بزرگ‌ترین چالش شرکت پپسیکو در سال‌های اخیر
جذب میلیون‌ها کشاورز برای کشاورزی احیایی
شرکت PepsiCo به موارد زیادی معروف است که نوشابه، تبلیغات مسابقه سالانه فوتبال آمریکایی سوپر بول، رقابت چند دهه‌ای آن با شرکت کوکاکولا، فقط چند مورد از آن هستند. اکنون این شرکت با ارزش ۲۳۵ میلیارد دلاری چالشی با ابعاد متفاوت در دستان خود دارد. در اقدامی چشم‌نواز، غول مواد غذایی و نوشیدنی ایالات متحده در سال گذشته متعهد شد تا پایان دهه «کشاورزی احیاکننده» را در ۷ میلیون هکتار، برابر با کل ردپای کشاورزی خود گسترش دهد و ۱۰۰ درصد مواد اولیه کلیدی خود را به‌طور پایدار تامین کند. استراتژی پپسی کو پوزیتیو (یا pep+) در استراتژی آب و هوایی پپسی یک برنامه مرکزی است، یکی از نخستین شرکت‌هایی که در سال ۲۰۱۶ یک هدف مبتنی بر علم تعیین کرد. جیم اندرو، رئیس سابق استراتژی شرکت و از سپتامبر ۲۰۲۰، مدیر ارشد پایداری آن، وظیفه اجرای این تعهد را در ۸ سال بر عهده دارد. اندرو، مشاور مدیریت سابق می‌گوید: این یک برنامه CSR (مسوولیت اجتماعی شرکتی) نیست. این یک تحول اساسی و اصلی در تجارت کاری است که ما انجام می‌دهیم.
نوشابه‌های پپسی ممکن است نام‌های شناخته‌شده‌ای داشته باشند، اما این شرکت بیش از نیمی (حدود ۵۵ درصد) از درآمد خود را از مجموعه گسترده برندهای غذایی خود مانند چیتوز، واکرز، دوریتوز و دیگر برندها در ۳۰ کشور به دست می‌آورد. رویکرد احیایی در صنعت کشاورزی نوید ایجاد انعطاف‌پذیری بیشتر در کسب‌و‌کار مواد غذایی پپسیکو را می‌دهد، اما تنها در صورتی که در مقیاس وسیع ارائه شود. اینکه آیا چنین چیزی امکان‌پذیر است یا خیر، به دور از قطعیت است. بنابراین آیا اندرو نگران است که شرکت ۹۵ درصد از هدف خود به دور باشد؟ به نظر نمی‌رسد. او می‌گوید: جامعه کشاورزی در ابتدا به آرامی به سمت اهداف آب و هوایی پیش می‌‌رفت، اما این بخشی است که به وضوح در طول زمان شتاب می‌گیرد. برای تسریع این روند افزایشی، این شرکت شبکه‌ای از ۷۲ «مزرعه آزمایشی» را در سراسر جهان ایجاد کرده است. مفهوم اصلی این اقدام ساده است، کشاورزان محلی از این مزارع بازدید می‌کنند تا از نزدیک ببینند کشاورزی احیایی چگونه کار می‌کند، الهام بگیرند و به موقع به خانه‌های خود بازگردند و همین کار را انجام دهند.
البته، در عمل، دور شدن از کشاورزی فشرده و وابسته به سوخت‌های فسیلی پیچیده‌‌تر است. این یکی از دلایلی است که پپسی همچنین آموزش مستقیم کشاورزان را از طریق شبکه‌ای از اتحاد با شرکای متخصص ارائه می‌دهد. اندرو به یکی از این برنامه‌ها برای کشاورزان زن در هند اشاره می‌کند. این دوره که با مشارکت آژانس توسعه ایالات متحده USAID ارائه می‌شود، مهارت‌های کشاورزی را ارائه می‌دهد که «واقعا خرد و عملی» هستند، اما نویدبخش «تاثیرات بزرگ» هستند. او اصرار دارد که این رویکرد کارساز است. برای مثال، کشاورزانی که در پروژه‌های مختلف پپسیکو در هند شرکت می‌کنند، شاهد بهبود متوسط عملکرد تقریبا ۷ درصدی، همراه با افزایش درآمد کشاورزان به میزان ۵۵دلار در هر هکتار بودند.
