همچنین رای‌گیری برای تعیین تکلیف یک کرسی در منطقه ساراواک ایالت برونئو به‌دلیل وقوع سیل غیرممکن شد. ائتلاف حاکم «باریسان ناسیونال» (BN) متعلق به اسماعیل صبری یعقوب، نخست‌وزیر فعلی مالزی که تحت سلطه حزب «سازمان ملی مالایی‌های متحد» (UMNO) اوست - دچار آسیب‌های جدی شده و تنها به ۳۰کرسی رسید. این یک چرخش بزرگ برای اتحادی بود که تقریبا ۶۰سال پس از استقلال مالزی بر چشم‌انداز سیاسی مالزی تسلط داشت. انور ابراهیم و محی‌الدین یاسین هر کدام ادعا کرده‌اند که ائتلاف‌هایشان از حمایت کافی برای تشکیل دولت برخوردار است؛ گرچه اعلام نکرده‌اند که با کدام احزاب متحد شده‌اند. کلید تشکیل هر حکومتی مناطق ساراواک و صباح در برونئو خواهند بود که مدت‌هاست به دنبال نفوذ بیشتر در سطح فدرال بوده‌اند. با توجه به اینکه هیچ حزب خاصی به‌طور مشخص پیروز نشده، این بلاتکلیفی سیاسی بر مالزی که با کاهش رشد اقتصادی و افزایش تورم مواجه است، اثر می‌گذارد. این کشور سه نخست‌وزیر طی همین سال‌ها داشته است. ناکامی احزاب اصلی در کسب اکثریت به این معناست که ترکیبی از آنها باید برای تشکیل دولت یک ائتلاف اکثریتی ایجاد کنند. پادشاه مشروطه مالزی هم ممکن است دخالت کند؛ زیرا او این قدرت را دارد که فردی را به‌عنوان نخست‌وزیر منصوب کند که از نظرش می‌تواند اکثریت را در اختیار داشته باشد.