خوشبختانه، نوآوری‌‌‌ها در هر دوی این زمینه‌‌‌ها باعث ایجاد تغییرات هیجان‌‌‌انگیز در فضای بازیافت شده است.در اینجا در مورد آخرین روندهای بازیافت، از جمله مواد، روش‌‌‌ها و فناوری‌‌‌های بازیافت جدید صحبت می‌‌‌کنیم.

۱- مواد بازیافتی جدید

برخی از رایج‌‌‌ترین نوآوری‌‌‌ها در فناوری بازیافت در دسته مواد بازیافتی جدید قرار می‌‌‌گیرند. در واقع، مواد بازیافتی جدید روز‌‌‌به‌‌‌روز در ساختار روزمره جامعه رایج‌‌‌تر می‌‌‌شوند. به عنوان مثال:

آجرهای بازیافتی

آجرهای اقتصادی راه‌‌‌حلی نوآورانه هستند که زباله‌‌‌های پلاستیکی را برای استفاده به عنوان بلوک‌‌‌های ساختمانی قوی و همه‌‌‌کاره تغییر کاربری می‌‌‌دهد. در بسیاری از موارد، آجرهای بازیافتی از بطری‌‌‌های پلاستیکی ترکیب‌‌‌شده با سایر پلاستیک‌های بازیافتی تشکیل می‌‌‌شوند. این ماده جدید نه تنها مزایای زیست‌‌‌محیطی دارد، بلکه به دلیل خواص پلاستیک، درجه بالایی از عایق را به مهندسان ساختمان ارائه می‌‌‌دهد. آجرهای سازگار با محیط‌زیست نه تنها جایگزینی سازگار با محیط‌زیست برای مصالح ساختمانی سنتی هستند، بلکه زباله‌‌‌های پلاستیکی را که در غیر‌این صورت به محل دفن زباله فرستاده می‌‌‌شوند نیز منحرف می‌‌‌کنند.

چاپ مبلمان سه بعدی

افزایش فناوری چاپ سه‌بعدی فرصت‌‌‌های هیجان‌‌‌انگیزی را برای مبلمان سازگار با محیط‌زیست ایجاد می‌‌‌کند. مبلمان، وسایل تزئینی و تاسیسات هنری همگی با استفاده از پرینت سه بعدی قابل تولید هستند. این نوآوری تقاضا برای مواد خام را کاهش می‌‌‌دهد و جایگزینی سازگار با محیط‌زیست برای روش‌‌‌های تولید سنتی ارائه می‌‌‌دهد.

جاده‌‌‌های پلاستیکی

راه‌‌‌سازی سنتی پرهزینه است و از حجم زیادی از مواد اولیه استفاده می‌‌‌کند. در عوض، جاده‌‌‌های پلاستیکی زباله‌‌‌های پلاستیکی بازیافتی را به مخلوط آسفالت اضافه می‌‌‌کنند. نه تنها مواد خام را کاهش می‌‌‌دهند، بلکه طول عمر جاده‌‌‌ها و روسازی‌‌‌ها را نیز به حداکثر می‌‌‌رسانند. این سطوح جاده‌‌‌ای بادوام و نسبتا انعطاف‌‌‌پذیر، هم توسعه ترک‌‌‌ها و چاله‌‌‌ها را محدود می‌‌‌کند و هم ردپای کربن گسترده‌‌‌تر زیرساخت‌‌‌های بزرگراه را کاهش می‌‌‌دهد.

۲- روش‌‌‌های جدید بازیافت

علاوه بر مواد بازیافتی جدید، طیف وسیعی از روش‌‌‌های بازیافت جدید همچنان در حال ظهور هستند که شامل:

بازیافت مواد شیمیایی

بازیافت مواد شیمیایی باعث شکستن پلاستیک به شکل اصلی آن می‌شود. بازیافت مواد شیمیایی به عنوان یک چتر طیفی از فناوری‌‌‌های نوظهور را پوشش می‌‌‌دهد که پلاستیک را به مواد قابل‌‌‌بازیافت و سایر محصولات تبدیل می‌‌‌کند.

