بخش پایانی
یک خروج به موقع برای یک شروع ارزشمند
۱- پیش از شروع آن
۲- پس از شروع آن
توقف پیش از شروع کسب‌و‌کار: وقتی روی برنامه کسب‌و‌کارتان کار می‌کنید و آماده‌سازی‌های دیگر را انجام می‌دهید، یکی از این سه مورد می‌تواند اتفاق بیفتد: ۱) تصمیم می‌گیرید که ایده شما قابل‌دوام است. ۲) تصمیم می‌گیرید که این ایده قابل‌دوام نیست. ۳) تصمیم می‌گیرید که این ایده برای فرد دیگری امیدبخش به نظر می‌رسد.
ابتدا، ممکن است تصمیم بگیرید که ایده شما قابل‌دوام است؛ بنابراین اهداف درستی را ایجاد کرده‌اید و پیش‌زمینه و نگرش لازم برای تبدیل آن را به موفقیت دارید.
دوما، ممکن است دریابید که ایده شما منجر به یک کسب‌و‌کار پایدار نخواهد شد؛ بنابراین تصمیم می‌گیرید آن را شروع نکنید. حتی اگر فعالیت اقتصادی مذکور منطق اقتصادی داشته باشد اما درمی‌یابید که علاقه‌ای به آن ندارید و باید آن را رها کنید. این تصمیم بسیار دشوار است؛ به‌خصوص اگر زمان و تلاش قابل‌توجهی را برای برنامه‌ریزی این فعالیت اقتصادی صرف کرده باشید. اما ادامه پیگیری یک پروژه صرفا از روی غرور یا بی‌حوصلگی و ایجاد هزینه‌های غیرقابل‌بازگشت، یکی از بزرگ‌ترین اشتباهاتی است که می‌توانید مرتکب شوید.
سوما، ممکن است دریابید که این ایده امیدبخش به نظر می‌رسد، اما برای شخص دیگری مناسب است. این نکته مهم را به یاد داشته باشید که این ارزیابی‌ها را صادقانه انجام دهید؛ چرا که پیامدهای انجام ندادن آنها می‌تواند طاقت‌فرسا باشد. اگر یک پروژه نسنجیده را برعهده بگیرید، به احتمال زیاد به ورشکستگی خواهد انجامید. مخترعان هر دو شرکت Monopoly و Scrabble فرصت شروع فعالیت‌های اقتصادی‌شان را برای تولید و فروش بازی‌هایشان داشتند اما هر دو این طور انتخاب کردند که مجوز ایده خود را به یک شرکت موجود با منابع و تجربه کافی بدهند تا منجر به موفقیت بیشتری شود. در نتیجه، هر دو مرد بسیار ثروتمند شدند.
خروج پس از شروع: تشخیص اینکه چه زمانی از یک کسب‌و‌کار دست بکشیم بسیار مهم است. اگر فعالیت اقتصادی شما تنها سودآوری نسبتا کمی دارد، باید از خودتان بپرسید: چقدر دیگر فعالیت اقتصادی‌ام را ادامه می‌دهم؟ گاهی اگر فرصت‌های دیگر مانند یک پیشنهاد شغلی یا یک ایده جدید کسب‌و‌کار ظهور کنند، پاسخ به این سوال نسبتا آسان خواهد بود. به عبارت دیگر، اگر فعالیت اقتصادی فعلی شما بیشتر اهداف زندگی‌تان را برآورده می‌کند، این تصمیم دشوارتر خواهد بود. در اکثر موقعیت‌ها، آنچه تعیین می‌کند آیا فعالیت اقتصادی شما باید تعطیل شود یا خیر، یک انتخاب شخصی است. به‌عنوان مثال، اگر فعالیت اقتصادی شما سودی ایجاد می‌کند که پایین‌تر از آستانه‌ای است که تعیین کرده‌اید، پس باید فروخته شود یا به آن خاتمه داده شود. اگر سرمایه‌گذار داشته باشید، این کار سخت‌تر خواهد بود. باید مذاکره‌های مداوم با سرمایه‌گذاران در مورد آینده شرکت صورت گیرد.
حتی اگر شرکت شما به شدت سودآور باشد، در صورت مشاهده یک فاجعه به شکل تغییرات نامطلوب در مقررات دولتی، تکنولوژی یا ذائقه مصرف‌کننده، ممکن است نیاز به در نظر گرفتن خروج از کسب‌و‌کار داشته باشید. گرفتن این تصمیم دشوار است، اما اگر بتوانید به موقع این تصمیم را بگیرید، به‌طور قابل‌توجهی احتمال داشتن یک شانس دوم را در یافتن یک کسب‌و‌کار پایدار افزایش خواهید داد. در نهایت، اگر هر دو صورت سود و زیان و ترازنامه شما نامساعد به نظر می‌رسد، به این معنا نیست که شرکت شما در حال شکست است. فعالیت‌های اقتصادی اغلب در مراحل اولیه خود دوران تاریک دارند. ممکن است یک زیان تنها به این معنا باشد که ایده شما هنوز جا نیفتاده است یا اینکه پیش‌بینی‌های شما دقیق نبوده است و نیاز به ایجاد تغییرات برای مدل کسب‌و‌کارتان دارید. در این مورد نیاز به پرسیدن دو سوال مهم دارید:
۱- آیا تغییرات می‌توانند ایجاد شوند؟
۲- آیا این تغییرات به افزایش قابل‌توجهی در عملکرد می‌انجامد؟
اگر بتوانید به‌طور مطمئن به هر کدام از این سوالات پاسخ مثبت بدهید، آنگاه می‌توانید فعالیت اقتصادی خود را به‌عنوان فعالیتی بالقوه تعریف کنید. اما اگر پس از ایجاد تغییرات، ضررهای مالی ادامه یابند، آنگاه باید بپرسید که: چه مقدار پول می‌خواهم از دست دهم؟ اگر فعالیت اقتصادی شما شروع می‌شود تا تنها پول نقد از منابع مالی شخصی شما بیرون بکشد، پس موقع آن است که به‌طور جدی به تعطیلی آن فکر کنید، هر چه زمان انتظار شما طولانی‌تر شود، منابع کمتری را نجات خواهید داد. برای محافظت از خودتان در برابر از دست دادن پول زیاد، «حد پایین» را از همان شروع کار تعیین کنید. این مقدار باید میزانی باشد که می‌توانید بدون قرار دادن خودتان و خانواده‌تان در معرض مشکلات مالی از دست بدهید و توانایی شما برای تلاش دوباره در آینده را تهدید نکند. متاسفانه، وقتی ارزش کسب‌و‌کارها کم می‌شود، تعداد بسیار زیادی از کارآفرینان در حالت انکار باقی می‌مانند. آنها از قبول یا تایید اینکه کسب‌و‌کارشان در حال شکست است امتناع می‌کنند؛ آنها به خودشان می‌قبولانند که هر روز جدید متفاوت خواهد بود. اما اغلب اوقات، هر روز جدید آنچه این کارآفرینان به جد برای آن کار کرده‌اند و ناامیدانه به آن امید بسته‌اند را در پی نخواهد داشت و به این ترتیب آنها دچار افسردگی می‌شوند. پس با یک خروج به موقع، منابع و تلاش‌های ارزشمند را برای شروعی دیگر حفظ کنید.
ارسال نظر