نوشتن از صبح تا شام

جویس کارول اوتس، نویسنده آمریکایی به پرکاری معروف است. اوتس بیش از ۵۰ رمان و ۳۶ مجموعه داستان همراه با ده‌ها مجلد شعر و مقاله و نمایش‌نامه منتشر کرده است. معمولا از هشت و هشت و نیم صبح تا ساعت یک ظهر می‌نویسد، بعد ناهار می‌خورد و به خودش استراحتی می‌دهد و مجددا کار را از چهار تا زمان شام در حوالی ساعت هفت ادامه می‌دهد. گاهی نوشتن را بعد از شام هم پی می‌گیرد اما معمولا شب‌ها بیشتر مطالعه می‌کند.

اوتس در مورد ساعات سپری شده پشت میزش اشاره می‌کند که میزان تولیداتش چندان هم قابل توجه نیست. او به خبرنگاری می‌گوید: «من می‌نویسم و می‌نویسم و می‌نویسم و حتی اگر از کل کار آن روزم فقط یک صفحه را نگه دارم بالاخره این صفحات کم‌کم روی هم جمع می‌شوند. در نتیجه من با گذشت سال‌ها به پرکاری مشهور شده‌ام؛ ولی حقیقت این است که من فقط با آنهایی مقایسه شده‌ام که به حد کافی سخت و طولانی کار نکرده‌اند!»

البته به این معنا نیست که اوتس همیشه کار کردن را ساده یا مطبوع می‌بیند. خودش می‌گوید که به خصوص هفته‌های آغازین یک رمان جدید سخت و باعث تضعیف روحیه‌اند: «تمام کردن پیش‌نویس اول مثل هل‌دادن یک دانه بادام زمینی با بینی روی یک زمین کثیف است!»