در کلی‌‌‌ترین شکل آن بازیافت شیمیایی در چند مرحله انجام می‌شود که اولین مرحله تبدیل است. در مرحله تبدیل، مولکول‌‌‌های هیدروکربنی با زنجیره بلند به نام پلیمر شکسته می‌‌‌شوند که در برخی موارد این امر با استفاده از فرآیندی به نام پیرولیز انجام می‌گیرد. در مرحله بعدی، این پلیمرها به منومرهایی تجزیه می‌‌‌شوند که برای تولید پلاستیک جدید استفاده می‌شود. این فرآیند اغلب با استفاده از گرما یا حلال‌‌‌های شیمیایی انجام می‌شود. در مرحله نهایی تصفیه، مواد دیگر تجزیه نمی‌‌‌شوند در عوض، از حلال‌‌‌ها برای جداسازی پلیمرها از افزودنی‌‌‌ها یا سایر پلیمرها استفاده می‌شود.

بازیافت ارگانیک

بازیافت ارگانیک یکی دیگر از روش‌‌‌های جدید بازیافت است. طی فرآیند بازیافت آلی، پلاستیک‌های زیست تخریب‌‌‌پذیر تحت یک عملیات میکروبیولوژیکی کنترل‌‌‌شده تحت شرایط هوازی یا بی‌‌‌هوازی قرار می‌‌‌گیرند. این تنوع بازیافت فقط برای انواع پلیمری خاص که می‌توانند به محصولات ارگانیک تثبیت شده مانند دی‌‌‌اکسید‌‌‌کربن، متان و آب تبدیل شوند، مناسب است.

بازیافت انحلالی

طی بازیافت انحلالی، پلیمرهای موجود در زباله‌‌‌های پلاستیکی در حلال‌‌‌ها حل می‌‌‌شوند و به آنها اجازه می‌‌‌دهد از آلاینده‌‌‌ها جدا شده و خالص شوند. بازیافت انحلال به‌ویژه در زمینه‌‌‌های صنعتی رایج است. نمونه‌‌‌هایی از آن شامل تولید موارد زیر است:

- پلی‌‌‌وینیل‌‌‌کلراید (PVC)

- پلی‌‌‌استایرن (PS)

- پلی‌‌‌پروپیلن (PP)

این پلیمرها به منومرهای با کیفیت بالا تقسیم می‌‌‌شوند. سپس از اینها برای تولید پلیمرهای جدید با خواص مشابه مواد اولیه استفاده می‌شود. این امر نرخ کلی بازیافت را افزایش داده و نیاز به استفاده از پلاستیک در محیط را کاهش می‌‌‌دهد.

۳- فناوری جدید بازیافت

فناوری‌‌‌های جدید بازیافت چند رویکرد جدید را برای بازیافت ایجاد می‌‌‌کند. فناوری‌‌‌های بازیافت یک راه‌‌‌حل عملی پیشرفته برای غلبه بر چالش‌‌‌های موجود در شیوه‌‌‌های بازیافت مرسوم ارائه می‌‌‌دهند، کار برای مدیریت ضایعات با دقت بیشتر و پیشرفت در جهت حفظ منابع طبیعی.

سطل‌‌‌های هوشمند

سطل‌‌‌های هوشمند بازیافت را متحول می‌‌‌کنند و در نهایت برای کاهش مقدار زباله‌‌‌هایی که به محل دفن زباله می‌‌‌روند مفید هستند. سطل‌‌‌های هوشمند از سطل‌‌‌های استارت مختلف استفاده می‌‌‌کنند که از فناوری‌‌‌های مختلفی از جمله حسگرها، ویژگی‌‌‌های اتصال و تجزیه‌‌‌ و ‌‌‌تحلیل داده‌‌‌ها استفاده می‌‌‌کنند. برای برخی از انواع، حسگرها برای ساده‌‌‌سازی فرآیند مرتب‌‌‌سازی با شناسایی انواع مواد قرار داده شده در سطل و مرتب‌‌‌سازی بر اساس آن استفاده می‌‌‌شوند.

