مانعزدایی از تولید روغن نباتی
حقیقت این است که حمایت از تولید به عنوان یکی از راهکارهای دستیابی به رشد پایدار اقتصادی در ادبیات مکاتب و صاحبنظران مختلف اقتصادی، چشمنوازی میکند و ضرورتا دستیابی به توسعه اقتصادی و ایجاد ثبات در بازار، بدون در نظر داشتن این مفهوم به بیراهه منتهی خواهد شد.
ساختار تولید کشور در سالهای گذشته بهگونهای شکل گرفته که بخش بزرگی از مواد اولیه و کالاهای واسطهای و سرمایهای مورد نیاز بنگاههای تولیدی، از طریق واردات تامین میشود. بنابراین یکی از الزامات توسعه تولید کشور، پشتیبانی و تامین مواد اولیه، کالاهای واسطهای و کالاهای سرمایهای مورد نیاز خطوط تولید در کشور است که البته در بلندمدت، باید بهگونهای برنامهریزی کرد که اقلام گلوگاهی مورد نیاز بنگاههای تولیدی، تا حد امکان در داخل کشور و با استفاده از ظرفیتهای داخلی تولید و تامین شود. از همین رو صنعت روغن نباتی به دلیل وابستگی حدود 85 درصدی به واردات مواد اولیه و ارز، پس از تحریمهای ظالمانه آمریکا روزهای سخت و پرفراز و نشیبی را پشت سر گذاشت. به طوری که در 6 ماه دوم سال 1399 کمبود روغن و همچنین افزایش تقاضا باعث برهم خوردن نظم و ثبات در بازار روغن نباتی شد.
هر چند بررسی آمارهای موجود نشان میدهد کارخانههای روغن نباتی طی سال 1399 با تولید حدود یک میلیون و 865 هزار تن انواع روغن نباتی و افزایش تولید در فصل زمستان در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته، توانستهاند کارنامه قابلقبولی از خود بر جای بگذارند. اما موانع موجود در زمینه تولید و تامین به موقع مواد اولیه از یک طرف و همچنین انتشار اخبار و شایعات در فضای کشور و تحریک متقاضیان روغن از طرف دیگر، باعث شده تا در سال جاری نیز بهرغم فروکش کردن نسبی عطش خریداران، همچنان ثبات شکنندهای را در بازار روغن نباتی شاهد باشیم.
در همین راستا رفع موانعی که در پیشروی تولیدکنندگان صنعت روغن نباتی قرار دارد، بسیار با اهمیت است. به نحوی که کاهش موانع نرمافزاری و سختافزاری پیشروی بنگاههای تولیدی و تسهیل روابط میان دولت و بخش خصوصی میتواند به تحکیم بازار کمک کند.
ناهماهنگی و اتخاذ سیاستهای چندگانه ارزی از سوی سیاستگذاران اقتصادی در دولت و مجلس، جابهجایی چندباره مدیریت کالاهای اساسی بین وزارتخانههای صنعت، معدن و تجارت و جهاد کشاورزی و فشارهای بینالمللی ناشی از تحریمهای ظالمانه باعث شده تا فعالان صنعت روغن نباتی که سال سخت و پرتنشی را پشت سر گذاشتهاند با درایت بیشتری در مسیر تولید گام بردارند؛ چرا که ادامه روند موجود در کنار تغییر دولت در نیمه سال کار را برای دستاندرکاران سختتر از گذشته خواهد کرد.
به نظر میرسد در سال «تولید، پشتیبانی و مانعزداییها» با بازنگری در برخی سیاستهای مقطعی و سلیقهای و ایجاد ثبات و تعیین یک رویه واحد، در کنار بهرهگیری از توان بخش خصوصی بتوان مسیر پر پیچ و خم واردات کالاهای اساسی را طی کرد و تنظیم بازار کشور را به نحو مطلوبی مدیریت کرد تا شاهد کوچکترین خللی در زمینه تامین مایحتاج سفرههای مردم نباشیم.