و اطمینان یابم نوع استخدام، قدردانی و پاداش‌ها منصفانه است.
چنین تغییری در سطح جهان باید ایجاد شود. شرکت‌ها باید امکان مشارکت تمام افراد و ایده‌ها را در تصمیم‌گیری‌هایشان فراهم سازند تا بتوانند به تصمیم‌هایی جامع‌تر و خلاقانه‌تر دست یابند. زمانی‌که قصد افزایش برابری، تنوع و شمول کارکنان را داریم، باید به دغدغه‌های فردی آنها هم توجه کنیم و اجازه دهیم با ذهنی بدون دغدغه در محیط کار به ارائه بهترین عملکرد خود مشغول شوند. به عنوان مثال شرکت ما برنامه‌ای برای حمایت از والدین جدید دارد. زمانی‌که آنها به‌تازگی می‌خواهند به محیط کار خود بازگردند، به‌دلیل افزایش دغدغه‌های زندگی شخصی‌شان، با کاهش ساعات کاری و انعطاف‌پذیری در نوع کار و محیط از آنها استقبال می‌کنیم. آنها می‌توانند به‌تدریج و با روند متناسب با شرایط خود به برنامه تمام‌وقت بازگردند.
به عنوان سوال آخر، چه توصیه‌هایی برای زنانی که به‌دنبال دستاوردهای شغلی هستند، دارید؟ (فارغ از حوزه‌های فعالیت و صنایع‌شان).
از صدای خود نهراسید. صحبت کنید و مرتکب اشتباه شوید، اما اجازه ندهید که بعدا به خاطر ابراز عقیده نکردن، پشیمان شوید. از نشان‌دادن شکنندگی‌های خود نهراسید. شکنندگی‌ها نشانه انسان بودن ما هستند و مدیریت یا رهبری سازمانی ارتباطی با قدرتمند بودن ندارد. همین‌طور از شکست نهراسید. شکست‌ها بخش ذاتی موفقیت هستند و درس‌هایی به انسان می‌دهند که به روشی دیگر قابل کسب نبوده است. توانمندی‌ها و نقاط قوت خود را به خوبی درک کنید و شیوه بهره‌گیری از آنها را بیاموزید. طی مسیر شغلی خود انطباق با شرایط و تغییر رویه‌هایتان را نیاز دارید، اما خودآگاهی لازمه پیشرفت سریع است. در نهایت، افرادی حمایت‌گر در محیط کار خود پیدا کنید. آنها می‌توانند راهنما، حامی و مشوق‌های خوبی باشند و شما را برای رسیدن به پتانسیل‌هایتان به چالش بکشند. به‌طور متقابل، از دیگران حمایت کنید و اجازه ندهید نابرابری‌ها و پیش‌داوری‌ها به آنها آسیب بزنند. برای ایجاد تغییرات واقعی و پایدار، نیاز به مشارکت افراد فراوانی است اما به یاد داشته باشید که شما آن تغییر هستید.