هوش مصنوعی

به طور مشابه، فناوری‌‌‌های مبتنی بر هوش مصنوعی به تسهیل فرآیند مرتب‌‌‌سازی مرتبط با بازیافت کمک می‌‌‌کنند. ماشین‌‌‌های مرتب‌‌‌سازی هوش مصنوعی می‌توانند برای شناسایی و مرتب‌‌‌سازی انواع مختلف مواد قابل‌‌‌بازیافت استفاده شوند که هم کارآیی بازیافت را بهبود می‌‌‌بخشد و هم خطر آلودگی در جریان بازیافت را کاهش می‌‌‌دهد.

سطل‌‌‌های بازیافت هوشمند و فناوری‌‌‌های هوش مصنوعی با ساده‌‌‌سازی فرآیند بازیافت به جذب در بازیافت کمک می‌‌‌کنند. هنگامی که به دنبال دفع زباله‌‌‌های خود هستند، اغلب مردم نمی‌‌‌دانند که کدام سطل یا ظرف برای کدام مورد مناسب است. مرتب‌‌‌سازی خودکار این سردرگمی را از بین می‌‌‌برد و به کاربران آرامش خاطر می‌‌‌دهد که بازیافت آنها به طور موثر پردازش می‌شود.

پیرولیز

پیرولیز یک نوآوری است که زباله‌‌‌های پلاستیکی را به سوخت قابل استفاده تبدیل می‌‌‌کند. این رشته از بازیافت شیمیایی اجازه می‌‌‌دهد تا زباله‌‌‌های پلاستیکی که در غیر‌این صورت قابل‌‌‌بازیافت نیستند، به یک منبع جایگزین تبدیل شوند.

طی پیرولیز، پلاستیک‌ها اغلب تا دمای بسیار بالا گرم می‌‌‌شوند در حالی که از رسیدن اکسیژن به آن جلوگیری می‌شود. این امر موجب شده که مواد به مولکول‌‌‌های کوچک‌تر نفت یا گاز تجزیه شوند. این محصول جانبی می‌تواند هم به عنوان سوخت و هم برای تولید محصولات پلاستیکی جدید استفاده شود.

با در نظر گرفتن پلاستیک‌هایی که در غیر‌این صورت می‌توانند «غیرقابل بازیافت» تلقی شوند، فناوری تجزیه در اثر حرارت به کاهش میزان پلاستیکی که در محل دفن زباله ختم می‌شود، کمک می‌‌‌کند.

فناوری نانو

پیشرفت‌‌‌ها در فناوری نانو نیز به بهبود روش بازیافت کمک می‌‌‌کند. نانوتکنولوژی به کار با مواد در سطح ساختاری کوچک برای ایجاد مواد، ساختارها و وسایل جدید اشاره دارد.

نانوتکنولوژی مواد را به بخش‌‌‌های مولکولی مجزا تجزیه می‌‌‌کند. انجام این کار به مهندسان اجازه می‌دهد تا پلیمرهای پلاستیکی خاصی را تقویت، بهبود یا تغییر کاربری دهند. شکستن پلاستیک‌ها به این روش و بهبود آنها در لایه‌ای در مقیاس نانو، خواص فیزیکی کلی آنها را بهبود می‌‌‌بخشد و فرصت بازیافت و استفاده مجدد را در اقتصاد چرخشی به حداکثر می‌‌‌رساند.

پلاستیک‌های زیست تخریب‌‌‌پذیر

پلاستیک‌های زیست تخریب‌‌‌پذیر پلاستیک‌هایی هستند که می‌توانند به طور طبیعی از طریق فرآیندهای محیطی تجزیه شوند. یکی از بزرگ‌ترین چالش‌‌‌های پلاستیک زمان شکستن آن در صورت عدم‌بازیافت است. پلاستیک‌های زیست تخریب‌‌‌پذیر هم آلودگی فیزیکی پلاستیک و هم مقدار زباله‌‌‌های پلاستیکی ارسال شده به محل دفن را کاهش می‌‌‌دهند.