بازی بزرگان‌ سناریوهایی برای همزیستی چین و آمریکا در دهه‌ ۲۰۳۰

چین چارچوب انتقادی خود از ایالات متحده را کاهش می‌دهد. پکن باید تشخیص دهد که تبدیل منظم ابتکارات نظم جهانی‌اش به حملاتی به جنبه‌هایی از سیاست خارجی ایالات متحده، جذابیت آن ابتکارات را کاهش می‌دهد. در عوض، باید استدلال‌ها و راه‌حل‌های بالقوه‌ای را در حمایت از خواسته‌های عدالت که بسیاری از مردم و کشورها را به حرکت در می‌آورد یا به چالش‌های فعلی حکومت جهانی می‌پردازد، بیان کند. چنین خصومت متمرکز بر ایالات متحده، چشم‌انداز همکاری با واشنگتن در حوزه‌های سیاسی مهم برای پکن را نیز کاهش می‌دهد. توافق بر عدم براندازی متقابل. چین و ایالات متحده باید بپذیرند که هر کدام یک مدل سیاسی - اقتصادی متفاوتی را اتخاذ کرده‌اند که حفظ آن را در اولویت قرار می‌دهد و بعید است که دستخوش تحول اساسی شود.

عناصر سازنده برای نظم جهانی

تعهدات چین و ایالات متحده به ارزش‌های جهانی و حوزه‌های خاص اقدام مشترک سیاسی که می‌تواند اساس این پروژه نظم‌بخشی را تشکیل دهد، چیست؟ همان‌طور که ذکر شد، اصلاح نهادهای اصلی پسا‌۱۹۴۵ مانند سازمان ملل و برتون‌وودز در صدر فهرست خواسته‌های سایر بازیگران قرار دارد. سازمان تجارت جهانی نیز به همین ترتیب نیاز به اصلاحات اساسی دارد، از جمله ایجاد مجدد نسخه‌ای از «سازوکار حل اختلاف» (DSM). کشورهای بزرگ در گذشته مایل بودند که خود را تابع قضاوت این سازمان کنند، با این درک که دیگران نیز ممکن است بعدها در مورد قوانین تجاری که باید مورد قضاوت قرار گیرند، دچار اشتباه شوند. تا به امروز، چین و سایر کشورها از «ترتیبات داوری تجدیدنظر موقت چندجانبه» این سازمان برای غلبه بر زوال «سازوکار حل اختلاف» رسمی استفاده کرده‌اند. بسیاری از مسائل سرنوشت مشترک دیگر شناسایی شده‌اند: برخی از آنها حادتر از بقیه به نظر می‌رسند، برخی با سایر چالش‌های حیاتی حکمرانی مرتبط هستند و آنها را تشدید می‌کنند و برخی می‌توانند از تجربه دوره‌های قبلی که چین و ایالات متحده امکان همکاری را یافتند، بهره ببرند.

تنها سازمان چندجانبه‌ای که می‌تواند چارچوب کلی موردنیاز برای رسیدگی به این مسائل را فراهم کند، سازمان ملل است. در حال حاضر، این سازمان با شرایط چالش‌برانگیز و سطوح بالای انتقاد روبه‌رو است. بااین‌حال، استانداردهای هنجاری مندرج در منشور سازمان ملل که نظم جهانی پسا‌۱۹۴۵ را شکل داده‌اند، هنوز اهداف آرمانی را ارائه می‌دهند. «آژانس‌های تخصصی سازمان ملل متحد» با موضوعاتی مانند توسعه، حکمرانی سلامت، گسترش سلاح‌های هسته‌ای و تغییرات اقلیمی سروکار دارند. سازمان ملل متحد خدمات حیاتی حفظ صلح و دیپلماتیک را برای رسیدگی به درگیری‌ها یا پاسخ به فجایع انسانی ایجاد کرده است. این سازمان فضای سیاسی را برای بازیگرانی غیر از کشورها فراهم کرده است تا مسائل را در دستور کار جهانی قرار دهند. منشور و به‌رسمیت‌شناختن نقش‌هایی که سازمان ملل در مدیریت بحران‌ها در طول جنگ سرد ایفا کرده است، می‌تواند مسیری را برای خنثی‌سازی یا کاهش اختلافات در مورد ویژگی‌های یک نظم جهانی مطلوب آینده فراهم کند. آنها همچنین ممکن است زبان مشترکی را فراهم کنند که چین و ایالات متحده آن را قابل‌قبول بدانند.