ضرر غذاهای فوق فرآوری‌شده بی‌‌‌نهایت است
نتایج حاکی از آن است که ایمی نزدیک به یک کیلوگرم وزن اضافه کرد و از وزن نانسی کم شد. سطح قند خون ایمی نیز بدتر شد و سطح چربی خون او یعنی لیپیدها، افزایش یافت. این یک مطالعه کوتاه‌مدت فقط بر روی یک مجموعه از دوقلوها بود، اما نتایج آن ترسی فزاینده را در میان برخی از دانشمندان در مورد تاثیر احتمالی غذاهای به اصطلاح فوق فرآوری‌شده بر سلامت ما نشان می‌دهد.
پروفسور تیم اسپکتور، استاد اپیدمیولوژی در کینگز کالج لندن است که روند بیماری‌ها را مطالعه می‌کند و بر این آزمایش نظارت می‌کند. او اظهار کرد: در دهه گذشته، شواهد به تدریج در حال افزایش است که نشان می‌دهد مواد غذایی فوق‌‌‌فرآوری‌‌‌شده به گونه‌‌‌ای برای ما مضر هستند که فکرش را نمی‌‌‌کردیم. ما در مورد انواع مختلفی از سرطان‌ها، بیماری‌های قلبی، سکته مغزی و زوال عقل صحبت می‌کنیم. مطالعه روی ۲۰۰هزار بزرگسال بریتانیایی نشان داد که مصرف بیشتر غذاهای فوق فرآوری‌شده ممکن است به طور کلی با افزایش خطر ابتلا به سرطان و به‌ویژه سرطان تخمدان و مغز مرتبط باشد.
از ماه گذشته، سازمان بهداشت جهانی (WHO) با اشاره به خطرات بالقوه سلامتی، نسبت به استفاده طولانی‌مدت از شیرین‌کننده‌های مصنوعی هشدار می‌دهد. این هشدار به دنبال ده‌ها مطالعه است که افزایش مصرف غذاهای فوق فرآوری‌شده (UPF) را با افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های جدی مرتبط می‌کند. اما اثبات اینکه آیا مواد تشکیل‌دهنده خاصی باعث آسیب به انسان می‌شود، می‌تواند چالش‌برانگیز باشد. طیف وسیعی از عوامل دیگر در سبک زندگی ما وجود دارد که می‌تواند باعث ایجاد این بیماری‌ها شود، که از آن جمله می‌توان به ورزش نکردن، سیگار کشیدن یا رژیمهای غذایی حاوی قند اشاره کرد.
اولین تحقیقات در مورد نسبت مرگ و میر به مصرف مواد غذایی فوق فرآوری‌شده در فرانسه در دانشگاه سوربن پاریس، به عنوان بخشی از مطالعه جاری در مورد عادات غذایی ۱۷۴هزار نفر آغاز شد. دکتر ماتیلد توویه که سرپرست این مطالعه است، توضیح می‌دهد: ما سوابق غذایی ۲۴ ساعته داریم که طی آن افراد مورد مطالعه همه غذاها و نوشیدنی‌‌‌هایی را که می‌‌‌خورند به ما گزارش می‌دهند. او در این تحقیقات در حال انجام، قبلا نتایجی را منتشر کرده است که نشان می‌دهد UPF ممکن است باعث افزایش سرطان شود.
امولسیفایرها
اخیرا، محققان به بررسی تاثیر یک ماده خاص با نام امولسیفایرها پرداخته‌اند که به عنوان چسب در غذاهای فوق فرآوری‌شده عمل می‌کنند تا همه چیز را کنار هم نگه دارند. امولسیفایرها آب حیات برای صنایع غذایی هستند، آنها ظاهر و بافت غذا را بهبود می‌بخشند و به افزایش ماندگاری مواد غذایی کمتر فرآوری‌شده کمک می‌کنند. آنها همه جا هستند، در سس مایونز، شکلات، کره بادام زمینی و محصولات گوشتی. اگر غذا می‌خورید، احتمالا امولسیفایرها را به عنوان بخشی از رژیم غذایی خود مصرف می‌کنید. دکتر توویه میگوید: ما ارتباط قابل‌توجهی بین مصرف امولسیفایر و افزایش خطر ابتلا به سرطان به طور کلی و سرطان سینه به طور مشخص و همچنین با بیماری‌های قلبی عروقی مشاهده کردیم. این به آن معناست که الگویی بین مصرف مواد غذایی فوق فرآوری‌شده و خطر بیماری مشاهده شده، اما تحقیقات بیشتری لازم است.
