در بخش بدنه خودرو نیز ،سازندگان با مشکلات متعددی مواجه هستند. «ناایمنی» یکی از گلایه‎های جامعه درباره برخی محصولات تولید داخل است به ویژه اینکه بدنه این خودروها هنگام تصادف از سرنشینان خود حفاظت نمی‎کند. به عنوان مثال گفته می‎شود ورق استفاده شده در بدنه پراید مقاوم نبوده و در برخورد با کوچک‌ترین شیء خارجی دچار فرورفتگی می‎شود. چرا این اتفاق برای بدنه خودروها رخ می‎دهد؟ اسکندر نظری، عضو هیات‎مدیره «گروه صنعتی لک» و فعال در حوزه ساخت قطعات بدنه خودرو و موتورسیکلت گفت: به طور قطع کیفیت ورق به کار رفته بیشترین نقش را در ایمنی بدنه خودرو دارد. وی افزود: یک سلسله مشکلات مربوط به خودروسازی بوده که ساختاری است و قطعه‎ساز در آن دخالتی ندارد. بخشی از مشکلات هم مختص قطعه‎سازان است. به عنوان مثال درباره مشکلات ساختاری باید گفت چون سورس (منبع) تهیه ورق فولادی در ایران انحصاری است و فقط فولاد مبارکه این ورق را تامین می‎کند با هر کیفیتی تولید کند صنعتگر ناچار به استفاده از آن است. به این ترتیب اگر کیفیت لازم را نداشته باشد یا مناسب بدنه خودرو نباشد ناگزیر به استفاده هستیم و این اشکال ساختاری است. او درباره مشکلات قطعه‎سازان هم عنوان کرد: مشکلات قطعه‎سازان بارها بیان شده و دیرکرد پرداخت خودروسازان و مطالبات معوق نخستین آن است. گاهی پیش می‎آید که قطعه‎ساز امروز کار انجام می‎دهد اما پولش را یک سال بعد دریافت می‎کند. یا به تازگی خودروسازان بحث‎هایی مطرح می‌کنند که تحمیل بر صنعت قطعه‌سازی است.

خودروساز چه می‎گوید؟

نظری با بیان اینکه در حالی که قطعه‎ساز دیگر آلوده تولید شده و سال‎ها سرمایه و زندگی خود را در این بخش هزینه کرده گفت: شرکت‎های خودروساز  سخنانی مطرح می‎کنند که قانونی نبوده و در قراردادها نیامده است. وی افزود: ورق را به دلیل اینکه قطعه‎ساز تنخواه لازم را ندارد خودروساز تامین می‎کند و در قرارداد به حساب قطعه‎ساز گذاشته می‎شود. هنگام استفاده از این ورق‎ها همیشه مقداری به عنوان مواد زائد باقی می‎ماند. به عنوان مثال ممکن است یک قطعه ۴کیلو ورق نیاز داشته باشد هنگام ساخت ، سوراخی روی ورق می‎خورد که باقی آن را غیرقابل استفاده می‎کند به این ترتیب از ۴ کیلو ممکن است ۳ کیلو و ۴۰۰ گرم از ورق استفاده شود و ۶۰۰ گرم به عنوان پرت یا ضایعات باقی می‎ماند. حدود یک سال است که خودروساز عنوان می‎کند این ضایعات باید به خودش برگردانده شود.

وی ادامه داد: منطق می‎گوید هنگامی که خودروساز ورقی را با قیمت مشخص به قطعه‎ساز می‎دهد و این مبلغ را به عنوان بدهی در حساب او لحاظ می‎کند این ورق برای قطعه‎ساز است، زیرا از حساب بدهی خودروساز به قطعه‎ساز کسر شده است. چه باقی بماند و چه نماند. این عضو هیات‎مدیره گروه صنعتی لک گفت: خودروساز به تازگی مدعی شده آن مقدار ورقی که باقی می‎ماند چون خودش تامین کرده باید به او برگشت شود. این برخورد غیرمنطقی به اینجا ختم نمی‎شود. وی افزود: اگر طی قراردادی بین خودروساز و قطعه‎ساز این توافق انجام شده که مبلغ این ضایعات مثلا کیلویی ۳ هزار تومان باشد در حال حاضر خودروساز می‎گوید چون قرارداد ۳ ساله به پایان رسیده، پرداخت بدهی آن زمان، امروز باید با قیمت ۵ هزار تومان محاسبه شود. این ادعای خودروساز متکی به هیچ قراردادی نیست. بدتر اینکه بدون توافق با قطعه‎ساز، بدهی خود را با چنین ادعایی کسر کرده‎اند در حالی که دست قطعه‎ساز به جایی نمی‎رسد. او گفت: با مراجعه به انجمن تخصصی صنایع همگن نیرومحرکه و قطعه‎سازان خودرو خواستار رسیدگی شدیم  اما هنوز ترتیب اثری داده نشده است.

ناامیدی قطعه‎سازان

این عضو هیات‎مدیره گروه صنعتی لک اظهار کرد: این رفتار خودروساز، قطعه‎سازان را از کار کردن مایوس می‌کند. صنعتگر با تمام تلاشی که دارد و با وجود مشکلات مالی و غیرمالی بزرگ و کوچک، قطعات را تولید و با دیرکرد پرداخت یکساله پول را دریافت می‎کند و خودروساز در نهایت این برخورد را با او دارد؛ نه‎تنها پول نمی‎دهد که بدون توافق، پولی هم از حساب شما  برمی‎دارد.

آغاز سراشیبی تولید

 قطعه‎سازان با اشاره به اینکه با پرداخت دیرهنگام خودروسازان سرمایه در گردش آنها آب شده  و خودروساز با بلوکه کردن پول، زنجیره کمبود نقدینگی را در واحدهای صنعتی دامن زده می‌گویند، صنعتگر ناچار برای تامین منابع مالی تسهیلات با سود بالا دریافت می‎کند. این روند روز به روز قطعه‎سازان را ضعیف و ضعیف‎تر کرده و بر آمار واحدهای تولیدی تعطیل شده می‎افزاید. نظری در این‌باره یادآور شد: در حال حاضر بیشتر تولید و تامین قطعات خط تولید حالت منفی پیدا کرده یعنی تولید نه‎تنها سودی برای سازنده ندارد که ضرر هم دارد. او تاکید کرد: اگر در کشور خودروساز خصوصی وجود داشته باشد به معنای تولیدکننده نه مونتاژکننده، شرکت‎های خودروساز در فضای رقابتی منطقی‎تر با زنجیره تامین تعامل می‎کردند. امروز شرکت‎هایی که به عنوان خودروساز بخش‌خصوصی از آنها نام برده می‎شود قطعات را تکه به تکه از چین وارد و در داخل روی هم سوار می‎کنند و تولیدکننده محسوب نمی‎شوند. بنابراین در یک میدان نابرابر و غیررقابتی، خودروساز غیرمنصفانه با زنجیره تامین رفتار می‎کند.