در این گزارش که توسط معاونت بررسی‌های اقتصادی اتاق تهران منتشر شده است، در مورد ترس از سرزنش «اگر من حادثه را گزارش دهم، تنبیه می‌شوم»، آمده است: هنگامی که حوادث گزارش نمی‌شوند، مدیران و کارکنان فرصت یادگیری از اشتباه و حوادث کم‌خطر را از دست می‌دهند. دو رویکرد مانع از درک اشتباه نسبت به این موضوع می‌شود. اولا؛ درگیر کردن نیروی کار در تعیین نحوه برخورد با تخلفات می‌تواند به کارمندان کمک کند تا مجازات‌ها را درک کنند. ثانیا؛ ایجاد محیطی که کارمندان بتوانند بلافاصله رفتارهای ایمن را تشخیص داده و حوادث و ناهماهنگی‌ها را گزارش دهند. این محیط افراد را تشویق می‌کند که نه‌تنها در مورد اقدامات غیرایمن بلکه در مورد رفتارهای مطلوب نیز صحبت کنند. همچنین در مورد ناتوان‌سازی؛ «ایمنی، وظیفه شخص دیگری است» به این موضوعات اشاره شده است: به منظور افزایش توانمندسازی کارکنان، سازمان‌ها می‌توانند از «ایمنی مدیریت شده» به‌جای «ایمنی تنظیم‌شده» استفاده کنند. به این معنا که در مواردی که انطباق دقیقی در قوانین ایمنی برای اطمینان از وجود ایمنی یا ایجاد خطر نباشد، مدیریت می‌تواند به قضاوت کارمندان خود اعتماد کند. این روش غالبا برای محیط‌های صنعتی اهمیت دارد. همچنین برای غلبه بر ناتوانی، رهبران باید به تیم‌های حفظ ایمنی، بازخوردهای مثبت ارائه دهند. سومین درک اشتباه معاوضه ایمنی و بهره‌وری «ایمنی به معنی بهره‌وری پایین» است. ایمنی و بهره‌وری اغلب به‌عنوان دو عامل مخالف هم شناخته می‌شوند. یکی از راه‌ها برای مبارزه با این مساله، ایجاد استانداردهای شفاف ایمنی است که ضمن در نظر گرفتن فرآیندهای فعلی، الزامات بهره‌وری و امنیت را نیز یکپارچه کند. زمانی که این فرآیندهای متقابل، یکپارچه نشوند، ممکن است کارکنان حین کار نتوانند شرایط ناسازگار را به خوبی مدیریت کنند. علاوه بر این، شکست در ادغام عناصر ایمنی و بهره‌وری می‌تواند به روابط متقابل و عملکرد سازمان آسیب برساند. درک اشتباه چهارم از ایمنی در محیط کار، اعتقاد به سرنوشت «آسیب‌ها بخشی از کار هستند» است. بسیاری از مدیران کارخانه‌ها بر این باورند که امکان ایمن‌سازی به‌صورت صددرصد وجود ندارد و خطر بخشی از کار است. بسیاری از آنها، آسیب‌های نیروی کار را گزارش نمی‌کنند. در واقع، تحمل خطر به معنای اعتقاد فراگیر به این موضوع است که برخی خطرات را نمی‌توان کاهش داد. مدیران باید تلاش کنند احتمال خطر را در کارخانه به صفر برسانند. خشنودی از خود «تغییر فرهنگی زمان‌بر است»، پنجمین درک اشتباه نسبت به ایمنی در محیط کار است. بسیاری از مدیران تصور می‌کنند برای تغییر فرهنگ، سال‌ها زمان لازم است. حتی مدیرانی که تغییراتی نیز ایجاد کرده‌اند، انتظارات پایینی نسبت به سرعت پیشرفت دارند.