با وجود شواهد رو به رشد، آژانس استانداردهای غذایی بریتانیا (FSA) که بر صنعت غذا در انگلیس، ولز و ایرلند شمالی نظارت می‌کند، هنوز هیچ مقرراتی برای محدود کردن امولسیفایرها صادر نکرده است. به گفته این سازمان، هیچ مدرکی به واسطه این تحقیق یا موارد دیگر در مورد امولسیفایر خاصی که تصور می‌شود برای سلامتی خطرآفرین باشد به ما ارائه نشده است. اما FSA گفت که قصد دارد یک رایزنی عمومی بین شرکت‌های موادغذایی در این خصوص برگزار کند.
پروفسور نستله، کارشناس سیاست غذایی میگوید: شرکت‌های مواد غذایی، موسسات بهداشت عمومی نیستند. وظیفه آنها فروش محصولات خود است. او گفت که صنعت غذا همواره متهم به سرمایه‌گذاری برروی تحقیقات، حمایت مالی از کارشناسان و تحقیر مطالعات موجود برای جلوگیری از مقررات است. موسسه بین‌المللی علوم زیستی(ILSI) نهادی است که از برخی از بزرگ‌ترین شرکت‌های مواد غذایی جهان کمک مالی دریافت می‌کند. این سازمان میگوید که ماموریتش ارائه علمی است که سلامت انسان را بهبود می‌‌‌بخشد، اما قبلا مطالعاتی را در سطح جهانی منتشر کرده است که مقررات و راهنمایی‌‌‌های عمومی در مورد رژیمهای غذایی سالم را تضعیف می‌کند. در سال ۲۰۱۲، آژانس ایمنی غذای اروپا چنان نگران تضاد منافع احتمالی بود که اصرار داشت هر کسی که با ILSI مرتبط است یا باید از این موسسه استعفا دهد یا آژانس را ترک کند.
یکی از بحث‌برانگیزترین افزودنی‌ها در موادغذایی فوق فرآوری‌شده شیرین‌کننده آسپارتام است که ۲۰۰ برابر شیرین‌تر از شکر، به عنوان یک جایگزین عالی کم‌کالری معرفی شده است. در دو دهه گذشته سوالاتی در مورد آسیب احتمالی آن وجود داشته است. سپس، ماه گذشته، سازمان جهانی بهداشت گفت، اگرچه شواهد قطعی نیست، اما نگران این موضوع است که استفاده طولانی‌مدت از شیرین‌کننده‌هایی مانند آسپارتام ممکن است خطر دیابت نوع ۲ و بیماری‌های قلبی و مرگ‌ومیر را افزایش دهد.
در سال ۲۰۱۳، سازمان ایمنی غذای اروپا(EFSA) پس از بررسی تمام شواهد موجود تصمیم گرفت که آسپارتام را بی‌خطر اعلام کند و آژانس استانداردهای غذایی بریتانیا این موضع را پذیرفت. شش سال بعد، پروفسور اریک میلستون، استاد بازنشسته سیاست علمی در دانشگاه ساسکس، تصمیم گرفت همان شواهدی را که توسط EFSA در نظر گرفته شده است، بررسی کند تا ببیند چه کسی بودجه مطالعات مختلف در این رابطه را تامین کرده است. او کشف کرد که ۹۰درصد از مطالعاتی که در دفاع از شیرین‌کننده‌ها صورت پذیرفته توسط شرکت‌های بزرگ شیمیایی که آسپارتام را تولید کرده و می‌فروشند، تامین مالی شده است و اینکه تمام مطالعاتی که نشان می‌دهد آسپارتام ممکن است باعث آسیب شود، توسط منابع غیرتجاری و مستقل تامین شده است.