این افزایش درآمد بسیار مهم است. کشاورزان، همان‌طور که اندرو تصدیق می‌کند، «ریسک‌گریز» هستند. به عنوان صنعتی که در طول نسل‌ها آموزش دیده است، ایجاد تغییر در آن به سختی صورت می‌پذیرد. تغییر بدون منطق اقتصادی آشکار، هنوز سخت است. به گفته اندرو کشاورزان افراد تجاری هستند، از این طریق امرار معاش می‌کنند و اگر روشی برای آنها کارساز نباشد، با آن ارتباط برقرار نمی‌کنند و آنها تغییر نخواهند کرد. پپسیکو همچنین در تلاش است تا این پیشنهاد را برای آنها شیرین کند، بنابراین با وام‌ها و کمک‌های مالی به کشاورزان کمک می‌کند تا برخی از هزینه‌های اولیه مربوط به انتقال به رویکرد احیاکننده را پوشش دهد.
به هر حال، پپسیکو نمی‌تواند زنجیره تامین خود را در برابر شوک‌های آب و هوایی و تنوع زیستی ضدضربه کند. تا زمانی که صنعت کشاورزی جهانی در حال تولید گازهای گلخانه‌‌ای است و محصولات خود را با کمک مواد شیمیایی تولید می‌کند، در معرض خطر باقی خواهد ماند. اندرو اصرار دارد که پپسیکو نسبت به این واقعیت کور نیست. او به تصمیم پپسی برای پیوستن به تلاش‌‌های شرکت کالاهای مصرفی انگلیسی-هلندی یونیلور برای از بین بردن خطر تغییر کشاورزی احیایی توسط کشاورزان آیووا، با مشارکت کشاورزان این ایالت، کارگیل و ADM اشاره می‌کند.
این گروه تاکنون توانسته است از بیش از ۶۰۰ کشاورز در کاشت محصولات پوششی در حدود ۲۵۰ هزار هکتار در سراسر این ایالت حمایت کند. به گفته یکی از حامیان کشاورزی پایدار تحت رهبری هلدینگ تجاری Field to Market، چنین همکاری غیرمعمول است. در این ماه پپسی یک همکاری تجاری استراتژیک با ADM برای گسترش کشاورزی احیایی در سراسر زنجیره تامین مشترک خود در آمریکای شمالی اعلام کرد و هدف آن رسیدن به ۲ میلیون هکتار تا سال ۲۰۳۰ است. به‌طور مشابه، پپسیکو به دنبال حمایت از شتاب بخشیدن به استارت‌آپ‌های هوشمند در زمینه آب و هوا است. در اینجا به مشارکت نزدیک پپسی با شرکت‌های فناوری نوآور مانند یک شرکت متخصص CCm زباله به کود مستقر در بریتانیا و مبتکر آبیاری N-Drip، اشاره شده است.
با این حال، اگر تعهدات PepsiCo در زمینه کشاورزی احیاکننده عملی شود، در بخش عرضه نیز نیاز به ابتکار و تحول احساس می‌شود. با این اوصاف، اندرو درباره اینکه چگونه پپسی ممکن است از بودجه بازاریابی خود (که با تخمین ۵ /۳ میلیارد دلار یکی از بیشترین‌ها در جهان است) برای حمایت از حرکت به سمت کشاورزی احیایی خود استفاده کند، صمیمانه صحبت می‌کند. معرفی یک کد QR توسط Frito-Lay روی بسته‌‌بندی چیپس Lay در چند بازار آزمایشی، نشانه‌‌ای از جهت‌گیری بالقوه این روند است. اندرو توضیح می‌دهد که در شرایط جدید مصرفکنندگان می‌توانند برای جزئیات مربوط به مکان و نحوه ساخت مواد تشکیل‌دهنده محصول به کد دسترسی پیدا کنند. او می‌افزاید: این اقدام نشان‌دهنده پاسخی به خواسته‌های رو به رشد مصرفکنندگان است و دیگر آنها احساس «قطع ارتباط» با غذایشان نخواهند داشت.
