خط و نشان شی علیه مخالفان

این اولین باری است که «شی» که به گفته رسانه های دولتی در این نشست «سخنرانی مهمی» ایراد کرد، اظهارات عمومی را درباره نبرد چین علیه کووید (از زمان خشم عمومی درباره قرنطینه شدید در شانگهای) بیان می‌کند. به گزارش خبرگزاری دولتی شینهوا، کمیته هفت‌نفره گفت: «استراتژی پیشگیری و کنترل ما بر اساس ماهیت و ماموریت حزب تعیین می‌‌شود، سیاست‌‌های ما می‌‌تواند در آزمون تاریخ مقاومت کند، اقدامات ما علمی و موثر است.» این کمیته افزود: «ما در نبرد دفاع از ووهان پیروز شده‌ایم و مطمئنا می‌توانیم در نبرد دفاع از شانگهای پیروز شویم.» کمیته دائمی همچنین از کادرها خواست که «درکی عمیق، کامل و همه‌جانبه» از سیاست‌های تعیین‌شده توسط رهبری مرکزی حزب داشته باشند.

در این بیانیه آمده است: «ما باید قاطعانه بر مشکلات آگاهی ناکافی، آمادگی ناکافی و کار ناکافی فائق آییم و قاطعانه بر تحقیر، بی‌تفاوتی و خودبرتربینی در تفکر خود غلبه کنیم.» برای تحلیلگرانی که مدت‌هاست سیاست‌‌های چین را رصد کرده‌‌اند، این هشدار شدید نشانه‌‌ای از این است که از درون حزب، مخالفت داخلی علیه سیاست «کوید صفر» رئیس‌جمهور وجود داشته است. «دیوید باندورسکی» یکی از مدیران پروژه رسانه‌‌ای چین می‌‌نویسد: «این زبان را باید به‌عنوان انتقاد مستقیم از رهبران محلی نامعلوم حزب کمونیست چین خواند که سیاست‌‌های مرکزی را زیر سوال برده‌‌اند یا در اجرای آنها به اندازه کافی موفق نبوده‌‌اند.» بندورسکی افزود: «و سخت است که در این عبارت درباره محکومیت رهبران در شانگهای به‌ویژه درباره خودبرتربینی نشنیده باشیم.» طی پنج هفته گذشته، بسیاری از ساکنان شانگهای از طریق رسانه‌های اجتماعی درخواست کمک کرده و خشم خود را نسبت به کمبود شدید مواد غذایی و عدم دسترسی به مراقبت‌های پزشکی ابراز کرده‌اند. برخی از پنجره‌های خانه خود اعتراض کردند، بر قابلمه‌ها و ماهیتابه‌ها کوبیدند و با ناامیدی فریاد زدند، برخی دیگر حتی با پلیس و کارکنان بهداشت در خیابان‌‌ها درگیر شدند (صحنه‌‌ای نادر در کشوری که مخالفان به‌طور معمول سرکوب می‌‌شوند).

پیامدهای شدید اقتصادی همچنین نگرانی‌های اقتصاددانان و مدیران تجاری را به دنبال داشته است؛ به‌ویژه با توجه به نقش شانگهای به‌عنوان مرکز مالی پیشرو در کشور و قطب تولید و حمل‌و‌نقل. در ماه آوریل، بخش خدمات چین که بیش از نیمی از تولید ناخالص داخلی این کشور و بیش از ۴۰درصد از اشتغال را به خود اختصاص می‌دهد، با سرعت زیادی کاهش یافت؛ درحالی‌که بخش تولید نیز روند کاهشی داشت. با گسترش اُمیکرون در سایر نقاط چین، دولت‌های محلی بیشتری در پاسخ به تعداد معدودی از موارد ابتلا، قرنطینه‌های سریع را اعمال می‌کنند. در پکن، جایی که بیش از ۵۰۰ مورد از ۲۰ آوریل گزارش شده است، بسیاری از قرنطینه به سبک شانگهای نگران هستند؛ زیرا مقامات به‌طور فزاینده محدودیت‌هایی را اعمال می‌کنند.  اما جدیدترین بیانیه رهبران ارشد کشور به وضوح نشان داد که دولت چین رویکرد خود مبنی بر اتکا به قرنطینه سریع، آزمایش‌‌های انبوه و قرنطینه گسترده برای از بین بردن نوع بسیار مسری اُمیکرون را برای آینده قابل پیش‌‌بینی دوچندان می‌‌کند. «وو کیانگ» یک تحلیلگر سیاسی در پکن گفت از ماه آوریل این سوال که چگونه دولت باید با بدترین نوع شیوع (از زمان شیوع در ووهان) مقابله کند، به یک «مبارزه» در حزب تبدیل شده است. وو گفت: «اول، این مبارزه بر سر این است که آیا باید «کووید صفر پویا» یا رویکردی انعطاف‌‌پذیرتر را برای مبارزه با کووید انتخاب کرد و دوم، این مبارزه بر سر این است که آیا کنترل کووید یا رشد اقتصادی در اولویت قرار گیرد.» به گفته وو، با جدیدترین بیانیه، واضح است که شی اولی را در هر دو «مبارزه» انتخاب کرده است. «شی» مُهر شخصی خود را بر استراتژی کووید صفر در چین نشانده است؛ به‌طوری‌که رسانه‌های دولتی اغلب گزارش می‌دهند که او «شخصا دستور داده و ترتیبات لازم را برای مبارزه این کشور با این همه‌گیری داده است.»