در شرایط کنونی مسئله اصلی کشور، رشد قیمتها و تورم یک رقمی نیست. مسئله اصلی کشور تولید است. دولت باید راه اندازی تولید را دنبال کند و البته برای اینکه نرخ رشد قیمت ها پایین باشـد نیز باید تلاش کند. ولی اگر دائما اعلام شود که  نرخ تورم باید یک رقمی شود و در کنار آنهیچ کار اصلاحی دیگری انجام نشود، منطقا به لحاظ اقتصادی قابل دفاع نیست. در حالی که می‌توان با سیاست های مناسب هم رشد اقتصادی داشت و هم تورم تک رقمی. البته لزوما این دو همدیگر را تایید نمی کنند و عکس آن نیز ممکن است برقرار شود.

از سویی باید توجه داشت که نرخ رشد اقتصادی فقط به دولت مرتبط نیست. نرخ رشد اقتصادی حاصل نرخ رشد اقتصادی ملی است که در آن بخش خصوصی و بخش های مختلف هم فعال هستند .از همین رو،توصیه می شود که دولت هدف خود را افزایش تولید قرار دهد و بقیه متغیرها را به دنبال این هدف بکشاند.

مساله دیگر درباب رشد اقتصادی،اثر بسیار مخرب نظام بانکی در تولید و اشتغال است.بنده بارها نسبت به پیامد نرخ سود بانکی اعتراض داشته ام .زیرا معتقدم علت اصلی مشکلات اقتصادی در داخل کشور، نرخ سود بانکی بانکی است که تولیدکننده را تنبیه می کند و افراد را به سمت کارهای غیرمولد و به اصطلاح ساده تر سوق می دهد.

در حال حاضر نظام بانکی ما با یک بهم ریختگی متدولوژیک از نظر فهم قانون بانکداری بدون ربا، رنج می برد که موجب شده این قانون اجرا نشود و به جای آن، دستورالعمل های بانک مرکزی و شورای پول و اعتبار، که در مواردی مخالف قانون هم هست، اجرا شود.

با توجه به اینکه قانون لازم برای این حوزه وجود دارد، اگر دستگاه های نظارتی، مانند مجلس و قوه قضاییه، اهتمام کنند که بانکها به سمت اجرای این قانون بروند، نرخ های سود در بازارهای حقیقی اقتصاد اصلاح می شود و عملا پول در اختیار بخش مولد قرار می گیرد و نه در اختیار کسانی که به سفته بازی بر روی پول مشغول هستند.

این موضوع از عمده ترین محورهایی است که در صورت عمل به آن، می تواند کمک قابل اعتنایی به رونق تولید داشته باشد. بدیهی است که این مسئله، تنها عامل کمک به تولید نیست، اما اجرای صحیح قانون عملیات بانکی بدون ربامی تواند دردی از دردهای تولید و تولیدکننده را کم کند.

*استاد اقتصاد دانشگاه تهران

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.